Ad van de Lisdonk: Het Amazoneconflict

Met “Het Amazoneverbond” (2013; 4*) maakte Ad van de Lisdonk een verpletterende entree in de wereld van de thrillerschrijvers. Het boek was het begin van een trilogie over de Amazones, een genootschap van vrouwen die de wereldorde willen herijken en daarbij geen enkel middel schuwen.

In 2015 verscheen het weergaloze tweede deel “Het Amazoneoffensief” (5*) dat bij talrijke lezers de handen op elkaar kreeg.

Rode draad in het verhaal van de trilogie is het wel en vooral ook wee van Laura Sieberg. Haar man John Engles is in deel 1 voor haar ogen vermoord door Amazones.

Dat heeft ongekende kracht en verbittering in haar losgemaakt. Haar nieuwe levensdoel is te voorkomen dat de militante Amazones daadwerkelijk de wereldheerschappij verwerven. 

In het laatste hoofdstuk van deel 2 “Het Amazoneoffensief” staat:

“Als er iets duidelijk is geworden na de bezetting van de Verenigde Naties door de Amazones was het wel dat vrouwen zich niet meer zouden laten afschepen met een leven in de schaduw van hun mannen.”

En dat is dan eufemistisch uitgedrukt de doelstelling van de militante Amazones.

Het boek eindigt met een bloedstollende cliffhanger die de honger naar het volgende boek over de Amazones bijna ondraaglijk maakte.

Die honger is nu in oktober 2016 gestild met “Het Amazoneconflict”.

De openingsscène sluit naadloos aan op die cliffhanger en zet de lezer direct op scherp. Een moordaanslag op de tot de Amazones behorende Amerikaanse presidentskandidate Mary Lou Bonham wordt op het nippertje verijdeld. De openingszin van het boek brengt de lezer direct in opperste staat van paraatheid. De lezer stelle dat zelf vast; het citeren van de zin zou al een spoiler zijn.

Het is het begin van kolkende gebeurtenissen die op fraaie wijze aaneengeregen zijn tot een intrigerend en spannend verhaal.

Sinds de moord op president Rawley wordt het presidentschap waargenomen door vicepresident Robert T. Halford. Diens medewerker Cary Jensen krijgt op wonderlijke wijze een memorystick toegespeeld met een uiterst dreigende boodschap van de koningin van de Amazones. Deze dames hebben met behulp van ATBIP’s (Aviation Thermobaric Bomb of Increased Power) een verschrikkelijke wereldramp voorbereid die zij zullen oproepen tenzij aan hun eisen wordt voldaan. En zij hebben dat uiterst professioneel geprepareerd; een SEAL-team dat op onderzoek gaat, wordt door hen moeiteloos omgebracht.

Als de spreekwoordelijke deadline wordt overschreden zal die ramp dood en verderf over de hele wereld zaaien.

De Amazones hebben zich laten inspireren door Lilith, de relatief onbekende vrouw van Adam vóór Eva. Deze dame weigerde zich te laten onderwerpen en is min of meer in de vergetelheid geraakt in onze mannenwereld.

Laura is in het verhaal zowel opgejaagd wild als jager. Het verhaal zindert van de actie en de spanning. De oude bekenden Tom Boolan, Ann Whitehead en Dee Drexhage verschijnen ten tonele. Laura wordt in haar acties ook bijgestaan door een groep sterke mannen onder leiding van Dieter Thomas. Een opmerkelijk karakter: zowel een intellectueel als een dommekracht, maar wel een met gevoel.

Geweld wordt volop toegepast omdat het in het verhaal onvermijdelijk en functioneel is. Er vallen erg veel doden omdat het voortdurend hard tegen hard is. Maar dat stoort geenszins, het past gewoonweg naadloos in de turbulente verhaallijn.

De zoektocht van Laura en haar metgezellen naar de topmensen van de Amazones voert haar uiteindelijk naar de middenin de woeste jungle liggende Braziliaanse stad Manaus en tot slot naar het zeer opmerkelijke stadje Noiva do Cordeiro.

Daar vindt de laatste confrontatie plaats die een zeer onverwacht en bijzonder einde heeft. Laura wordt op ongekende wijze heen en weer geslingerd in haar gedachten en gevoelens.

De lezer blijft met een prangende vraag -maakt Laura haar kruistocht af zoals voorgenomen?- zitten die met eigen fantasie moet worden beantwoord.

Ad van de Lisdonk heeft met “Het Amazoneconflict” een prachtige afronding gegeven aan de trilogie over de Amazones. Zijn penvoering is zeer sterk. De personages en de gebeurtenissen worden haarscherp en met veel gevoel voor detail beschreven. Taalgebruik en woordkeus zijn zonder meer uitstekend. De verhaallijnen zijn consistent en gemakkelijk te volgen door de 110 korte hoofdstukken.

De plot van het verhaal (lees: de trilogie) is fraai opgebouwd. Ofschoon de drie delen harde actiethrillers zijn, hebben ze als gemeenschappelijk en voor actiethrillers vrij uitzonderlijk kenmerk dat –al dan niet tussen de regels door, de lezer moet aandachtig lezen- grote maatschappelijke thema’s in het verhaal zijn verweven. Centraal staan daarbij de ondergeschiktheid en onderdrukking van de vrouw.

De auteur heeft her en der ook subtiele humor in het verhaal verwerkt. De lezer ontdekke die zelf, doch één voorbeeld is te lezen in dit citaat uit een discussie tussen de twee zo ongelooflijk verschillende Amazonekoninginnen Nyx en Riannon (blz. 273):

“Je weet dat ik daar niet in geloof. Vrouwen kunnen wél samenwerken. En we zijn wél voorbestemd tot grotere dingen dan ons worden toegeworpen.”

En ook de uitspraak van Laura op blz. 363 is niet van des schrijvers humor ontbloot:

“Ik bedoel: ook zonder mannen hebben vrouwen maar weinig redenen nodig om elkaar dwars te zitten.”

Van de Lisdonk heeft een magistrale trilogie afgeleverd waarvan het laatste deel “Het Amazoneconflict” net als deel 2 vijf sterren verdient.

De grote vraag blijft nu: wat kan Ad van de Lisdonk nog meer met “pen en papier”?