Jørn Lier Horst: De verrader

De onder de schrijversnaam Horst Enger geschreven boeken van de Noorse thrillerauteurs Thomas Enger en Jørn Lier Horst zijn hier al eerder besproken, evenals een eigen thriller van Thomas Enger. Ook Jørn Lier Horst heeft een respectabel aantal titels op zijn naam. Daarvan is er tot dusverre nog geen hier aan de orde geweest.

Op 8 april 2025 verscheen “De verrader” van Horst in zijn al zeer omvangrijke serie rond politieman William Wisting. Als er door een aardverschuiving na hevige regenval in een woonwijk van Larvik grote schade ontstaat, is Wisting met enorme inzet actief als reddingswerker. Heldhaftig redt hij een meisje en een hond uit een diep gat. Na eerste inventarisatie blijken er geen slachtoffers te zijn gevallen. Dat wordt anders, als er alsnog een dode wordt gevonden in de puinhopen. Doch al snel blijkt, dat deze man is doodgeschoten vóór de natuurramp. Aanvankelijk is onduidelijk wie het slachtoffer is, maar hij wordt herkend door zijn vriendin. Het is een man die voor de politie van bijzondere betekenis was.

Wisting neemt met diverse collega’s het onderzoek naar de moord op zich. Er lijken dwarsverbanden te zijn met een ontvoeringszaak in Zweden en een soortgelijke zaak in Noorwegen. Intensieve samenwerking met een drietal Zweedse politiemensen brengt enkele lichtpuntjes, maar de oplossing van deze zaken is nog lang niet nabij. Wel zijn er al snel drie verdachten in beeld. Er komen grote emoties los als kleindochter Amalie van Wisting wordt ontvoerd. Haar moeder Line, de dochter van William, is aanvankelijk radeloos, maar herpakt zichzelf en werkt constructief mee met haar vader in het speurwerk. Diens emotionele betrokkenheid speelt hem overigens parten en brengt hem in een lastig parket.

De ontvoerders zijn uit op losgeld in een speciale vorm. Ze zijn zeer professioneel in het afdwingen daarvan via hun communicatie. Maar hun doelwitten zijn ook niet mis en geven vooralsnog geen krimp, mede door de bijzondere situatie. Wisting bedenkt een alternatief voor het geëiste losgeld. Hij wordt overigens door de ontvoerders gedwongen tot handelingen die haaks staan op zijn professionaliteit. Intussen heeft William het gevoel dat zich in het politieteam een verrader bevindt. De ontknoping is voor de doorgewinterde thrillerliefhebber niet zeer verrassend.

Jørn Lier Horst heeft een goede vertellende en beeldende schrijfstijl. In prettig korte hoofdstukken (het boek telt er maar liefst 69) ontrolt zich een spannend verhaal zonder gruwelijkheden van betekenis. Dat is prettig voor de lezer die van onderhuidse spanning houdt. De wetten van de logica worden geëerbiedigd, en de gebeurtenissen zijn moeiteloos te volgen. De methode van de ontvoerders is bepaaldelijk doortrapt en geavanceerd. Ze lijken ongrijpbaar. De voormalige beroepsmatige achtergrond van Horst als hoofd van de recherche in een streek van Noorwegen is hierbij voelbaar.

“De verrader” is een zeer lezenswaardige thriller, ook al is de afloop enigszins voorspelbaar. Het boek is meer dan goed en krijgt drie-en-een-halve ster.