Rascha Peper: Waterscheerling

Tien jaar geleden overleed Rascha Peper. In 2017, voordat deze blog begon, las ik een prachtig boek van haar. Hier is alsnog de recensie.

Waterscheerling is een giftige plant met een typische geur. Zij is familie van de peterselie en de selderie en komt vooral voor aan de waterkant en in drassige gebieden.           

Deze plant stond aan de rand van de waterput die een belangrijke rol speelt in het prachtig uitgevoerde boekje “Waterscheerling” van wijlen Rascha Peper.

Wisselwachter Tienverloren woont met zijn gezin aan de rand van een Veluws dorp. In de achtertuin is een peilloos diepe waterput die is omgeven door waterscheerling. Vader heeft afdoende veiligheidsmaatregelen getroffen om te voorkomen dat zijn kinderen (drie in getal) erin zouden vallen.

De dochter des huizes Stella is een nakomertje, een zeer ondernemend kind. Zij drijft op jonge leeftijd haar vader soms tot wanhoop door bij het zwemmen in het meertje in de buurt af en toe spoorloos te verdwijnen. Als zij na enige tijd letterlijk weer boven water komt, blijkt de reden.

Stella heeft in haar puberteit een enigszins wereldvreemde vriend Pirre. De twee gaan op een vrij ongewone wijze met elkaar om.

Dan slaat het noodlot toe. Op een dag verdwijnt de inmiddels achttienjarige  Stella in de waterput. De smoorverliefde Pirre is ontroostbaar en laat zich in de put zakken. Daar blijkt een wondere wereld te zijn.

 “Hij moest beide handen tegen zijn borst zetten om zijn hart terug te duwen.”

De in 2013 overleden Rascha Peper heeft een indrukwekkend oeuvre nagelaten. Het onderhavige boekje is daar maar een klein onderdeeltje van, maar wat is het mooi !

Het verhaal is geïnspireerd op het aloude sprookje van Vrouw Holle en ook op het onuitwisbare mythologische verhaal van Orpheus en Eurydice. Met een prachtige eenvoudige verteltrant schrijft Peper in fraaie bewoordingen een ontroerend sprookje waarin de belangrijkste thema’s van het leven op een aparte manier worden verweven.

Het gaat in feite over onvoorwaardelijke liefde, de zin van het leven en ook over de dood die nu eenmaal bij het leven hoort.

Het verhaal is kort, maar o zo indringend. Neem daarbij dat het boekje prachtig is uitgegeven met toepasselijke eigenzinnige illustraties van Sylvia Weve die op speelse wijze in de tekst zijn opgenomen.

Het is zo’n zeldzaam boekje dat je in alle rust nog eens zult herlezen om weer even te kunnen ontkomen aan de keiharde wereld. Al lezende vergeet je alles om je heen.

Ook is het zeer geschikt om in fasen voor te lezen aan toehoorders van welke leeftijd dan ook. Prachtig en ontroerend!

 “Waterscheerling” is in zijn bijzonderheid een mooi verhaal en krijgt vier glanzende sterren.