Gerard Legerstee: Moordzuchtig brein
Recentelijk verscheen “Moordzuchtig brein”, de derde misdaadroman van Gerard Legerstee (1956) bij Uitgeverij Elikser. Pas aan het eind van zijn lange carrière op financieel terrein bij grote instellingen ontdekte hij zijn passie voor het schrijven van thrillers. Die resulteerde achtereenvolgens in “De Caminomoord”, “Fatale biecht” en het nu te bespreken boek.
De brigadiers bij de Rotterdamse recherche Leonie van de Bergh en Johan van Campen worden geconfronteerd met een mysterieuze moord. Assistent-accountant Erkan Bodrin wordt dood aangetroffen in de woning van zijn collega Marion Helder. Erkan maakte kort daarvoor avances in de richting van Marion waarvan zij echter niet gediend was. Marion is spoorloos verdwenen.
Eerder is Marion in contact geweest met Hendrik-Jan van
Staveren, een ondernemer met een probleem. Het onderzoek van Leonie en Johan
richt zich in eerste instantie op de werkgever van Erkan en Marion, accountantskantoor Raadgever &
Doorne, gevestigd op de Westersingel in Rotterdam. En ook de op een boerderij
in Zuidwolde wonende ouders van Marion krijgen bezoek van de rechercheurs. Dat
blijkt tamelijk nutteloos omdat de ouders al jaren geen contact meer met hun
dochter hebben nadat zij is afgegleden in een drugsverslaving. Ze blijken niet
te weten dat Marion haar leven weer op de rit heeft gekregen.
De vroegere vriend van Marion, Steef Wessels, blijkt een
niets ontziende drugscrimineel te zijn. Hij opereert veelal met zijn broer
Egbert. Gaandeweg wordt wat meer duidelijk over het vreselijke lot van Marion.
Voor haar verdwijning wilde ze misstanden aankaarten binnen het kantoor over
het dossier van de onderneming DHS doch die had ze nog niet besproken met Boudewijn
Doorne.
Binnen Raadgever & Doorne zijn nogal wat verborgen
problemen, vooral maar niet alleen op menselijk vlak. Die komen in een
stroomversnelling als in het accountantskantoor een medewerker dood wordt
gevonden. Hij is geen natuurlijke dood gestorven. Een mobiele telefoon en een
laptop van de betrokkene zijn dermate geavanceerd versleuteld en beveiligd dat
IT-er Bert van de recherche er niet in slaagt toegang tot de data ervan te
verkrijgen. Met hulp van whizzkid Eelco lukt dat uiteindelijk wel. Dan komt er
een schat aan vitale informatie op tafel.
Diverse boeiende personages verschijnen ten tonele. Zij
vormen stuk voor stuk belangrijke elementen in de structuur van het verhaal. Ook
zijn er regelmatig intermezzo’s rond privézaken van Leonie en Johan. Onder meer
de moeizame relatie van Leonie met haar egoïstische en probleemontwijkende zus
Alice spreekt tot de verbeelding. De ontknoping van de ragfijn geweven plot is
enerzijds logisch en anderzijds een complete verrassing. Het slotspel getuigt
van ijzersterke fantasie en creativiteit van de schrijver.
Gerard Legerstee heeft een zeer goede en heldere
schrijfstijl. In uiterst soepele bewoordingen brengt hij met vaart een verhaal
met goed ontwikkelde personages, interessante en niet zelden verrassende
wendingen en mooie sfeerbeschrijvingen. Het geeft een fraaie inkijk in het
complexe recherchewerk in een al even knap geconstrueerde situatie met zowel
harde drugs- als
witteboordencriminaliteit. Fijn gedoseerd komt ook enige humor aan de orde. Zo
wordt in een van de vele uitstekend geschreven dialogen tussen Leonie en Johan
het volgende gezegd.
“Ik sta perplex. Dat
jij het nog niet tot hoofdinspecteur hebt geschopt, is een mirakel.” “Bespeur
ik enig cynisme?” Leonie negeerde zijn vraag en keek hem triomfantelijk aan.
“Zo verrassend is jouw doortastend optreden niet Iedere man wordt beter met een
sterke persoonlijkheid naast hem.” Johan zocht vergeefs naar een gevatte
reactie.
Vele actuele maatschappelijke en digitale ontwikkelingen
zijn op subtiele wijze in het boek aangestipt, of meer dan dat. Het is
duidelijk dat Legerstee op diverse terreinen thuis is en/of de nodige research
heeft verricht. De titel van het boek heeft een onverwachte betekenis die tegen
het eind verrassend wordt onthuld.
“Moordzuchtig brein” is een zeer lezenswaardig boek met de
nodige criminaliteit maar zonder echte gruwelijkheden. De plot is zeer goed
bedacht en wordt binnen de wetten van de logica uitgewerkt. Alles klopt.
Het boek is méér dan zeer goed en krijgt viereneenhalve
ster.
Reacties
Een reactie posten