Sterren

Het zal de aandachtige lezer van deze blog vast wel zijn opgevallen dat de gemiddelde score aan sterren van de hier besproken boeken vrij hoog is. Van de zestien in het jaar 2025 tot 7 april met sterren gewaardeerde boeken (bij twee bleek het geven van sterren niet opportuun) kregen maar liefst zeven boeken de maximale vijf sterren. Twee kregen viereneenhalve ster en de overige zeven kregen het predicaat zeer goed en daarmee vier sterren.

Hoe komt dat? Ben ik als schrijver van boekrecensies met het stijgen der jaren minder kritisch geworden of zijn er andere oorzaken? Ben ik tegenwoordig milder in mijn oordeel?

Ontegenzeggelijk is er dit jaar tot nu toe sprake van een ware sterrenregen, nog  stralender dan in voorgaande jaren. Toch ben ik niet milder geworden in mijn oordeelsvorming, denk ik. De kern van de zaak is de voorselectie van de te lezen boeken. Er komen elk jaar steeds meer prachtige boeken uit, veel te veel om allemaal te lezen. Ik heb ook nog een leven. Aangezien bijna alle boeken op mijn aanvraag binnenkomen, is de kwaliteit van de voorselectie van eminent belang. De keuze wordt bepaald door de persoon van de schrijver, de synopsis van een boek, en daarnaast door eventuele marketingfactoren zoals onderbouwde aanbevelingen in gerenommeerde boekenprogramma’s zoals VPRO Boeken en Eus’ Boekenclub, en soms in andere media.

Gemiddeld komt het een keer of drie per jaar voor dat ik een boek niet uitlees. Daar kunnen diverse redenen voor zijn. Steeds gaat het dan om een verhaal dat niet aanspreekt of gewoonweg niet beklijft. Dat blijft natuurlijk subjectief, de meningen zullen verschillend zijn. Dan lees ik het boek niet uit en komt er ook geen recensie. Het is immers van belang de beschikbare leestijd zo aangenaam mogelijk in te vullen. De befaamde schrijver James Joyce, vooral bekend van het boek “Ulysses”, zei ooit dat het leven te kort is om een slecht boek te lezen, en zo is het. Ik geloof niet dat ik milder geworden ben in de loop van de tijd.

Om vorenstaande redenen zal op deze blog een boek niet worden afgebrand. De simpele achtergrond daarvan is dus dat het óf niet wordt aangevraagd óf niet wordt uitgelezen. Dat laatste is dit jaar overigens al tweemaal gebeurd.

De uitgevers verdienen een groot compliment voor de hoge kwaliteit van de boeken die zij op de markt brengen. Zolang dat gebeurt, zal het met de “ontlezing” niet zo’n vaart lopen, al moet er wel steeds meer inspanning worden geleverd om de jongeren aan het lezen te brengen en te houden.