Boekrecensies van Charles Kuijpers

 Esther Gerritsen behoort tot de betere Nederlandse romanschrijfsters van deze tijd. Haar boeken “Veilig leren lezen” (een verzameling van haar columns uit de VPRO-gids) en “De kleine miezerige god” oogstten jaren geleden veel waardering bij mij. En haar Boekenweekgeschenk 2016 “Broer” was van zeer hoog niveau. Het is overigens vele goede schrijvers niet gegeven in een zodanig kort bestek een interessante novelle te scheppen. In oktober 2020 verscheen de roman “De terugkeer”. Het verhaal begint met een nogal deprimerend schouwspel waarin de vader des huizes Gerrit zich in deplorabele omstandigheden door de woning beweegt. Hij blijkt ernstig depressief te zijn. Zijn veel jongere echtgenote Johanna en hun op dat moment zeer jonge kinderen Max en Jennie weten er niet goed raad mee. Dan springt het verhaal twintig jaar verder in de tijd. De situatie is drastisch veranderd. Gerrit heeft via een val van de trap volgens de officiële lezing zelfmoord gepleegd. Johanna is figuurlijk gevalle

Bij toeval kwam ik mijn stokoude recensie tegen van een prachtig boekje dat blijvende aandacht verdient. Het zal schakers zonder twijfel aanspreken, maar het is ook voor niet-schakers zeker heerlijk leesvoer. Het gaat uiteindelijk over een zoektocht naar de waarden van het leven. Tussen 1938 en 1941 schreef Stefan Zweig het wereldbekende boekje “Die Schachnovelle”. Een prachtig verhaal over schaakwereldkampioen Mirko Czentovic en de mysterieuze Dr. B, die hem op een bootreis ogenschijnlijk moeiteloos verslaat totdat zijn verleden hem parten gaat spelen. Wellicht door deze novelle geïnspireerd schreef Gerrit Krol in opdracht van de organisatie van het Essent Schaaktoernooi in Hoogeveen in 2001 het boekje “Een schaaknovelle”. Het is -zeker voor schaakliefhebbers- een prachtig verhaal. Hoofdpersoon is de jonge Nederlandse schaker Gijs Kaasschieter. Hij is als een komeet opgekomen in de schaakwereld en speelt in 1955 als grote favoriet mee in het toernooi om de wereldtitel in Göteborg.

De gelouterde thrillerschrijfster Loes den Hollander overkwam een ernstige bloeding uit een hersenaneurysma in maart 2018. Door kordaat ingrijpen van iemand in haar directe omgeving midden in de nacht kwam zij gelukkig zeer snel in het ziekenhuis waarna een spoedoperatie en een lange, zware herstelperiode haar letterlijk het leven redden. Deze traumatische gebeurtenis ligt aan de basis van en is deels inspiratie geweest voor “Wacht maar af”, de zesentwintigste thriller van Loes. Hoofdpersoon en verteller van het verhaal is de (pas) 42-jarige Franka Munnike die in een verpleeghuis herstellende is van een hersenbloeding als gevolg van een aneurysma. Ze is ernstig verzwakt door een volledig gebrek aan eetlust en de voortdurende last van zware hoofdpijn. Dat zijn naweeën die er helaas bij horen.  De grote zorg van Franka is niet alleen hoe volledig herstel te bereiken, maar ook of er iets ingrijpends met haar persoonlijkheid gebeurt. Ze is een aantal recente weken uit haar geheugen gewoo

In het autobiografische “Vader onbekend” beschrijft Peter van Breemen op vaak aangrijpende wijze zijn buitengewoon frustrerende jeugd zonder vader en zijn langdurige en lange tijd vergeefse zoektocht naar zijn verwekker. Hij groeit op bij zijn moeder die uit haar gestrande huwelijk al vier kinderen had. Zijn drie halfbroers en een halfzus worden door moeder goed behandeld maar Peter, in zijn jonge jaren ook Sjoerd geheten, heeft een zeer ongelukkige jeugd. Hij wordt door zijn moeder goeddeels genegeerd en welhaast als een paria beschouwd. Als Peter acht jaar oud is, is halfbroer Hans van 24 het huis al uit. De andere kinderen Erwin (22), Marion (15) en Rob (13) zien hem als een buitenbeentje omdat hij geruime tijd na de scheiding van hun moeder is geboren. Alleen met Hans is het contact waardevol. “In mijn jeugd is dat zo heel anders gelopen. Je zou bijna zeggen dat een aantal mensen uit mijn omgeving ervan geniet als ik pijn heb. En als ik geen pijn heb, zoeken ze een aanleiding o

  Gisteren, 1 november 2020, is de Amerikaanse schrijfster Rachel Caine, pseudoniem van Roxanne Conrad, overleden. Zij leed aan een zeldzame vorm van kanker (het zgn. wekedelensarcoom) en werd slechts 58 jaar oud. Ze had al zo’n vijftig titels in diverse genres op haar naam toen ik hoorde van de thriller “ Stillhouse Lake ” met als ondertitel “Wat als jouw man een seriemoordenaar blijkt te zijn?”. De flaptekst was intrigerend en ik was verkocht. Het bleek een zeer goed boek. Hoofdpersoon Gwen Proctor werd het middelpunt van drie volgende delen, “ Killman Creek ”, “ Wolfhunter River ” en “ Bitter Falls ”. Ook deze drie boeken zijn van een constante hoge kwaliteit, ze kregen alle het predicaat “zeer goed” en aldus vier sterren. Er is in deze serie nog een vijfde deel “Heartbreak Bay“ dat nog niet is vertaald. Wellicht zal dat postuum in Nederland worden uitgebracht. Als dat gebeurt, is dat een passend eerbewijs aan een geweldige schrijfster.    

 René Appel heeft een lange serie zeer goede thrillers op zijn naam. In 2016 schreef hij met “ Verzwegen ” een bijzonder sterke thriller in zijn kenmerkende stijl. Even leek het zijn laatste thriller. Bij het voorlaatste boek van Appel “ Dansen in het donker ” uit 2018 rees de vraag of de schrijver met die roman de hem zo vertrouwde paden van de psychologische thriller structureel had verlaten. Met zijn nieuwe boek in 2020 laat Appel tot vreugde van de vele liefhebbers van zijn thrillers zien dat het een tijdelijk uitstapje was. In “Overschot” staan makelaar in onroerend goed Arend Meulenhoek, zijn echtgenote Maud en haar zoon Ferry uit haar eerste huwelijk centraal. Ferry is zevenentwintig jaar en woont zelfstandig. Hij is een verslavingsgevoelige nietsnut en leunt in vele opzichten op zijn ouders. De jongeman is vooral jegens zijn bonusvader Arend volstrekt onhandelbaar en wordt tot diens ergernis voortdurend in bescherming genomen door zijn moeder. De relatie tussen Arend en Mau