Hugo Borst: Ma

In “Ma” beschrijft Hugo Borst op even ontroerende als indringende wijze het aftakelingsproces van zijn dementerende moeder. Het boek is een fraai op- en omgebouwde verzameling van “columns” hierover die verschenen in het Algemeen Dagblad. Deze zijn bewerkt en deels herschreven en aangevuld. Het verhaal is gelardeerd met enkele terugblikken naar betere tijden.

De schrijver, zijn echtgenote Karina, zijn broer Laurens en schoonzus waren gezamenlijk mantelzorger in dit uiterst zware proces. Zij zorgden dat moeder zo lang mogelijk thuis kon blijven wonen tot het écht niet meer kon.

Dementie leidt gaandeweg tot ontluisterende ervaringen en taferelen. Borst schrijft daarover heel open, intiem, oprecht en met veel gevoel. Zijn taalgebruik is voortreffelijk. In korte en soms zelfs heel kleine hoofdstukken worden de bij tijd en wijle tranentrekkende gebeurtenissen in mooie krachtige korte zinnen aan de lezer getoond. Borst vermijdt daarbij niets. Diverse scènes zijn zeer confronterend en zullen de lezer slechts doen hopen dit nooit in de directe omgeving te hoeven meemaken.

Op rake wijze typeren Hugo en Karina de naargeestige ziekte van “meneer Alzheimer” die als een sluipmoordenaar binnen komt.

“Alzheimer is een dief”, zegt mijn vrouw, “want je mist steeds meer gedachten.”

“Een struikrover”, zeg ik. “Een niets ontziende struikrover. Eerst pakt hij alle nieuwe dingen van je af, daarna de ouwe. Op het laatst wordt ook je kindertijd gestolen en staar je in het verpleeghuis wezenloos voor je uit. “

“Ma” is een indringend verhaal over een vreselijke ziekte waartegen nog steeds geen kruid is gewassen. Het boek is een absolute aanrader voor eenieder die meer te weten wil komen over wat dementie met de getroffene zelf en zijn/haar omgeving doet. Het verhaal is met grote liefde voor moeder en veel waardering voor zijn vrouw, broer en schoonzus geschreven en dwingt groot respect af voor de inspanningen van de mantelzorgers van dementerenden.

En dat zijn er vele, en worden er steeds meer….

Het boek is eigenlijk gewoonweg verplichte kost en verdient vijf sterren.