Ellen Lina: Gefaald

De Nederlandse schrijfster Ellen Lina schreef sinds 2011 vijf romans waarvan de laatste, getiteld “Koningslaan”, duidelijk neigde naar een thriller. Lina is nu in die richting vol doorgegaan met haar nieuwe en dus zesde boek “Gefaald”. Een rasechte thriller met een geheel eigen karakter en sfeer. Het boek is her en der zeer goed ontvangen en volop geprezen, tijd voor nadere beschouwing.

De proloog zet de lezer direct op scherp. Een begrafenis waarbij diverse betrokkenen op nogal onnatuurlijke wijze met elkaar lijken om te gaan, roept volop vragen op die in het verhaal allengs worden beantwoord.

Als weduwnaar en ondernemer Stijn Daalhuizen met zijn veertienjarige zoon Nick op Texel de mooie Vesper in het bungalowpark van dier ouders ontmoet, vallen Stijn en Vesper meteen voor elkaar. Ook Nick, een sinds het overlijden van zijn moeder problematische puber, vindt Vesper charmant. De twee krijgen al snel een bijzondere band die Stijn ertoe brengt zijn leven met Vesper te willen delen.

Maar Stijn weet niet waar hij aan is begonnen … Nick ontwikkelt zich tot een volkomen onhandelbare puber, komt in contact met criminele vrienden en raakt snel en onvermijdelijk verstrikt in een duister web. Het gaat van kwaad tot erger. Nick raakt in een draaikolk van nare gebeurtenissen en sleept zijn omgeving daarin mee. Zijn gedrag is werkelijk hemeltergend, ook jegens Stijn en Vesper. Als Vesper zich op een bepaald moment niet beheerst en zich dan vervolgens buitengewoon dom gedraagt, raakt zij in een onwerkelijke spagaat waar ze niet meer uitkomt. Meedogenloze chantage, machtswellust, onbeheerste seksuele begeerte, gemengde gevoelens, ontbrekende integriteit en gebrek aan respect voor anderen spelen daarin een rol.

Als de criminele “vrienden” van Nick met geweld het leven van Stijn, Vesper en Nick binnendringen en (nog verder) overhoop halen, neemt de spanning toe. Extreem heftige gebeurtenissen rijgen zich aaneen, doch het is niet altijd even geloofwaardig.

Ellen Lina heeft een vlotte pen, dat staat buiten kijf. Haar schrijfstijl en woordgebruik zijn goed. Helaas hanteert ze wel veelvuldig een stijlfiguur die taalgevoelige naturen tegenstaat. Het gaat om de overigens vooral in spreektaal wel toegestane vorm: “Stijn zijn oudste broer” in plaats van “Stijns oudste broer”, en varianten daarop. Een kniesoor die daarop let, maar dat is hier dan tóch gebeurd.

Het verhaal wordt verteld vanuit wisselend perspectief van de drie hoofdpersonen. Zonder meer knap is het hoe Ellen Lina het woordgebruik en de belevingswereld weet af te stemmen op degene die het verhaal vertelt. De lopende gebeurtenissen worden afgewisseld met flashbacks die gaandeweg meer inzicht geven in de achtergronden van de personages en hun soms opmerkelijk te noemen verleden.

Er zijn enkele onwaarschijnlijke en onrealistische elementen in het boek die de waardering matigen. De veelal lyrische lofprijzingen die op internet rondwaren, blijven hier daarom achterwege. Lezers die van een spannend, gemakkelijk leesbaar boek houden en zich minder bekommeren over het realiteitsgehalte van het gedrag van de personages en de gebeurtenissen, komen echter zeker volop aan hun trekken.

Voor hen is “Gefaald”  gewoon een goed boek dat drie sterren draagt.