Yannick Dangre: Tussenjaren

Lotje IJzermans had een interessant interview met de Vlaamse schrijver en dichter Yannick Dangre (37) in VPRO Boeken op 9 februari 2025. Het ging over diens nieuwe roman “Tussenjaren”. Dangre is in Nederland tamelijk onbekend, maar daar gaat gegarandeerd verandering in komen.

Charles Dumont (61) is cardioloog en al vele jaren samen met advocate Delphine. Zij hebben dochter Julie. Uit zijn eerdere, korte en stormachtige relatie met de beeldschone maar o zo wispelturige Sylviane heeft Charles dochter Claudia die door Delphine als eigen kind wordt opgevoed.

“Vanaf een bepaalde leeftijd wordt je verleden zoals je gezicht: het is gebaat bij enige schemering.”

Charles is om een heel bijzondere reden op weg naar Napels. Hij heeft zijn gezinsleden voorgespiegeld dat hij naar een medisch congres gaat. De werkelijkheid is echter geheel anders. Zijn geliefde Sylviane heeft hem nagenoeg dertig jaar geleden verlaten na onoverkoombare relatieproblemen die onder meer ontstonden door haar drankmisbruik. Op weg naar Napels wordt Charles overvallen door mijmeringen over het verleden.

“Is dat de tragedie van het ouder worden: dat je met elk klimmend jaar meer mededogen voor je naaste voelt, maar de tijd steeds minder voor jou?”

Bij haar vertrek destijds liet Sylviane het bericht achter dat ze Charles exact dertig jaar later (de “tussenjaren”) weer wilde ontmoeten op het plein in Napels waar ze fantastische herinneringen aan hebben. Hoewel Charles een goed leven heeft met Delphine, kan hij het niet laten te geloven dat de nieuwe ontmoeting zal plaatsvinden.

“Delphines ochtendhumeur was als een vlak naast je hoofd beierende kerkklok, haar organisatiedrift soms te maniakaal en de dagelijkse reeks ironische plaagstootjes te talrijk, maar altijd en overal bleef ze iemand die er uiteindelijk iets van wilde maken.”

Vele terugblikken op de jonge jaren van Charles en Sylviane bieden inzicht in de uiterst complexe relatie tussen hen. Daarin spelen de eigenzinnigheid en schoonheid van Sylviane een grote rol.

“Misschien is het voornaamste verschil tussen jeugd en ouderdom: als je jong bent, doe je spontaan open. Als je oud bent, wacht je tot het leven zélf de deur inbeukt, omdat je inmiddels weet dat het meestal alleen maar komt om genadeloos over je heen te walsen.”

Hun relatie kende duizelingwekkende toppen en diepe dalen.

“Maar de ochtend erna was alles weer anders. Dan bevond ik me opnieuw in de vuurlinie van haar verwijten, voerde verbale veldslagen, leefde in een huis vol continu knetterend verdriet.”

Yannick Dangre heeft een prachtige schrijfstijl. Met soms welhaast uniek taalgebruik schetst hij zeer fraai niet alleen indrukwekkende scènes maar ook diepzinnige gedachten over levensthema’s. Hij weet de aandacht van de lezer voortdurend scherp te houden en werkt uiterst subtiel naar het uiteindelijke antwoord op de vraag hoe het in Napels zal aflopen met Charles. Het verhaal is intrigerend en boeiend, letterlijk van de eerste tot en met de laatste pagina. In het boek staan vele prachtige zinnen die het lezen uitgesproken aangenaam maken.

“Of komt ze doelbewust niet? Is dit mijn straf: dat ik dertig jaar mijn adem heb ingehouden voor niets?”

“Tussenjaren” is een weergaloos verhaal vol pareltjes dat vijf schitterende sterren verdient.