Boekrecensies van Charles Kuijpers

Een interessant interview van Lotje IJzermans in VPRO Boeken met schrijver Tomas Lieske vestigde mijn aandacht op diens nieuwe roman “Wij van de Ripetta”. Het boek verscheen op 29 oktober 2024. Lieske (1943) blijkt een imposant oeuvre als auteur te hebben. Hij zal in januari volgend jaar de Constantijn Huygensprijs 2024 ontvangen. Niettemin is dit pas het eerste boek van hem dat op deze blog wordt besproken.  De befaamde schilder Caravaggio (1571-1610; volledige naam Michelangelo Merisi de Caravaggio) ontmoet in 1600 onderweg naar Rome de 12-jarige jongen Cecco. Ze reizen samen verder en zijn in de nachtelijke uren in de stad getuige van een vreselijke vechtpartij die eindigt in een moord. De betekenis van dit tafereel blijkt veel later in het verhaal. In de Via di Ripetta, een straat in Rome, bevindt zich het wijnlokaal “Ca l’Emile” waar de gasten zich tegoed doen aan de edele drank. Zij zijn “wij van de Ripetta”. Caravaggio en zijn model Lena zijn er ook kind aan huis. De schilder

Recentelijk verscheen “Moordzuchtig brein”, de derde misdaadroman van Gerard Legerstee (1956) bij Uitgeverij Elikser. Pas aan het eind van zijn lange carrière op financieel terrein bij grote instellingen ontdekte hij zijn passie voor het schrijven van thrillers. Die resulteerde achtereenvolgens in “De Caminomoord”, “Fatale biecht” en het nu te bespreken boek. De brigadiers bij de Rotterdamse recherche Leonie van de Bergh en Johan van Campen worden geconfronteerd met een mysterieuze moord. Assistent-accountant Erkan Bodrin wordt dood aangetroffen in de woning van zijn collega Marion Helder. Erkan maakte kort daarvoor avances in de richting van Marion waarvan zij echter niet gediend was. Marion is spoorloos verdwenen. Eerder is Marion in contact geweest met Hendrik-Jan van Staveren, een ondernemer met een probleem. Het onderzoek van Leonie en Johan richt zich in eerste instantie op de werkgever van Erkan en Marion, accountantskantoor Raadgever & Doorne, gevestigd op de Westersingel

In het verleden heb ik meermalen al dan niet badinerende columns geschreven over clichés en (andere) dooddoeners in boeken en andere geschriften. Zie in dit kader “ Het is zoals het is ”, “” De puzzelstukjes vallen in elkaar ”, “ Dit boek leest als een trein ” en “ Niets is wat het lijkt; een onuitroeibaar cliché? ” Al een flink aantal maanden valt me een zinnetje op dat met enige frequentie te zien is in nieuw verschenen boeken in diverse genres. Het is de titel van dit Kuijpje. Om (voor mij) volstrekt duistere redenen lijkt dit fysieke kunststukje van de eerste orde gemeengoed te worden in schrijversland. Dat is enigszins gegeneraliseerd, doch het kan geen toeval zijn dat ik dat zinnetje de laatste tijd zo vaak tegenkom bij sterk uiteenlopende schrijvers. Helaas zijn de vindplaatsen niet vastgelegd. Opmerkelijk daarbij is dat het uitvoeren van deze halsbrekende beweging klaarblijkelijk is voorbehouden aan mensen van de vrouwelijke kunne. Of daar een psychologische of een fysieke re

Op 29 februari 2024 is hier “ Verlaat de gevangenis zonder betalen ” van Marjolein van der Gaag besproken. De slotsom was dat deze thriller buitengewoon goed is.  Begin november verscheen bij De Verhalenfabriek (zusje van De Crime Compagnie) louter als e-book “Vijf voor twaalf”, opmerkelijk genoeg ook geschreven als “5 voor 12”. Gelet op de geweldige ervaring met het eerdere boek van Marjolein kon bespreking niet achterwege blijven. Het verhaal heeft als “Tussendoortje” (term van de uitgeefster) een bescheiden omvang, maar de inhoud is dat geenszins. Vijf bevriende stellen –Ella en Freek, Tamar en Jonathan, Jitske en Donny, Lonneke en Bas, en Xandra en Stijn- vieren in een gehuurde, enigszins afgelegen vakantievilla de jaarwisseling. Althans dat is hun bedoeling. Het loopt echter drastisch anders dan het beoogde feestje. In de aanloop naar middernacht verdwijnt Freek. Niemand heeft hem zien weggaan, zijn auto staat gewoon bij de villa geparkeerd. De relatie tussen Ella en Freek was a

Op 17 oktober 2024 verscheen het derde deel van de trilogie over cold cases van Carina van Leeuwen. De eerdere delen “ Magma ” en “ Feniks ” kregen allebei maar liefst vier sterren. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen. In de proloog van “Graniet” wordt iemand in 1992 ernstig mishandeld. Hoe het met de betrokkene eindigt, is niet meteen duidelijk. Dan komt journaliste Lyn Riley als vaste waarde in de serie weer in beeld. Haar vroegere traumatische ervaring rond de dood van haar jeugdvriendin Rikki speelt ook nu nog een rol. Op een bankje aan het Prins Hendrikplein in Den Haag wordt een dode zwerver aangetroffen. Het blijkt de verdwenen Charlotte Depont te zijn, voormalig apotheker en echtgenote van de overleden geneesheer-directeur Besson van de inmiddels gesloten psychiatrische instelling Graniet in Wassenaar. In deze instelling werden dubieuze praktijken gebezigd en zijn ook enkele patiënten onder mysterieuze omstandigheden verdwenen. Dochter Amber Besson is doende met d

De prachtige romans " Stoner " en " Niets dan de nacht " van John Williams zijn hier eerder besproken. Maar "Butcher's Crossing mag in dit rijtje eigenlijk niet ontbreken. Daarom  alsnog de originele bespreking uit december 2013. Pas bijna twintig jaar na zijn dood werd het oeuvre van de Amerikaanse schrijver John Williams (1922-1994) in Nederland ontdekt. Zijn schitterende boek “Stoner” dat ik hier op 20 september 2013 besprak en vijf sterren gaf, is recentelijk gevolgd door “Butcher’s Crossing”. Het verhaal speelt in 1870 en gaat over de jacht op bizons die er toe leidde dat deze karakteristieke dieren vrijwel uitgeroeid werden. De jonge Will Andrews geeft zijn studie aan Harvard  op en verlaat zijn vertrouwde omgeving op zoek naar avontuur. Dat vindt hij in het troosteloze dorpje Butcher’s Crossing, waar hij niet alleen het sympathieke animeermeisje Francine ontmoet maar ook mensen die zich bezighouden met de bizonjacht en de handel in bizonhuiden. Ond

Belcampo was het (belangrijkste) pseudoniem van de veelzijdige Herman Pieter Schönfeld Wichers (1902-1990), jurist, arts en schrijver. Zijn bibliografie begint al in 1934, de lange reeks publicaties eindigt in 1996. De bundel “De surprise” zag het levenslicht in 2015 als e-book. De derde druk verscheen eind augustus 2024 als paperback. Het boek bevat tien middellange en korte verhalen, alle even bizar en absurdistisch. Ze ademen op prettige wijze ouderwets taalgebruik. Dat is niet vreemd, ze kwamen tot stand in de periode 1934-1968. Het titelverhaal “De surprise” is (voor mij) meteen het klapstuk. De excentrieke Eugène van Sonswyck is een schatrijke vrijgezel. Na een ruzie met de zoveelste huishoudster die op zijn geld uit is, heeft hij genoeg van het leven en sluit hij na het lezen van een advertentie een bizarre overeenkomst. “Weet gij geen raad meer in dit leven, wij reiken u de helpende hand. Bel 33291. Dag en nacht paraat. Het was Eugène of hij hiermee persoonlijk aangesproken