Boekrecensies van Charles Kuijpers

Op 21 juni 2018 was Boris Dittrich te gast bij de bibliotheek in Roosendaal. Hij is de schrijver van het geschenkboekje “Barst” voor de Spannende Boeken Weken. Maar ook van een aantal zeer goede thrillers. Van de meest recente, “W.O.L.F.” en “Halszaak”, zijn de recensies op de blog te lezen.
In een klein maar select gezelschap ontpopte Dittrich zich –natuurlijk geenszins onverwacht gelet op zijn staat van dienst- als een begenadigd en onderhoudend spreker. Hij lichtte zijn werk voor Human Rights Watch toe, en vertelde over de achtergronden van zijn thrillers.
Uit zijn voordracht bleek dat veel zaken in zijn thrillers in grote mate zijn gebaseerd op daadwerkelijk gebeurde drama’s die Boris vooral in de tijd waarin hij rechter was, van zeer nabij meemaakte.


Na de signeerpauze was er gelegenheid tot het stellen van vragen waarvan ik gretig gebruik maakte. Daarbij kwamen onder meer de m.i. volslagen misplaatste recensie van “Barst” in de NRC aan de orde, alsmede de bron van inspiratie v…

De Amerikaanse schrijver John Williams (1922-1994) werd in Nederland ontdekt met de uitgave in 2013 van het weergaloze epos “Stoner” (oorspronkelijk uit 1965) over een universitair docent, in hetzelfde jaar gevolgd door het prachtige “Butcher’s Crossing” (oorspronkelijk uit 1960) over de bizonjacht.  Deze boeken bevatten twee totaal verschillende, maar even prachtige en boeiende verhalen die als belangrijkste overeenkomst het sublieme taalgebruik van Williams hebben. In 2014 rolde de Nederlandse vertaling van “Augustus” (oorspronkelijk uit 1972) over de gelijknamige Romeinse keizer van de persen.


In 2015 verscheen “Niets dan de nacht”. Het is het allereerste boek dat Williams schreef en dateert uit 1948. Gelet op de omvang van 115 bladzijden is het veeleer een novelle dan een roman. Maar wat een schitterende novelle! Het verhaal beschrijft een dag uit het leven van Arthur Maxley die in zijn jeugd getuige van een zeer traumatische gebeurtenis is geweest. De dag begint met mijmeringen …

In 2012 werd het verhaal "Stoner" van John Williams (1922-1994) postuum uitgegeven. Een zeldzaam indrukwekkend boek dat nadien nog werd gevolgd door "Butcher's crossing" (4*) en het prachtige "Niets dan de nacht"in 2015 (5*). Deze al oude recensie verschijnt hier opnieuw omdat de boeken van John Williams simpelweg niet mogen worden vergeten, en ook omdat de cover van het boek van een grote schoonheid is.


Boerenzoon William Stoner is voorbestemd de boerderij van zijn ouders voort te zetten. Hij gaat landbouwkunde studeren aan de universiteit, doch al snel neemt hij een drastisch besluit dat zijn leven totaal zal veranderen.  Nadat hij diep onder de indruk is geraakt van colleges van docent Engelse taal en letterkunde Archer Sloane stapt hij over naar de faculteit Engelse letterkunde en die studie bevalt hem.  Stoner heeft bij zijn studie slechts twee echte vrienden, Gordon Finch en David Masters. De laatste neemt in de eerste Wereldoorlog dienst en sneuvel…

Volgens Van Dale (2015) is een taalpurist “iemand die zijn moedertaal zuiveren wil van onnodige bastaardwoorden of, in ruimere zin, van alle onjuiste of verkeerd toegepaste wendingen, uitdrukkingen, constructies, vormen en vertalingen”. Dat is een mondvol als beschrijving van een zienderogen uitstervende mensensoort.
Als purist voel je je als het ware de laatste der Mohikanen. We zijn niet ver meer van het moment dat taalpuristen in het openbaar zullen worden beschimpt, bespot en daarna gevierendeeld. Het is dan ook een berekend risico (in gewoon Nederlands “calculated risk”) om in dit Kuijpje een puristische stuiptrekking te beschrijven.
Het gaat allemaal om het veelvuldig gebruik in boekenland van het van origine Engelse woord “pageturner”.


Daarmee wordt gedoeld op een boek dat je al lezende niet meer weg kunt leggen. En ja hoor, het is de purist een gruwel maar het woord heeft de dikke Van Dale gehaald. Daar lezen we dat een pageturner een “spannend boek” is. Een opmerkelijke de…

De Vlaamse schrijfster Hilde Vandermeeren heeft een glanzende staat van dienst als auteur. Na een groot aantal kinderboeken begon zij in 2013 met verve aan het schrijven van thrillers. Een respectabele en succesvolle rij staat inmiddels op haar naam. De titels “Als alles duister wordt”, “De toeschouwers” (4*), “Stille grond” (4*), “Scorpio” (4*) en “Schemerzone” (5*) klinken voor de thrillerliefhebbers zeer vertrouwd.


Recentelijk verscheen de zesde thriller van Hilde met de intrigerende titel “Pas op voor de buren”. Hoofdpersoon is thrillerschrijfster Ruth die samen met haar vriend Matthew in een doodlopend straatje een afgelegen cottage bewoont. In het bos achter dit huis ligt een blokhut waar zij zich regelmatig terugtrekt voor het schrijven van haar tweede boek. Na de verschijning van haar eerste boek, een bloedige thriller, lijdt Ruth aan schrijversmoeheid (tegenwoordig moet dat kennelijk writer’s block heten).
Haar vader en moeder zijn op gruwelijke wijze om het leven gekomen. …

Tot vreugde van hun fans is bekend geworden dat binnenkort een nieuw boek van Karin Kallenberg en Dimitri Van Hove verschijnt. Alle aanleiding om de recensie uit 2013 van hun bijzondere eersteling in herinnering terug te roepen. 

Indringend, ontroerend, gemeen, realistisch, weerzinwekkend, heftig, oorspronkelijk, vernieuwend, hilarisch, grappig, spannend, gek, smerig, opmerkelijk, absurdistisch, origineel, vreemd, enig (betekenis 1), enig (betekenis 2), boeiend, verrassend, raar, humoristisch, bijzonder, onvergelijkelijk, prachtig.
Ziehier een selectie uit de vele bijvoeglijke naamwoorden, die zich opdrongen bij het lezen van het boek “B.B.” van Karin Kallenberg en Dimitri Van Hove, het schrijversduo dat zich ook wel kortweg Karin & Dimitri noemt.



Andy van Woerkom heeft een ernstig mismaakt gezicht en mede daardoor ook een spraakgebrek. Op school is hij het mikpunt van pesterijen. Niet alleen vele van zijn medeleerlingen maar ook godsdienstleraar Bovenhuis treiteren hem op soms weerz…

Het is een ontwikkeling in de taal die zo ongeveer is begonnen met de discussie over Zwarte Piet. Dit fenomeen werd door een minderheid aangemerkt als het symbool van de slavernij. Daarbij werd vergeten dat de slavernij in de negentiende eeuw formeel werd afgeschaft.
Daarmee was de beer los. Op allerlei terreinen werd naarstig gezocht naar woorden die eigenlijk niet meer kunnen. Argumenten als discriminatie en miskenning vlogen om ieders oren. En zie: de minderheid heeft niet zelden succes. Waar een dame in Amsterdam volkomen terecht aandacht vroeg voor het vrouwelijke wildplassen bij gebrek aan openbare toiletten, sloeg de discussie direct door. Niet veel later moesten er ineens overal genderneutrale toiletten worden geregeld.
De NS spreekt de “dames en heren” niet meer als zodanig aan. “Beste reizigers” is nu voorgeschreven. Een schoolvoorbeeld van ontmenselijking, als je het vaak genoeg zegt klinkt het afstandelijk, ja zelfs onvriendelijk. Overigens is het woord “genderneutraal” …