Boekrecensies van Charles Kuijpers

 Op 12 september 2018 verscheen hier “ A.L. Snijders: een fenomeen ” waarin basisinformatie over de uitvinder en grootmeester van het Zeer Korte Verhaal (ZKV) te lezen is. Naar aanleiding van een interview met Snijders in de Volkskrant volgde al op 8 oktober 2018 het volgende item . En daarna was een prachtig interview met Snijders en zijn nieuwe echtgenote ter sprake in “ A.L. Snijders, een inkijkje ”. Op 20 december 2020 kwam de recensie van “ Het oog van de naald ”, de bundel met de ZKV’s van 2015 en 2016. Daarin werd de bespreking van de nieuwste bundel “Doelloos kijken” al aangekondigd. Uiteraard neem je een zodanige bundel gedoseerd en in rustig tempo tot je, alleen al omdat de verhalen zo’n grenzeloze diversiteit aan onderwerpen kennen. Daarom “nu pas”. Welnu, het zal geen verbazing wekken dat dit boekje met 198 verhalen uit 2017 en 2018 weer ongebreideld leesgenot biedt. De schrijfstijl van Snijders is kenmerkend en eminent. Het is volstrekt onmogelijk de bundel inhoudelijk t

 Na de zeer goede psychologische roman “ Hotel Solitude ” van Koen Strobbe uit 2019 verscheen in februari 2021 “Nachtschuim” van deze Vlaamse auteur. Het is een bijzonder verhaal, gestructureerd rond vele thema’s. Jeroom Claassen is promovendus in de literatuurwetenschappen aan de universiteit Antwerpen en werkt onder leiding van prof. Kooyberghs. Zijn thesis (proefschrift) handelt over een autodidactische dichter met een zeer beperkt werk en draagt de titel “Nico Den Donder, eros en thanatos in het werk van een stroeve poëet”. ( Voor goed begrip: “thanatos” is Grieks voor “de dood” CK) Zijn kamergenoot op de universiteit en eveneens promovendus Mark Swijffels is in vele opzichten zijn concurrent. Claassen is bevriend geraakt met Nico en maakt diens sterfbed van zeer nabij mee. De dichter onthult hem daarbij een groot geheim dat Jeroom vanaf dat moment biologeert. Na zijn promotie tot doctor blijft Jeroom aan de universiteit colleges geven en onderzoek doen. Privé heeft hij veel

 In november 2020 bracht Uitgeverij Balans een fraaie hardcover uit met niet minder dan eenenvijftig korte verhalen van evenzovele auteurs. Het boek beleefde een maand later al zijn tweede druk. De bundel draagt de titel “Een winter vol verhalen”, doch laat u niet in de war brengen door die titel. Afgezien van enkele verhalen waarin Kerstmis een rol speelt, zijn de meeste verhalen tijdloos en daarmee in elk jaargetijde te lezen. De uitgever heeft, zijn naam waardig, een fraaie balans gevonden in zowel bekende en minder bekende schrijvers als in diversiteit van de onderwerpen. De verhalen zijn alfabetisch gerangschikt op achternaam van de schrijver. Het gaat veel te ver om hier inhoudelijk op de vele verhalen in te gaan, maar een paar zijn in het bijzonder vermeldenswaardig zonder de anderen tekort te doen. “Hotel Hospitaal” van Robert Alberdingk Thijm is van een wonderschone humor. Maarten Asscher schrijft boeiend over de ontmaskering van de patser Eduard, werkelijk hilarisch. De v

De deze maand (maart 2021) verschenen thriller “Verdwenen” van Ingrid Oonincx kent een indringende proloog. Op 13 augustus 1987 vergaat het schip “Deo Volente” met man en muis in de Atlantische Oceaan. De lezer maakt de laatste momenten van schrijver Arne van der Werf mee, die aan boord was. In 2001 krijgt freelance onderzoeksjournaliste Simone van Mierlo van haar moeder Nicolien op dier sterfbed te horen wie haar vader is. Moeder heeft dat nooit eerder willen zeggen. Het is José Etxebarria, een Baskische Spanjaard die haar bij een kortstondig verblijf in Nederland verwekte en daarna vertrok. Volgens Nicolien weet José niet dat hij de vader van Simone is. Simone ontdekt dat haar vader een van de opvarenden was van de “Deo Volente”. Dat schip ligt echter op zo grote diepte in de oceaan dat berging onmogelijk was en is. Ze besluit op onderzoek te gaan naar de scheepsramp en daarmee ook naar de achtergronden van Etxebarria. Bart de Vlaming, de hoofdredacteur van de krant waar Simone v