Martine Bakker: Silent exit

Vandaag verschijnt een fraai in hardcover op zakformaat vormgegeven novelle van Martine Bakker met de intrigerende titel “Silent exit”. Het is een ogenschijnlijk speels opgezet verhaal, maar het heeft diepe achtergronden.

De inmiddels afgezwaaide –waarover straks iets meer- bekende actrice Suze van Olst (54) is een van de vele genodigden op een feest ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van Het Gezelschap. Inderdaad, een groep acteurs. Na een onbeduidend gesprekje met acteur Jochem Mulder wil ze al weg, en denkt na 17 minuten van aanwezigheid aan een silent exit.

Maar het loopt heel anders. Ze ontwaart tussen de vele gasten een voormalige beroemdheid uit de wereld van de popmuziek. Het zien van deze Renzo Postma roept bij Suze heftige jeugdherinneringen op. Een oude bekende Daphne Vos verstoort op voorhand een contact met Renzo met een zinledige babbel.

De gedachten van Suze dwalen vervolgens af naar een traumatisch gesprek van vroeger met de leiding van Het Gezelschap.

“Het plantje was zo verdord dat het leek alsof het zichzelf had gemummificeerd. Dit moest een vorm van quiet quitting zijn –dat fenomeen waarbij werknemers zich zo weinig betrokken voelen bij hun werk en de organisatie dat ze fysiek nog wel aanwezig zijn, maar mentaal allang in stilte vertrokken.”

Als Suze de aankomend actrice Chetna tegenkomt, blijft ze toch nog een poosje op het feest. De twee trekken samen op en mijmeren geruime tijd  over van alles.  

“Suze legt een hand op Chetna’s arm. ‘Chetna, ik ga nu echt naar huis. Ik wil graag naar bed.’ ‘Zeg jij dit niet al een paar uur? Dit is echt de meest mislukte silent exit ooit.’ “

En dan komt de ervaring van Suze op achttienjarige leeftijd met Renzo aan de orde. Die was nogal heftig. Maar Suze neemt bij haar vertrek van het feest op heerlijk subtiele wijze wraak op Renzo met een mooie uitsmijter.

“Ze draait zich om, zet haar grootste steracteurlach op en zegt: ‘Ik zoen niet met fans.’ “

Martine Bakker heeft een soepele pen. Ze combineert een heldere schrijfstijl met een gezonde dosis humor en weet het op het oog gemakkelijke verhaal knap te doordrenken met serieuze thema’s. De lezer mag die zelf ontdekken. Het is een wellicht enigszins uitvergroot –dat is overigens nog maar de vraag- inkijkje in een wereldje waar het o zo belangrijk is in de schijnwerpers te staan. En dan niet alleen bij het acteren zelf.

“Silent exit” is een lezenswaardige novelle van hoge kwaliteit. Het is een zeer goed verhaal en verdient vier uitgespeelde sterren.