Boris Dittrich: W.O.L.F.
Boris
Dittrich was twaalf jaar lid van de Tweede Kamer voor D’66. Tegenwoordig werkt
hij bij Human Rights Watch. Dittrich heeft diverse boeken op zijn naam,
waaronder drie thrillers. Hij woont in Berlijn en is getrouwd met een
Israëlische kunstenaar. Dit laatste komt opmerkelijk genoeg als (ondergeschikt)
autobiografisch element terug in zijn thriller “W.O.L.F.” die door de
thrillergids van Vrij Nederland werd uitgeroepen tot thriller van het jaar 2016.
In
een park in Berlijn vindt Wenzel von Wietersheim een plastic tas met een
afgehakt menselijk hoofd. De tas draagt cynisch genoeg het opschrift “Besser
leben”. De lezer staat daarmee direct op scherp.
Het
bij het hoofd behorende lichaam is spoorloos. Politiecommissaris Fatima Oztürk
en haar collega Gerhard Bauknecht staan voor de lastige taak de kwestie te
ontrafelen.
Het
homo-echtpaar Milos Berger en Amnon Glaser verschijnt in Berlijn op het toneel
van het verhaal. Milos werkt voor Social Justice International. Beeldend
kunstenaar Amnon is bezig met de voorbereiding van een expositie van zijn werk.
Dan
wordt het zoeklicht gericht op een groep jongeren die in een commune wonen. Zij
worden steeds verder geïndoctrineerd door de extreemrechtse denkbeelden van hun
communelid Helmut Kruse die zich vervolgens ontwikkelt tot een leider die geen
tegenspraak en tegenwerking duldt.
De
groep noemt zich W.O.L.F., een uit Amerika overgewaaide afkorting die staat
voor Whites Only Liberation Front. Hun subversieve activiteiten zijn op het oog
dreigend maar aanvankelijk onschuldig. Al snel loopt het echter uit de hand.
Een moord op twee Turken zaait verdeeldheid in het land waar Helmut op even
handige als ontluisterende wijze gebruik van maakt om zich te ontpoppen tot een
volksheld.
Een
boeiende intrige volgt. Het politiewerk van Fatima en Gerhard dreigt regelmatig
vast te lopen doch langs ongebaande paden wordt het steeds weer op soms
bijzondere wijze vlot getrokken. Gerhards pleegzoon Wolfgang Detmers speelt
daarbij een opmerkelijke rol.
Meer
kan er hier niet over het verhaal worden verteld, de spoilers liggen voor het
oprapen.
De
ontrafeling van de plot is verrassend. Het einde van het verhaal kent een open
eind waar de fantasie van de lezer over wat er aan de hand is met de beelden
van Amnon op originele wijze wordt geprikkeld.
Boris
Dittrich heeft een uiterst vlotte pen. Zijn proza is zeer toegankelijk met
korte zinnen zonder ingewikkelde structuren en lastige woorden. De lezer kan
het verhaal ontspannen tot zich nemen maar kan het, eenmaal begonnen, niet meer
loslaten.
Het
verhaal is goed opgezet en de plot is origineel te noemen. Maatschappelijk
verwerpelijke zaken als rechts-extremisme met gewelddadige uitingen en
populistisch dictatoriaal gedrag van een eenling worden op een natuurlijke
wijze indringend behandeld. De griezelige snelgroeiende populariteit van Helmut
is het schrikbeeld van elke rechtgeaarde democraat. De karakters van de
belangrijkste personages worden goed uitgediept en er is ook goed gedoseerde
aandacht voor het privéleven van Fatima en Gerhard.
“W.O.L.F.”
is een zeer lezenswaardige thriller die garant staat voor een aantal uren
onafgebroken boeiend leesplezier. Het wegleggen van het boek is een hele
opgave.
Een
deel van het politieonderzoek geschiedt op een tamelijk ongeloofwaardige wijze.
Dat mag de leespret absoluut niet drukken maar verhindert een maximale
waardering.
Het
boek verdient vier flonkerende sterren.
Reacties
Een reactie posten