Rudy Soetewey: Terecht

De Vlaamse auteur Rudy Soetewey heeft een respectabel aantal thrillers op zijn naam staan. Zij zijn zonder uitzondering van hoge kwaliteit. In zijn uitstekende in 2015 verschenen boek  “Bewijs het maar” (5*), waarin wantoestanden in de voedselindustrie op indringende wijze aan de kaak werden gesteld, was de journalist Matthias De Wolf de hoofdpersoon.

Soetewey heeft een gouden greep gedaan door deze interessante alledaagse man met herkenbare en markante eigenschappen tot belangrijkste karakter en ik-figuur te maken in zijn in oktober 2016 verschenen thriller “Terecht”.

Matthias werkt als journalist bij het blad Phlitz onder de strenge leiding van hoofdredacteur Lisette Skoutters. Hij heeft naast zijn journalistieke werk het succesvolle boek “Bewijs het maar’ geschreven waarmee hij enige naam heeft gemaakt.

De Wolf is onder behandeling bij psychiater Van Maerveldt voor zijn steeds weerkerende ernstige nachtmerries. Deze schrikbeelden worden her en der in het verhaal beeldend weergegeven.

Daar komt een tot werkelijkheid verworden nachtmerrie bij als hij van een onbekende per post een usb-stick krijgt toegespeeld met een weerzinwekkend filmpje erop en de dreigende boodschap daar niet mee naar de politie te gaan. In een beroepsmatige opwelling doet hij dat echter tóch. Dat is het begin van een vreselijke intrige waarin Matthias tot aan zijn nek verstrikt raakt. De beklemming wordt door de schrijver fraai ontwikkeld en wordt voor de lezer ten zeerste voelbaar. Verdwijningen, onopgeloste moorden, een priester met een dubbelleven, afschuwelijke uitspattingen van megarijke mensen, wangedrag en corruptie, het zijn allemaal elementen die in het spannende verhaal een rol spelen.

Ook is er de nodige aandacht voor het privéleven van Matthias dat aanvankelijk nogal saai en schraal is.

Dat verandert als hij bij een housewarming bij zijn nieuwe buurvrouw Nora de sympathieke Christiane Verrijken tegenkomt voor wie hij allengs warme gevoelens gaat koesteren. Die lijken vooralsnog niet te worden beantwoord. Christiane blijkt een uiterst complex verleden te hebben dat haar in de weg zit en blokkeert. Op bijna ontroerende manier probeert Matthias haar schild te doorbreken.

Het verhaal kent enkele fraaie wendingen waarna de onderzochte mysteries op een verrassende manier worden ontrafeld. Het slot is heftig en ook waarlijk bevrijdend.

Rudy Soetewey heeft op knappe wijze moeiteloos de zeer hoge kwaliteit van zijn werk ook in zijn nieuwe boek gehandhaafd. Hij is een ware taalvirtuoos die met eenvoudig maar feilloos taalgebruik de lezer in een ijzeren greep neemt en houdt. Soetewey heeft een zeer herkenbare schrijfstijl die bijzonder aangenaam en treffend is. Typisch Vlaams taalgebruik is in het boek schaars, en waar het nog te zien is roept het bij de (Nederlandse) lezer geen enkele vraag naar de betekenis op.

Zonder meer verfrissend is dat de schrijver zich beperkt tot één verhaallijn. Die is dermate boeiend dat de vaak in thrillers gebruikte opzet van diverse verhaallijnen die uiteindelijk samenkomen, in genen dele gemist wordt.

De plot van “Terecht” is opgebouwd rond enkele zware maatschappelijke thema’s waarvan het straffeloze criminele gedrag van sommige megarijken de hoofdrol opeist. Actuele misstanden uit de werkelijkheid passeren terloops de revue.

Het boek is een signalering van en een aanklacht tegen de ongekend vreselijke praktijken en handelingen die zich buiten het gezichtsveld van de gewone burger afspelen. De menselijke geest blijkt tot ondenkbaar afschuwelijke gedachten in staat, en sommigen kennen geen remmingen die in werkelijkheid uit te voeren. En dit thema is prachtig ingebed in de wederwaardigheden en belevenissen van journalist Matthias De Wolf, een aansprekend karakter.

“Terecht” verdient vijf flonkerende sterren.

En terecht !