Boekrecensies van Charles Kuijpers

Thrillers met humor zijn tamelijk zeldzaam. In oktober 2018 was het amusante en spannende verhaal “ Salami ” van Rudy Soetewey een fraai voorbeeld van dat genre. Vorig jaar juni verscheen er weer eens een. De titel “Hoe vermoord ik mijn familie?” roept al een vragende frons op. Schrijfster Bella Mackie slaagt er paradoxaal genoeg in de lezer volop te laten glimlachen, terwijl de hoofdpersoon Grace Bernard een wel zeer uitgebreid antwoord geeft op de vraag in de titel van het boek. Het idee van het verhaal is origineel. Grace, dochter van Simon en Marie, zit met Kelly in een cel in Limehouse Prison. Ze is tot 16 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor een moord die ze niet heeft gepleegd. Maar ze is allesbehalve brandschoon. Terwijl in haar strafzaak een hoger beroep loopt met hulp van advocaat George Thorpe, beschrijft ze hoe ze wél een aantal familieleden heeft omgebracht. Het is bedoeld als een bekentenis die moet worden geheimgehouden tot na haar overlijden. De modus operandi bij de

In zijn op 1 februari 2024 verschenen “De ontdekking van Holland” beschrijft Jan Brokken een relatief onbekende episode in het Nederlandse kunstleven. Met mij hebben vermoedelijk velen nog nooit gehoord van Hotel Spaander rond het jaar 1900 in Volendam. Deze uitspanning blijkt aan het eind van de negentiende eeuw en ook een belangrijk deel van de twintigste eeuw een grote rol te hebben gespeeld in het internationale kunstleven, vooral dat der schilders. De schrijver kwam deze ongelooflijke geschiedenis mede op het spoor door zijn contact met dichter Hans Tentije. Brokken ging op onderzoek uit en ontdekte een schat aan gegevens die het waard maakten een flink boek over Hotel Spaander en zijn talrijke artistieke gasten te schrijven. Het schilderij “Hoogmis in een dorp aan de Zuiderzee” van George Clausen uit 1876 vormde eigenlijk de voorbode van de opzienbarende rol die het hotel zou gaan spelen. Hotel Spaander werd door Leendert en Aaltje Spaander in 1881 in Volendam geopend. Het werd

Bij het lezen van het nieuwe boek van Jan Brokken kwam een ouder boek van hem terug in mijn herinnering. Ik las het begin november 2015, maar het is thans nog even intrigerend. Het boek “De vergelding” van schrijver en journalist Jan Brokken verscheen in januari 2013. In het onder de rook van Rotterdam gelegen dorpje Rhoon (destijds ongeveer 2200 inwoners) kwam in de avond van 10 oktober 1944 de Duitse soldaat Ernst Lange om het leven in het buurtschap Het Sluisje. Hij kwam in het pikkedonker van de spertijd in aanraking met een dwars over de weg liggende hoogspanningskabel toen hij met Walter Loos, Heinz Willems en twee Nederlandse met de bezetter heulende meisjes op de Rijsdijk terugliep van een avondje uit. De bezetters namen zonder enig onderzoek voetstoots aan dat sprake was van sabotage met het oogmerk van een aanslag op Duitse soldaten. Op aanwijzing van bootsman Walter Loos van de Kriegsmarine werden de volgende dag onder verantwoordelijkheid van luitenant Karl Schmitz zes on

Op 31 januari 2024 verscheen “Dit gaat nooit voorbij” van schrijver en kunstenaar Octavie Wolters. In dit prachtig vormgegeven boek met bladzijden op groot formaat (33x23 cm) in hardcover stelt zij zich voor hoe ze met vogels zou kunnen praten tijdens wandelingen in de natuur. Het boek heeft een mooie structuur. De bespiegelingen zijn in volgorde gerangschikt per maand van het jaar, steeds in een tweetal bladzijden. Links is een interessante, filosofisch getinte tekst te lezen die in sommige zinsneden bijna poëtisch aanvoelt. Op de rechterbladzijde is dan een prachtige illustratie (een linoleumsnede) te bewonderen met een treffende beeltenis van de besproken/gesproken vogel. Zo ziet de maand januari er bijvoorbeeld uit: Het lezen van de gedachten van Wolters biedt een bijzondere inkijk in de manier waarop volgens haar vogels tegen de wereld aan zouden kunnen kijken. “ ‘Sommige dingen kun je alleen maar geloven’, zegt de winterkoning. Ik haal mijn schouders op. Ik vind het een ingew

In oktober 2022 was “ Offer ” van Toni Coppers, diens derde thriller met speurder Alex Berger in de hoofdrol, een absolute voltreffer. Daarna volgde in april 2023 met “ Onschuld ” het twintigste (!) deel in de reeks rond de onverslijtbare, zeer aansprekende commissaris Liese Meerhout. En ook dat boek was buitengewoon goed. De lat ligt daarmee hoger dan ooit. Wordt het een Liese of een Alex? Het antwoord op die vraag wordt, afgezien van eerdere berichten daarover, gegeven op 26 maart 2024. Dan verschijnt “Roofdier”, het is weer de beurt aan Alex Berger. Coppers’ echtgenote Annick Lambert is wederom coauteur van het verhaal. In het in Finland gelegen deel van Lapland viert de jonge Belg Tom Claerbout met onder anderen de twee Engelse meisjes Nadeem en Katie tijdens zijn trektocht de midzomernacht bij de rivier Oulankajoki. Ze bevinden zich in Oulanka Nationaal Park, een schitterend, desolaat en onherbergzaam natuurgebied. De volgende ochtend is Tom spoorloos verdwenen. Onrustbarend i

De Boekenweekgeschenken van de afgelopen jaren waren zeer geslaagd. “ Leon & Juliette ” van Annejet van der Zijl (2020), “ Wat wij zagen ” van Hanna Bervoets (2021), “ Monterosso mon amour ” van Ilja Leonard Pfeijffer (2022) en “ De eerlijke vinder ” van Lize Spit (2023) waren literaire cadeautjes van formaat in een notendop. De Stichting CPNB koos dit jaar voor een gewaagd experiment. Het hele gezin van Bart Chabot mocht ongeveer 28.000 woorden schrijven over het thema “Bij ons in de familie”. Vooraf werd al de nodige kritiek geleverd. Zo werd de vraag gesteld waarom de rij van grote schrijvers wordt onderbroken door de Chabotten van wie enkelen zeker (nog) niet bekend zijn door hun literaire vakmanschap. “Gezinsverpakking” heet het boekje. Yolanda Chabot is de verbindende factor in het gezin. Zo ook in het boekje. Met alleraardigste korte “Mamastippen” (de originele pendant van moedervlekken) worden de bijdragen van de vijf mannen van het gezin aan elkaar geplakt. Bart komt m

Het korte verhaal “Iemand anders” van Arnon Grunberg verscheen in december 2007 in de reeks Literaire Juweeltjes. En het is ook daadwerkelijk een sieraad. In de eerste zin wordt Aron Barshay treffend omschreven. “Hij is een gewilde vrijgezel, hij heeft werk met aanzien, psychiater, hij is niet oud, 38, hij is kinderloos, nooit getrouwd geweest, hij is niet kaal, hij heeft, beseft hij als hij zich ’s ochtends scheert, nauwelijks lichamelijke gebreken, en hij verzorgt zichzelf goed.” Aron heeft het voor elkaar, alleen heeft hij de ware vrouw nog steeds niet ontmoet. Begaan met het lot van meisjes in Chinese weeshuizen heeft hij het plan opgevat een Chinees meisje te adopteren. Op een uitgaansavond ontmoet hij Madison, een intrigerende jongedame. Op een bijzondere manier ontstaat er een klik tussen hen. Ze gaan naar Arons appartement en genieten. De volgende dag gaat Madison weg met achterlating van haar telefoonnummer. Aron is verliefd op haar geworden, doch alle pogingen tot con