Tommy Wieringa: De heilige Rita

Tommy Wieringa is een van de grote hedendaagse Nederlandse romanschrijvers. Hij werd écht bekend in 2005 met zijn fraaie boek met de vreemde titel “Joe Speedboot”. Zijn bibliografie kent thans vijftien werken.

Wieringa is van vele markten thuis. Dat bewees hij onder meer met zijn korte verhaal voor het Boekenweekgeschenk 2014 getiteld “Een mooie jonge vrouw”. Zijn die geschenkboekjes niet zelden niemendalletjes, in dit geval stond het verhaal als een huis.

In 2017 verscheen eerst de enigszins abrupt eindigende novelle “De dood van Murat Idrissi” en dan nu de roman met de titel “De heilige Rita”.

Daarin ontvouwt zich de geschiedenis van Paul Krüzen die in het fictieve Mariënveen in Twente woont. Het verhaal begint met het wel en wee van zijn vader Aloïs en moeder Alice Klein Haarhuis. Op hun huwelijksreis waren zij voor het eerst uit de streek, en vader kreeg prompt heimwee. Het gezin Krüzen woont in een oude Saksische boerderij aan de Muldershoek. In Pauls jonge jaren stort een vliegtuigje met een vluchteling uit Rusland in de tijd van Brezjnev neer in het maisveld bij de boerderij. Piloot Anton Rubin overleeft de crash wonderwel en blijft in Mariënveen. Daar raakt Paul later bevriend met onder meer de eenzame winkelier Hedwiges Geerdink.

Enkele Chinezen hebben een dikke vinger in de pap van de plaatselijke horeca.

Een plaatsgenoot exploiteert onder de naam “Club Pacha” een bordeel net over de grens. Een van de daar werkende vrouwen is Rita. Zij speelt in het verhaal maar een kleine rol en is bepaaldelijk geen heilige. De heilige Rita is een schutspatroon. Naar haar is het boek genoemd.

De tamelijk solitaire Paul lijkt in een oud-klasgenote eindelijk de ware liefde te ontmoeten maar houdt afstand. Dan volgen de dramatische gebeurtenissen elkaar op en staat Paul voortdurend op scherp.
De enigszins merkwaardige maar zeker passende slotscène van het boek is van een onvergankelijke schoonheid:

“Kiezels knarsten onder zijn laarzen terwijl hij langzaam om zijn as draaide. Iwan?

Kamperfoelie, de alarmroep van een tureluur ver weg.”

“De heilige Rita” is een roman met diverse autobiografische elementen. Naar verluidt zijn Mariënveen en diverse gebouwen aldaar gemodelleerd naar het plaatsje Geesteren waar de schrijver opgroeide.

Tommy Wieringa heeft een mooie schrijfstijl. Met eenvoudige, krachtige zinnen schetst hij in hoog tempo mooie beelden. Af en toe gebruikt hij een minder bekend woord dat naadloos past bij de beschreven regio-gebonden taferelen.

Het verhaal is van begin tot eind boeiend, ook al speelt het zich af in een beperkte en kleine omgeving. Af en toe is de bekrompenheid bijna beklemmend.

De keuze van de titel is lichtelijk opmerkelijk, omdat beide Rita’s een ondergeschikte rol (lijken te) spelen in het verhaal.

Het nieuwe boek van Wieringa is zeer goed en krijgt daarom vier heldere sterren.