Boekrecensies van Charles Kuijpers

Hans Münstermann is een Nederlandse schrijver met een indrukwekkende bibliografie. Zijn meest recente roman “ De populist ” uit 2019 was welhaast profetisch. Een van zijn bekendste oudere boeken stond al lange tijd op mijn lijst van nog te lezen boeken. Het kreeg alsmaar geen kans, omdat er zoveel mooie nieuwe boeken verschijnen die dan toch voorrang krijgen. “De bekoring” is geschreven in 2006 en won in dat jaar de AKO Literatuurprijs. Dat kan een aanbeveling van gewicht zijn. En is dat ook zo? Hoofdpersoon in het verhaal is Andreas Klein, een karakter uit eerdere boeken van Münstermann (die ik niet heb gelezen). Als hij thuis komt van zijn werk, vertelt zijn vrouw hem dat zijn moeder is overleden. Doordat het afschuwelijke gijzelingsdrama in Beslan op dat moment actueel is, blijkt de lezer zich te bevinden in het jaar 2004. Andreas gaat met zijn broers en zussen Brunhilde, Jantje, Pietje, Irene en Etter (!) naar het huis van moeder Marianne en haar partner Alain. Ter plaatse duik

 Eddie Jaku woont sinds 1950 met zijn gezin in Australië. Hij werd in 1920 geboren als Abraham Salomon Jakubowicz, telg van een Joods gezin in Leipzig. Toen Hitler in 1933 aan de macht kwam in Duitsland, bracht deze een vloedgolf van antisemitisme met zich mee. Het werd al snel duidelijk dat het voor de eigen veiligheid beter was niet te laten blijken van Joodse afkomst te zijn. Om die reden begon Abraham onder een andere identiteit aan zijn vervolgstudie. Als weesjongen volgde hij onder de naam Walter Schleif een opleiding tot fijn-instrumentmaker, een vaardigheid die hem later meermalen van pas zou komen in zeer moeilijke omstandigheden.  Als honderdjarige (!) schreef hij in 2020 het aangrijpende boek “De gelukkigste man ter wereld”. In de beruchte Kristallnacht van 9 op 10 november 1938 wordt Abraham opgepakt en gedeporteerd naar concentratiekamp Buchenwald. Daar ondergaat hij al zware ontberingen, maar hij ontloopt aanvankelijk de ergste beproevingen doordat hij ingezet wordt in

 De Algemene Nederlandse Spraakkunst (ANS) geldt als het naslagwerk van de Nederlandse grammatica. Naar eigen zeggen zelfs “hét naslagwerk”. De ANS komt voort uit een taalkundige samenwerking tussen de universiteiten van Gent, Leiden, Leuven en Nijmegen. Kort geleden kondigden de bewerkers van de ANS een verregaande versoepeling aan op enkele onderdelen van onze edele taal. Twee daarvan sprongen mij direct in het oog, alsmede de tranen daardoor, die laatste in beide ogen. Zo wordt het onderscheid tussen “hen” en “hun” losgelaten. Nu is het zo dat in de spreektaal van velen en zelfs de schrijftaal van (iets minder) velen dit onderscheid allang niet meer consequent wordt gehanteerd. Wij leerden vroeger dat “hun” als meewerkend voorwerp synoniem is aan “aan hen”. Heel eenvoudig dus. Het is “wij hebben het aan hen gegeven” ofwel “wij hebben het hun gegeven”. De zin “wij hebben het hen gegeven” is fout, al geldt die kwalificatie nog slechts in de ogen van een minderheid van de Nederland

 Na de zeer goede standalone “ Een andere waarheid ” van Gerard Nanne verscheen in april 2021 een nieuwe thriller rond het vertrouwde rechercheteam.  Hoofdinspecteur Jillian Blom, inspecteur Felix Winner en forensisch rechercheur Sjoerd van Tongen zijn na het ook zeer goede “ Vergelding ” weer terug in beeld in “De dochter van Maria Kalkman”, maar liefst de twintigste thriller van Nanne. Het verhaal begint bij het overlijden van makelaar Anton Koopmans, die aan zijn stervensbegeleidster een door hem vele jaren meegedragen geheim toevertrouwt. Dan wordt het al snel onheilspellend. In een park wordt een man aangevallen door een vechthond die hem in enkele ogenblikken doodt. Er lijkt doelgerichte opzet in het spel. Mevrouw Gravenmaker is op afstand getuige van het vreselijke voorval en kan na enige tijd om op adem te komen wat nuttige informatie aan de recherche verstrekken. De identiteit van het afschuwelijk verminkte slachtoffer wordt met de nodige moeite achterhaald. Het blijkt te ga

 In 2020 “debuteerde” de IJslandse auteur Ragnar Jónasson in Nederland met zijn fraaie thriller “ Sneeuwblind ” die al in 2010 bleek te zijn geschreven. Nog in hetzelfde jaar volgde het al even sterke “ Inktzwart ”, oorspronkelijk uit 2011. De schrijver verwierf meteen een schare bewonderaars. Lezers die houden van sfeervolle beelden met een lichte spanningsboog en interessante, niet complexe of zwaar getroebleerde karakters konden hun hart ophalen. Tot veler genoegen verscheen bij A.W. Bruna Uitgevers al in april 2021 het derde deel in de serie rond de jonge, aimabele politieman annex rechercheur Ari Thór Arason met de titel “Poolnacht”, oorspronkelijk uit 2012. Het verhaal begint met een scène in de woning van Róbert, Sunna en hun zoontje Kjartan in Reykjavik. Er lijkt een nachtelijke indringer te zijn maar Róbert ontdekt bij onderzoek niets. Siglufjördur Het noordelijk gelegen, rustige Siglufjördur is in quarantaine vanwege een geval van de ernstige virale hemorragische koorts.

 Af en toe verschijnt een boek dat er écht uitspringt in originaliteit. Al geruime tijd staat “De jongen, de mol, de vos en het paard” van Charlie Mackesy in de top van de bestsellerslijst. Dat is lang niet altijd een aanbeveling, maar in dit geval is het dat zeker wél. De illustraties zijn van een betoverende schoonheid in een geheel eigen stijl. Je blijft ernaar kijken. De tekst is vertaald door stilist Arthur Japin, welhaast een garantie voor topkwaliteit. De meeste zinnen ademen een licht filosofische lading. De lezer kan erachter zoeken wat hij of zij wil. En dat maakt dit boek zó de moeite van het gefaseerd lezen waard. Een van de eerste wijsheden zou een lichtend voorbeeld voor de wereld moeten zijn. En deze stemt al evenzeer tot overdenking. Zo zijn er vele, soms lichtvoetig, soms diepzinnig. Steeds een paar bladzijden tot je nemen geeft telkens een nieuwe positieve impuls. Wat wil je nog meer? “De jongen, de mol, de vos en het paard” biedt veel lees- en kijkgenot en is een

 Op 3 maart 2021 overleed cabaretier en schilder Jeroen van Merwijk op 65-jarige leeftijd. Hij was al enige tijd ernstig ziek en ging daar op zijn kenmerkende, cynische en tegelijk positieve manier mee om. Zelfs schreef hij er een boek over met de confronterende titel “Kanker voor beginners”. Een prachtige, indrukwekkende documentaire die recentelijk op de tv werd uitgezonden, luidde zijn onvermijdelijke, diep betreurde afscheid in. In februari 2021 bracht B for Books in de onvolprezen reeks Literaire Juweeltjes het boekje “Zo moeten mensen zijn” uit. Het is een terechte ode aan een veelzijdige kunstenaar. Wij zagen hem een paar jaar geleden in de schouwburg samen met Harrie Jekkers. Die voorstelling maakte op ons diepe indruk. Het boekje heeft zoals in de serie gebruikelijk een zakformaat met hardcover. Het bevat zesendertig zeer gevarieerde teksten van Van Merwijk. Ze ademen alle diens fenomenale taalgevoel, en nu eens de bijtende satire en dan weer de vrolijke spot waarmee hij d