Carina van Leeuwen: Feniks

Over forensisch rechercheur Carina van Leeuwen is al het een en ander geschreven bij de bespreking van “Magma” (4*). Zie aldaar. Medio september 2023 verscheen het tweede deel van haar trilogie over cold cases met als titel “Feniks”. De in 1992 spelende proloog is meteen indringend: een jong meisje betrapt op een mysterieuze locatie een man bij het misbruiken van haar broertje. Als ze wegrent, valt ze van een steiger.

Journaliste Lyn Riley, al bekend uit “Magma”, is op onderzoek naar de achtergronden van een speciale Ford Capri die eind jaren zeventig met een lijk in de kofferbak uit het water is gehaald. Tot haar ontsteltenis blijkt haar schokkende veronderstelling daarover juist te zijn.

In de Nederlandse en Haagse politiek is de nodige beroering. De conservatief rechtse Marie Therese van Liesbos is de eerste vrouwelijke minister-president. Zij wenst een ingrijpende verbouwing van het Catshuis. In een gemeenteraadsvergadering over dit onderwerp gaat het er stevig aan toe, waarbij raadslid Tanja van Rijn een hoofdrol speelt.

Als het Catshuis vervolgens wordt bezet door de radicale activistengroep Xtreme Rebellen, een afscheiding van Extinction Rebellion, doet men in het gebouw na een vernielzuchtige daad een gruwelijke ontdekking. Die is vervolgens voer voor complotdenkers die geloven in een satanistisch pedofielennetwerk onder politici.

Het vertrouwde coldcaseteam met Renee Spaan, Ruben van Baarle, Muis en Tony Antet onderzoekt de uiterst gevoelige zaak. Op ingenieuze wijze worden dwarsverbanden gelegd en identiteitsgegevens achterhaald. Lyn Riley is daarbij behulpzaam binnen haar mogelijkheden als onderzoekjournaliste. Intussen worstelt zij met haar extreem traumatische verleden dat in een van de onderzoeken een rol speelt. En ook een toenemend gevoel van genegenheid voor de behulpzame Stella brengt haar in verwarring.

Een nauwelijks tot communicatie in staat zijnde man en de verdachte dood van een vooraanstaande politica veroorzaken een stroomversnelling die tot oplossingen leidt.

“Achter elk verhaal dat wordt verteld zit nog een verhaal dat niet wordt verteld, een persoonlijk verhaal, het verhaal dat iemand alleen zelf weet. De waarheid van de werkelijkheid ligt ergens tussen die twee, soms onbereikbaar ver weggestopt. De kunst is die waarheid te achterhalen.”   

Aan het slot van het verhaal ontstaat duidelijkheid over het dramatische verleden van Lyn met zware trauma’s in haar puberteit. Zij is uit die moeilijke tijd op fabelachtige wijze herrezen. Haar tattoo van een feniks is daarvoor spreekwoordelijk het symbool: “een mythische vogel die zich volgens de fabel om de vijf eeuwen verbrandde op een nest van geurige kruiden en dan verjongd uit zijn as verrees” (Van Dale).

Al eerder heeft Carina van Leeuwen bewezen in een soepele, beeldende schrijfstijl te kunnen schrijven over (fictieve) cold cases. Niet elke expert op een bepaald vakgebied kan dat, doch Carina bezit die gave zonder twijfel. Na “Magma” is mede daardoor ook “Feniks” een zeer lezenswaardig boek geworden. De bij cold cases onvermijdelijke details over gruwelijkheden zijn mooi terughoudend beschreven zonder aan kracht in te boeten. De plot van de beide hoofdlijnen is fraai geconstrueerd en op innemende wijze voorzien van enkele hot items uit de hedendaagse tijd, zoals de rol van ER (waarover hier geen oordeel) en de mogelijkheid van een vrouwelijke premier.

“Feniks” is een zeer goed boek en krijgt vier ijskoud stralende sterren. Velen zullen reikhalzend uitkijken naar het derde deel.