Pauline Slot: Eerste liefde, laatste hart
Na de intrigerende roman “Dood van een thrillerschrijfster” (2016; recensie ) die enkele verrassenderwijs nog steeds actuele thema’s uit de schrijverswereld bevat, was het even stil rond schrijfster Pauline Slot (1960). Die stilte is nu doorbroken met het verschijnen van een autobiografische roman over een korte periode in haar leven met een wel zeer gevoelig onderwerp. In “Eerste liefde, laatste hart” beschrijft Pauline Slot een aanvankelijk gelukzalige periode in haar adolescentie met een stormachtige liefde die op aangrijpende wijze eindigt in een onvoorstelbaar drama. In haar late tienerjaren wordt de schrijfster hevig verliefd op haar Zoetermeerse plaatsgenoot Erik Berkhout. De liefde is wederzijds. Als de verliefden niet bij elkaar zijn, schrijven zij elkaar veelvuldig brieven. Als Slot zo’n veertig jaar later al schrijvende in haar huis in de Duitse Eifel terugkijkt, komen mijmeringen in haar op. “Ik weet dat onze liefde oprecht was. Maar ik ben ook bang. Ik