Rascha Peper: Schaduwweduwe

De in 2013 op slechts 64-jarige leeftijd overleden Rascha Peper heeft een prachtig oeuvre nagelaten. Sinds kort ben ik dat aan het ontdekken. In 2017 maakte het waarlijk betoverende “Waterscheerling” grote indruk. Datzelfde geldt voor het prachtige “Dooi” dat ik vorig jaar las.

In de serie Literaire Juweeltjes verscheen in oktober 2019 haar korte verhaal “Schaduwweduwe” dat eerder onder de titel “Vrijdag” in 2014 in de verhalenbundel “Een Siciliaanse lekkernij” stond.

Hilde krijgt een opvallend bericht op haar mobiele telefoon, afkomstig van haar vriend Thomas Frühling. Althans zo lijkt het. Maar de realiteit is schokkend anders.

“Het bericht is al een paar uur eerder ingesproken. ‘Dit is Marit Frühling’, zei een koele vrouwenstem. ‘Ik bel u om te zeggen dat u geen contact meer met mijn vader hoeft te zoeken. Hij is vanochtend overleden.’ Er ontsnapte haar een gedempte kreet. ‘Wat zeg je?’, riep Noud.”

Het is het begin van een ontroerend verhaal over de bijzondere liefde tussen Hilde en Thomas. Na een wel héél bijzondere eerste ontmoeting raken ze gek op elkaar, ook al zijn en blijven beiden getrouwd met Noud respectievelijk Olla. Dat verklaart de titel van het verhaal, al was die eerst “Vrijdag” zijnde de vaste dag waarop Hilde en Thomas elkaar ontmoeten. De begrafenis van Thomas leidt tot aangrijpende taferelen en geeft een fraaie inkijk in de zielenroerselen van Hilde.

Rascha Peper had een gepolijste schrijfstijl. In soepele bewoordingen trekt ze de lezer snel het intrigerende verhaal in en laat niet meer los. De slotscène van Hilde met haar oude empathische buurman Vincent is regelrecht ontroerend.

“De schaduwweduwe” is dan ook een waar Juweeltje!