Toni Coppers: De vleermuismoorden

De thriller “De vleermuismoorden” van Toni Coppers uit 2015 is het negende deel in de serie rond politiecommissaris Liese Meerhout. 

Het verhaal speelt zich af in Antwerpen. Als daar een busje met vijf inzittenden met grote snelheid tegen de gevel van een bankgebouw botst waarbij alle inzittenden omkomen, wordt in eerste instantie aan een terroristische aanslag gedacht.

Nadat bij autopsie gebleken is dat de bestuurder van het busje, oud-politieman Bruno Deloovere, is vergiftigd, wordt het een zaak voor de moordbrigade onder leiding van commissaris Liese Meerhout en haar af en toe nogal nurkse superieur hoofdcommissaris Frank Torfs.

Niet veel later wordt een rechter bij het Hof van beroep vermoord. Er lijkt een verband te bestaan tussen beide moorden, al is het motief aanvankelijk volstrekt raadselachtig.

Dan wordt door een motorrijder een brutale aanslag gepleegd op Liese, waarbij een passante om het leven komt. Liese denkt te weten wie de dader is hoewel die onherkenbaar was door kleding en integraalhelm. Alweer niet veel later wordt een andere politiecommissaris op brute wijze om het leven gebracht. Opnieuw zijn er aanwijzingen in de richting van dezelfde dader.

Liese moet om veiligheidsredenen onderduiken waarbij ook nog eens de nodige turbulentie in haar privéleven ontstaat.

De ontknoping van het verhaal is spectaculair en boeiend.

Toni Coppers beschikt zoals diverse Vlaamse (thriller)auteurs over een zeer vaardige pen. Hij schrijft in mooie vloeiende bewoordingen en vergast de lezer daarbij keer op keer op een fraaie situatieschets in een décor waar deze zich snel op zijn gemak voelt, en dat ondanks de veelal heftige gebeurtenissen.

Het verhaal is goed opgebouwd en consistent. Het houdt de lezer voortdurend in zijn greep en dat is een grote verdienste. Er is ook evenwichtige aandacht voor de privébesognes van diverse belangrijke personages.

“De vleermuismoorden” is probleemloos te lezen zonder voorkennis van de eerdere acht delen in de serie. En ook dat is lofwaardig. Er zijn inmiddels al veel series die bijna op gedwongen winkelnering lijken. Daar moet je van houden ... 

Er is immers zoveel goeds van zoveel schrijvers, het is gewoonweg niet bij te benen.

“De vleermuismoorden” is een mooie, aanbevelenswaardige thriller en krijgt vier heldere sterren.