Heleen van der Kemp: Bijwerking

Heleen van der Kemp heeft met “Blond 15” (2010), “Afrekening” (2011) en “Onschendbaar” (2013) reeds drie thrillers op haar naam staan van een constante, hoge kwaliteit. Al deze boeken kregen destijds van mij vier sterren.

In oktober 2015 rolde “Bijwerking”, het vierde boek wederom met rechercheur Britt Franken, van de persen.

Na het lezen van de proloog staat de lezer meteen op scherp. Werner Stevens, een kleine drugsdealer, wordt in koelen bloede doodgeschoten door een meedogenloze drugsbaas omdat hij niet langer in diens gareel wenst te lopen. Het lichaam van Werner wordt bij toeval gevonden in een leegstaande kantoorkolos door een beveiligingsman.

Rechercheurs Britt Franken en Wim van der Velden onderzoeken de zaak. Omdat op het lijk drugs worden aangetroffen wordt het onderzoek ingebed in een lopend onderzoek naar de herkomst van gevaarlijke partydrugs die in Amsterdam in omloop zijn en al enkele drama’s teweeg hebben gebracht. In dat onderzoek onder leiding van korpschef Martijn Funke speelt de flamboyante rechercheur Nina Hansen een belangrijke rol.

Een week later wordt een net afgestudeerde psycholoog in het uitgaansleven het slachtoffer van zinloos geweld. Hij is het lijdend voorwerp in een “kopschoppartij” (een neologisme waarvan de betekenis direct duidelijk is. Opmerkelijk is dat slechts het lemma “kopschopper” de recente nieuwe druk van Van Dale heeft gehaald) en overlijdt ter plaatse.

In het politieonderzoek komen we onder meer Karim Aloui en familierechercheur Emily van Zanten tegen.

Korpschef Funke heeft het allesbehalve gemakkelijk. Een kijkje in zijn gedachtewereld roept bij de lezer tussen alle ernst van het verhaal even een glimlach op:

“Vrouwelijke dealers en vrouwelijke rechercheurs, dacht hij. Een recept voor ellende en ultieme verwarring.”

Een rode draad in het boek vormt de jonge vriendengroep Alexander Kolthof, Julia van der Stap, Simone Kraaienvelt, Jeffrey van Waardenburg en Michael de Leeuw. Hun wederwaardigheden bewijzen maar al te zeer de juistheid van de zinsnede op de cover van het boek: hoe goed ken je je vrienden nu echt?

Voorts blaast ook Reinier Kolthof, de vader van Alexander, een belangrijke partij mee.

Het onderzoek verloopt moeizaam terwijl intussen heftige gebeurtenissen zich opeenstapelen. Er valt vrijwel onder het oog van Bo Franken een dode als rechtstreeks gevolg van het gebruik van de gevaarlijke partydrug. Op het moment dat het onderzoek vast lijkt te lopen, slaat de vlam in de pan. Enkele betrokkenen proberen met eigenrichting hun straatje schoon te vegen, maar of dat lukt?

De ontwikkeling in de privésituatie van vaste waarden Britt Franken en haar inmiddels adolescente dochter Bo schrijdt voort. Het pad van de liefde van Britt voor Thomas Lindeman is moeilijk begaanbaar en slingert alle kanten op.

De privébesognes van collega Karim houden de lezer bij tijd en wijle eveneens bezig. Ook daar is een actueel thema aan de orde.

De ontknoping van het verhaal is verrassend en explosief.

Heleen van der Kemp heeft het vermogen om in duidelijke en gemakkelijke taal zonder moeilijke woorden of gezochte beeldspraak met korte en krachtige zinnen uiterst beeldend te schrijven. Dat is een kostbaar schrijverstalent. De leidende karakters komen tot volle wasdom en de lezer waant zich regelmatig temidden van de gebeurtenissen. De spanning wordt allengs opgebouwd. De plot is niet al te ingewikkeld en is fraai gecomponeerd rond enkele soms actuele thema’s zoals hebzucht, levensgevaarlijke drugs, eerwraak en zinloos geweld.

Het slot is onverwacht en de intrigerende cliffhanger in de laatste twee zinnen van het boek smaakt direct naar meer.

Doch of en welke vorm dat gaat gebeuren?

In een interview bij DPB leek Heleen te onthullen wat de toekomst van Britt in haar boeken is getuige het antwoord op de volgende vraag:

 Wat zijn je plannen met deze serie? Hoeveel delen gaan er komen?
Dat weet ik nog niet. Er is al wel weer een verhaal, maar ik weet nog niet of ik dat met Britt ga doen of juist niet. Ik merk, ook met ‘Bijwerking’ weer, dat andere personages steeds dominanter worden in mijn werk. ‘Blond’ en ‘Afrekening’ stond Britt veel centraler. Bij ‘Onschendbaar’ en ‘Bijwerking’ staan de verhaallijnen juist centraal. Dus dat ontwikkelt zich ook.

Veel lezers hebben Britt en Bo in hun hart gesloten. Dus een goedbedoeld advies: denk er goed over na, Heleen!

De tijd zal het leren. (Noot: tot nu toe is het onheilspellend stil rond de boeken van Heleen) 

Heleen van der Kemp heeft met “Bijwerking” opnieuw blijkgegeven van haar grote talent. Het boek is een ware slaapsteler en zo evenwichtig opgebouwd en vlekkeloos geschreven dat het de uitzonderlijke vijf sterren verdient!

Onontkoombaar iets over de cover van het boek.

Tja……

Opvallend is hij zeker, dat valt niet te ontkennen. Het moet onontkoombaar even in de ik-vorm: ik vind de cover foeilelijk. De afbeelding geeft de indruk van een chicklit of een goedkope mislukte geneesmiddelengids. Het plaatje is dermate dominant dat de aandacht niet naar de tekst op de cover gaat. En die komt wel goed uit de verf bij lezing.

Het oordeel over de cover weegt voor mij overigens niet mee bij de eindbeoordeling van het boek.