Hans Münstermann: De populist

Hans Münstermann is een gelouterde romanschrijver. Van zijn twaalf solo geschreven romans werd “De bekoring” in 2006 bekroond met de AKO-literatuurprijs. 

In mei 2019 verscheen zijn nieuwe roman “De populist”, welk boek vervroegd werd uitgebracht vanwege actuele politieke ontwikkelingen in Nederland. Die actualiteit betreft zonder twijfel de opkomst van het Forum voor Democratie van Thierry Baudet. Het boek is mede geïnspireerd door de opvattingen en daden van de rechtse populisten Pim Fortuyn en Geert Wilders. De hoofdpersonen in het boek zijn duidelijk gemodelleerd naar Thierry Baudet en Theo Hiddema.

Het boek begint met een ontmoeting van journaliste Anita Koetsier met de 81-jarige advocaat en politicus Harrie Honthorst. Zij komt voor een interview maar raakt vervolgens intensief betrokken bij de campagne die James Moreau, de nieuwe lijsttrekker van de Lijst Honthorst, in den lande voert voor de verkiezingen. De partij is op dat moment een onbeduidende kleine partij met een simplistisch programma. Een forse interne ruzie zet de toon, een bekend beeld.

Moreau is een knappe jongeman met gevoel voor stijl die maar al te graag koketteert met zijn intellect en eruditie. De naam van de partij wordt gewijzigd in Geweldig Oud omdat men zich vooral richt op het grote potentieel oudere kiezers. Honthorst zegt dan in het interview over Moreau:

“Bij hem moet u zijn, niet bij mij. Ik wil alleen maar meehelpen dit grote nieuwe politieke talent van de grond te tillen, boven de massa uit. Daar is alle reden voor.”

Het is alsof je Hiddema over Baudet hoort praten. Moreau heeft ook nog eens een jonge knappe vriendin met linkse sympathieën, eveneens een bekend fenomeen.

Het verhaal beschrijft via de ik-persoon Anita de enorme gevarieerdheid van de campagne van een politicus. Talloze bekende namen uit de werkelijkheid komen voorbij, van Frits Bolkestein tot Angela de Jong, en vele anderen. Het maakt het verhaal levensecht en niet veel afwijkend van de realiteit van heden, maar wel met subtiele verschillen. 

Intussen ergert partner Erwin van Anita Koetsier zich aan de toenemende begeestering van zijn vriendin aangaande het politieke circus waarin zij verzeild is geraakt.

Als Honthorst verregaande en ongenuanceerde uitspraken doet in een interview met het Engelse blad The Economist, legt hij ongewild een bom onder de partij.

James Moreau weet met kunst en vliegwerk de onrust te bezweren. De partij stevent vervolgens af op een monsteroverwinning. Die wordt inderdaad behaald maar ten koste van een zeer hoge prijs.

  

Hans Münstermann heeft met “De populist” een speelse, satirische roman met een hoog realiteitsgehalte geschreven. Zijn taalgebruik is voorbeeldig zoals een ervaren schrijver betaamt. Vloeiende, beeldende en gemakkelijk leesbare zinnen zonder moeilijke woorden maken het de lezer eenvoudig. De lijn in het verhaal wordt stevig vastgehouden. 

Het populisme viert heden ten dage hoogtij. Het is goed de gevaren en de zwakke plekken ervan onder ogen te krijgen in een op het eerste gezicht wat badinerend maar in de kern zeker kritisch verhaal dat tot nadenken stemt.

“De populist” is een zeer goed boek en krijgt vier glanzende sterren.