Judith Koelemeijer: Hemelvaart

De datum 15 augustus is een katholieke feestdag met de naam “Maria Tenhemelopneming” in de volksmond ook wel “Maria Hemelvaart” genoemd.

Op 15 augustus 1985 speelde zich een drama af in het toen nog jonge leven van Judith Koelemeijer.

Zij was met vijf vriendinnen van rond de twintig jaar op vakantie op het Griekse eiland Paros. De meisjes hielden er een echte jaren-tachtig levenswijze op na. Kortstondige liefdes, feesten, drinken en ook opvallend veel roken.

Op 15 augustus, de laatste avond van hun verblijf, wilden vier van de meisjes op tijd gaan slapen vanwege hun vertrek de volgende ochtend. Twee van hen, Judith en Annette, wilden nog een keer helemaal los gaan. Op zoek naar een uitspanning raakt Annette levensgevaarlijk gewond bij een bizar motorongeluk. Zij overlijdt voordat de helikopter arriveert. De gebeurtenissen worden in fraai en beeldend taalgebruik beschreven. De lezer waant zich aanwezig in het kamertje bij de huisarts waar Annette stervende is.

Rein en Corry, de ouders van Annette, nemen na de dood van hun dochter een drastisch besluit dat hun leven totaal verandert. Het wordt indringend en emotioneel geladen beschreven. Zo is over de gemoedstoestand van vader Rein te lezen:

“Hij had geen idee waar hij mee bezig was. Het had, goed beschouwd, geen enkele zin, zo bedacht hij zich meer dan eens. Hij was zijn dochter kwijt. Elke dag voerde hem verder weg van de laatste keer dat hij haar had gezien.”

In 2008 kreeg Judith desgevraagd toestemming van de ouders van Annette om een boek aan de tragische dood van Annette te wijden. 

Bij haar onderzoek vond zij vele betrokkenen, soms op zeer creatieve wijze, terug en bleek dat er verschillende versies van de toedracht bestonden. Hetzelfde gold voor het antwoord op de schuldvraag.

De lezer krijgt de percepties van de vriendinnen en van de andere bij het drama betrokken toenmalige jongeren voorgeschoteld. Het is een indrukwekkend relaas en laat fraai zien hoe mensen gebeurtenissen verschillend ervaren, interpreteren en verwerken.

Hier en daar is het boek bijna filosofisch. Eén zinsnede bleef op mijn netvlies staan:

“Je kunt niet dichter bij iemand komen dan op het moment dat hij sterft.”

Die komt wel even binnen, zeker als je zelf de nodige tragiek hebt meegemaakt.

Judith Koelemeijer heeft een fraai boek geschreven, dat de emoties van de lezer meermalen diep raakt. Zeer lezenswaardig!