Ellen G.: Zerk

Na haar geweldige vierde thriller “Manzanilla” (5*) van Ellen G. (Gerretzen) uit 2014 is het enige tijd stil geweest. De fans wachtten met spanning op de volgende, en zijn daarin bepaaldelijk niet teleurgesteld.

In “Zerk”, de nieuwe thriller van Ellen, is wederom een hoofdrol weggelegd voor de interessante, intrigerende en menselijke Berlijnse oud-hoofdcommissaris van het Landeskriminalamt (LKA) Wolfgang. Ook enkele andere bekenden maken weer hun opwachting.

Het verhaal speelt zich grotendeels af in Berlijn. Op de Joodse begraafplaats Weissensee wordt een man gevonden, die is vermoord op zijn eigen familiegraf. Onderzoek van het LKA levert vooralsnog niets op.

Een journalist van het Berliner Tageblatt die zich om moverende redenen bedient van een schuilnaam, komt met een sensationeel artikel waarin een verband met antisemitisme wordt gelegd voor deze misdaad en diverse eerdere moorden. Dit al dan niet vermeende verband werpt een politiek gevoelig licht op de kwaliteit van eerdere moordonderzoeken en zet velen op scherp.

Wolfgang heeft een persoonlijk drama dat hem in “Manzanilla” overkwam, inmiddels goeddeels overwonnen. Zijn markante uiterlijk is enigszins anders geworden maar zijn wilskracht en daadkracht zijn ongebroken. Doch ook het sluimerende probleem tussen Wolfgang en zijn geliefde Julia bestaat nog steeds en wordt groter en intenser.

Hij raakt betrokken bij het onderzoek naar de moord op de begraafplaats, samen met Claus en Esra van het LKA. En ook de beminnelijke kroegbazin Gitta en haar opmerkelijke vriend Siegfried de taxidermist komen weer volop in beeld. Enkele andere personages van zeer diverse pluimage maken een rijk geschakeerd beeld compleet.

Dan worden enkele vrouwen kort na elkaar vermoord. Er zijn duidelijke tekenen dat een seriemoordenaar aan het werk is.

De ontmaskering is even verrassend als onthutsend. De plot is zeer ingenieus gecomponeerd en kent veel onderhuidse spanning.

Ellen Gerretzen heeft al eerder bewezen over een zeer vaardige pen te beschikken. Haar schrijfstijl is zonder meer voorbeeldig en haar woordgebruik laat niets te wensen over. Het verhaal van “Zerk” is voortdurend boeiend. De lezer zit weliswaar niet constant op het puntje van de stoel, maar de aandacht wordt steeds vastgehouden. Het boek is onderverdeeld in maar liefst 146, veelal zeer korte, hoofdstukken. Dat leest uitermate prettig temeer omdat er niet al te veel decorwisselingen voorkomen en de lijnen in het verhaal vloeiend zijn.

In korte cursief gedrukte stukjes komen de voornemens en denkwereld van de moordenaar aan bod.

Ellen is groots in het beschrijven van de karakters en de sfeer. De personages komen helemaal tot leven met inbegrip van hun soms niet geringe privébeslommeringen. En ook de dialogen zijn van hoge kwaliteit. De lezer waant zich regelmatig ter plekke en ziet de gebeurtenissen niet zelden bijna filmisch aan zich voorbijtrekken. Steeds is het woordgebruik ontspannen waardoor ook onheilspellende en dreigende gebeurtenissen relatief gemakkelijk binnenkomen. Ofschoon er diverse moorden plaatsvinden, onthoudt de schrijfster zich van gruwelijke beschrijvingen, en dat is voor menig lezer zeer prettig.

Het wachten na “Manzanilla” is alleszins de moeite waard geweest. “Zerk” is een uitstekende thriller die je niet meer loslaat, en zonder meer vijf sterren verdient.

Hulde!