Posts

Posts uit maart, 2019 tonen

Esther Verhoef: Façade

Afbeelding
Esther Verhoef is een van de vooraanstaande thrillerschrijfsters in Nederland. Ze heeft vanaf 2006 (ja, zolang al!) een aantal mooie thrillers op haar eigen naam. “Rendez-vous”, “Close-up”, “Alles te verliezen”, “Déjà vu”, “De kraamhulp” en “Lieve mama” zijn voor velen bekende titels.  Na haar laatste thriller uit 2015 maakte ze in 2017 een uitstapje naar het romangenre met “Nazomer”. Dat boek heb ik (nog) niet gelezen, maar haar eerdere roman “Tegenlicht” uit 2012 was indrukwekkend. In maart 2019 verscheen tot vreugde van de liefhebbers weer een thriller van Esther en wel onder de titel “Façade”. Hoofdpersoon in het verhaal is de enigszins naïeve jonge moeder Iris van der Steen. Ze is gescheiden van Sander de Bruin met wie ze een ten tijde van het verhaal negenjarige zoon Levi heeft. Om zichzelf na haar scheiding weer terug te vinden begint ze een avontuurlijke reis naar Portugal met een stokoude auto van het merk Landrover Defender, bijgenaamd Toet. Die auto is van

M.M. Schoenmakers: De vlucht van Gilles Speksneijder

Afbeelding
Een vijfsterrenrecensie in de NRC lijkt een uitstekende aanzet tot het lezen van een kennelijk buitengewoon goed boek. Deze keer gaat het om de roman “De vlucht van Gilles Speksneijder” van de niet in den brede bekende schrijver M.M. Schoenmakers, die toch al een respectabel oeuvre blijkt te hebben. Zijn heden ten dage relatieve onbekendheid wordt voornamelijk veroorzaakt door een langdurige schrijfpauze van 1998 tot 2015. In dat laatste jaar verscheen zijn vorige roman “De wolkenridder”. Gilles Speksneijder en zijn vrouw Madelief leiden een volstrekt kleurloos bestaan. Hun leven is somber en zelfs vaak neerslachtig, en daarvan is het boek doortrokken. “Ze kreeg geld om het huis aan te kleden en de jaren daarna de ruimte om sluipenderwijs dik te worden. Omdat ze zo hardnekkig bang bleef voor een kind trok de ontreddering beetje bij beetje en genadeloos verlegen bij hen in, wachtend achter de voordeur, vluchtend door de gangen, opspelend onder de dekens.” Gilles heef

Christian Jaschinski: Met een rode Porsche naar Berlijn

Afbeelding
In 2016 verscheen in Duitsland de debuutroman van Christian Jaschinski onder de titel “Der Tag, an dem ich festtellte, dass Fische nicht klettern können”. Deze titel deed toen al vermoeden dat het verhaal de nodige humor kent. In de in 2019 verschenen Nederlandse vertaling van het boek met als titel “Met een rode Porsche naar Berlijn” blijkt dat inderdaad het geval te zijn. Hoofdpersoon Max Schröder verkeert in een tumultueuze fase van zijn leven. Na zestien jaar huwelijk gaat zijn vrouw Martina bij hem weg en knoopt een relatie aan met de onooglijke tatoeëerder Dennis. “Zo ging het dus toen de vrouw van mijn leven in de les van de eeuw veranderde.” Zijn dochter Julia woont bij hem en geeft hem de schuld van de huwelijkscrisis. Als dan ook nog zijn verwachte promotie op zijn werk niet doorgaat, neemt Max op aanraden van zijn goede vriend Klaus Bollmann, kortweg Bolle genaamd,   verregaande maatregelen. Hij maakt een keuze uit een drietal hem door Bolle voorgehoude

Nicolien Mizee: Moord op de moestuin

Afbeelding
Kort geleden werd het boek “Moord op de moestuin” van Nicolien Mizee gekozen tot boek van de maand bij DWDD én tot boek van de week bij NPO Radio 4. Vandaag kreeg het ook nog een lovende recensie in de NRC. Dat schept zeer hoge verwachtingen. Worden die bewaarheid? Judith Loman, de ik-figuur in het boek, is schrijfster. Zij trouwt met de veel oudere Thijs, die kort na hun huwelijk een hartaanval krijgt en een hartoperatie moet ondergaan. Thijs komt er allesbehalve florissant uit. Tot wanhoop van de nieuwbakken echtelieden beginnen de buren op dat moment met een langdurige en met veel lawaai gepaard gaande verbouwing. De twee gaan op de vlucht en huren samen met Judiths zus Cora en man Ab voor een lange periode een boswachterswoning op landgoed Groenlust in Voorden, dat eigendom blijkt van oude bekenden Fiep en Anne Lanssen en hun moeder Lidewij. Op het landgoed is ook een volkstuinencomplex dat wordt bewerkt door een aantal opmerkelijke mensen. De even behulpzame als dw

Ellen Lina: Gefaald

Afbeelding
De Nederlandse schrijfster Ellen Lina schreef sinds 2011 vijf romans waarvan de laatste, getiteld “Koningslaan”, duidelijk neigde naar een thriller. Lina is nu in die richting vol doorgegaan met haar nieuwe en dus zesde boek “Gefaald”. Een rasechte thriller met een geheel eigen karakter en sfeer. Het boek is her en der zeer goed ontvangen en volop geprezen, tijd voor nadere beschouwing. De proloog zet de lezer direct op scherp. Een begrafenis waarbij diverse betrokkenen op nogal onnatuurlijke wijze met elkaar lijken om te gaan, roept volop vragen op die in het verhaal allengs worden beantwoord. Als weduwnaar en ondernemer Stijn Daalhuizen met zijn veertienjarige zoon Nick op Texel de mooie Vesper in het bungalowpark van dier ouders ontmoet, vallen Stijn en Vesper meteen voor elkaar. Ook Nick, een sinds het overlijden van zijn moeder problematische puber, vindt Vesper charmant. De twee krijgen al snel een bijzondere band die Stijn ertoe brengt zijn leven met Vesper te wi

Mooie nominaties voor The Indie Awards

Afbeelding
The Indie Awards zijn prijzen die worden toegekend aan indie-auteurs (auteurs die niet aangesloten zijn bij een uitgeverij).  Vandaag zijn de shortlists van de drie genomineerden in de diverse categorieën bekend gemaakt. Tot mijn grote genoegen prijken daar twee boeken op waarvan ik eindredacteur was. Het indrukwekkende "Bikkeltje" van Ilse Ooms is een van de drie kandidaten voor "Meest leerzame boek 2018 (non-fictie)". En de cover van het prachtige boek "De rode magneet" van Bertina Mulder behoort tot de drie mooiste covers uit een zeer lange lijst. Ilse en Bertina, van harte gelukgewenst met dit zeer verdiende succes! Op 13 april 2019 is de prijsuitreiking. Dan weten we wie de hoogste eer krijgen ... Spannend!

Heleen van der Kemp: Voor de meisjes

Afbeelding
Nadat in oktober 2015 haar geweldige vierde thriller “Bijwerking” was verschenen, bleef het in boekenland lange tijd stil rond Heleen van der Kemp. Die stilte is op 22 februari 2019 doorbroken met de lancering van het nieuwe boek van Heleen op de manifestatie “Nacht van het spannende boek” bij Scheltema in Amsterdam. Het boek draagt de mysterieuze titel “Voor de meisjes”. Geen woorden die direct aan een thriller doen denken, maar veeleer aan een zoetsappig verhaal. Het tegendeel is echter het geval. De betekenis van de titel wordt gaandeweg helder als dragend element van de plot en blijft uiteindelijk op het netvlies van de lezer gegrift. In de cursief gedrukte proloog is iemand met verkeerde bedoelingen aan het chatten met een achtjarig meisje. Het verband met het verhaal wordt pas veel later duidelijk. Er zijn twee hoofdlijnen in het boek die enige tijd een eigen leven leiden en dan op bijzondere wijze bij elkaar komen. Kim van Rijn wil net de deur uitga

Ilja Gort: De druivenfluisteraar

Afbeelding
De bekende wijnboer en televisiemaker Ilja Gort heeft ook als schrijver zijn sporen verdiend. Hij heeft een mooie serie boeken op zijn naam. Eerder vielen “De vrouwenslagerij” ( recensie ), “De geluksvogel”, “Chateau fatale” en “De vulkaan” ( recensie ) zeer in de smaak. De nieuwe in februari 2019 verschenen roman van Gort heet “De druivenfluisteraar”. De tekst op de achterflap roept bij de kenners een vage associatie op met het hilarische boek “Albert moet naar huis” van Homer Hickam ( recensie ). In de uniek ultrakorte proloog wordt de geboorte van een baby in een wijngaard geschetst. Dan komt de ongeveer veertigjarige Janty, de (anti)held van het verhaal, ten tonele als hij op zoek naar werk bij wijnboer Gargouille aanklopt. Het is de start van een serie grappige gebeurtenissen waarin het truffelvarken Bellefleur, de uit eerdere boeken van Ilja bekende journaliste Leonie Fougard en de maffiabaas Toto Pranzano de hoofdrollen opeisen. Janty is veelal opgejaagd wild o

Jo Claes: De mythe van Methusalem

Afbeelding
Binnenkort verschijnt er weer een nieuwe thriller van Jo Claes. Reden om een "gouwe ouwe" onder de aandacht te brengen. De shortlist voor de Gouden Strop 2015 omvatte vijf boeken. Vooral in Nederland had menigeen nog nooit van de genomineerde schrijvers –wellicht met uitzondering van Marion Pauw- gehoord. In het juryrapport is de volgende uiterst opmerkelijke zin te lezen: “De 5 genomineerde thrillers tonen een opvallende gelijkenis, namelijk dat er een of meerdere (zelf)moorden plaatsvinden.” Wat hier zo opvallend aan is zal wel immer een raadsel blijven…… Winnaar van de Gouden Strop werd de Vlaamse auteur Jo Claes met zijn boek “De mythe van Methusalem”. Claes blijkt al een uitgebreide bibliografie te hebben doch zijn werk was in Nederland tot dusverre vrijwel onopgemerkt gebleven. Vanzelfsprekend leidde het winnen van de toch wel prestigieuze prijs tot lezing van het boek, en dat was een waar genoegen! Professor Kostas Mamidakis is hoofd van h