Paolo Cognetti: Sofia draagt altijd zwart

Met zijn prachtige boek “De acht bergen” uit 2016 vestigde Paolo Cognetti in 2017 in één klap zijn naam bij de Nederlandse lezers. Het verhaal is van grote schoonheid en diepgang.

Vervolgens verscheen ouder werk van Cognetti in het Nederlands. In 2018 was dat “De buitenjongen”, oorspronkelijk uit 2013. En in juni 2019 kwam “Sofia draagt altijd zwart” dat Cognetti in 2012 schreef.

In dat laatste boek draait het verhaal om Sofia Muratore die na een premature bevalling in het ziekenhuis ter wereld komt. Haar moeder Rossana had verboden medicijnen genomen waardoor de geboorte werd vervroegd. Aanvankelijk lijkt vader Roberto de hoofdpersoon van het boek. Hij is ingenieur bij Alfa Romeo. Zijn wederwaardigheden op zakelijk terrein alsook zijn vrijzinnige verhouding met collega Emma op zakenreizen worden uitgebreid zij het zeker niet gedetailleerd belicht. Ook Roberto’s zus Marta speelt een niet onbelangrijke rol. Zij heeft een aparte klik met Sofia die nogal zwartgallig in het leven staat.

Na een opleiding aan de theaterschool gaat Sofia naar New York om aldaar haar geluk als actrice te beproeven. Haar verblijf aldaar wordt beschreven vanuit het gezichtspunt van Pietro die in dat onderdeel de ik-figuur is. Het verhaal eindigt op een onverwachte manier die als het ware de cirkel van het leven symboliseert.

“Ik liep achter de stroom reizigers aan de trap af en ging naar huis, om aan dit verhaal te beginnen.”

Dat Cognetti een begaafde stilist is, bewees hij met het fraaie, vloeiende en coherente verhaal van “De acht bergen”. Ook in het nu besproken boek zijn stijl en taalgebruik goed maar de oplettende lezer zal merken dat het duidelijk ouder werk van een schrijver is die nog in een groeifase verkeerde. Door de vele perspectiefwisselingen en sprongen heen en terug in de tijd wordt nogal wat gevergd van de lezer waardoor de aandacht soms wordt afgeleid van de kern van het verhaal. Dat kent wel degelijk ook psychologische diepgang maar die wordt minder gemakkelijk zichtbaar door de complexe opbouw van het boek. 

Voor lezers die daartoe moeite willen doen, is het een interessant verhaal met enkele intrigerende karakters. De wat meer luie lezers die van een gemakkelijk leesbaar boek houden, zullen minder aan hun trekken komen.

Waardering van “Sofia draagt altijd zwart” in sterren is daardoor geen eenvoudige zaak. Het is zeker een goed en lezenswaardig boek. Aldus krijgt het drie sterren.