Anya Niewierra: Het bloemenmeisje

In 2013 debuteerde Anya Niewierra met de sterke thriller “Vrij uitzicht”. Ruim drie jaar later volgde de zo mogelijk nog betere thriller “Het dossier”. Dit laatste boek werd –en terecht- alom overladen met vele zeer lovende recensies.
Opvallend was toen al de diversiteit in de onderwerpen van de boeken van Niewierra. En die wordt nu nog eens bevestigd met haar vandaag in de Gemeentegrot van het feeërieke Limburgse Valkenburg ten doop gehouden derde thriller “Het bloemenmeisje”.

In 1988 wordt op het grondgebied van het bergdorp Estoher in de Franse Pyreneeën een veertienjarig, geheel verwilderd meisje aangetroffen bij het lijk van haar vermoorde moeder. Het meisje belandt in de bewoonde wereld en blijkt zeer intelligent te zijn. Ze krijgt de naam Nina Fleurie en wordt opgevoed door pleegmoeder Gigi Mandel.
Nina heeft een kortstondige dramatische relatie in het buitenland waaruit een kind wordt geboren.

Ze behaalt de graad van doctor in de farmacie aan een Parijse universiteit en ontwikkelt een methode van natuurgeneeskunde op basis van kruiden. Zakelijk is ze succesvol bij het opzetten van het Fleurie-concern, waardoor ze bekend wordt als de kruidendokter. Ze raakt betrokken in een juridische procedure tegen een farmaciegigant die echter vooralsnog haar succes niet in de weg staat.

Privé vertoont ze als uitvloeisel van haar traumatische verleden zonderling gedrag. Ze is ook extreem gevoelig voor geuren en smaken, en woont zeer afgelegen in Caixas om rust in haar hoofd te hebben.

Bij de opening in juli 2019 van haar nieuwe winkel in Prades, een laaggelegen plaats in de buurt van Estoher in de Pyreneeën, ontdekt Nina tot haar verbijstering dat ze een tweelingzus heeft. Deze Théa woont in Maastricht en is destijds op bijzondere wijze gescheiden van Nina. Beiden besluiten te gaan graven in het verleden van hun ouders en hun beider geschiedenis. Daarbij komen bijzondere maar ook afschuwelijke zaken boven water.

“Laat je nooit bedwelmen door schoonheid. Vaak is de mooiste bloem ook de meest dodelijke.”

Als Théa plotseling verdwijnt en Nina zich voortdurend bedreigd voelt, raakt de zoektocht naar het verleden in een stroomversnelling. Personages van zeer diverse pluimage komen ten tonele. Steeds meer feiten of schijnbare feiten over het roerige verleden worden ontdekt. Maar de grens tussen waarheid en leugen blijkt keer op keer flinterdun.

Intussen maakt Nina zich steeds meer zorgen over de verdwijning van haar tweelingzus. Haar zoektocht brengt haar onder meer naar Zuid-Limburg en naar de Ardennen. Langzaam maar zeker lijkt duidelijk te worden wat er in het verleden van Nina en Théa is gebeurd. De reconstructie van de geschiedenis verloopt niet alleen uiterst moeizaam, maar leidt ook tot onthutsende conclusies.

“Hij zei dat de kleur van een waarheid met feiten andere tinten kan krijgen.”

Het menselijk drama blijkt van een niet te bevatten omvang. De daverende ontknoping geschiedt op een landgoed in Durbuy in de Ardennen.

Het slottafereel in het laatste hoofdstuk van het boek is bijzonder indringend en met oog voor detail geschreven. De lezer voelt zich daadwerkelijk onderdeel van het schouwspel, en ruikt en voelt ook de omgeving. Het is bijna poëtisch en ook nog zeer ontroerend.
Een prachtig einde van een prachtig verhaal.

“Blijf bij me.”

Anya Niewierra heeft met haar twee vorige boeken al bewezen een schrijfster van formaat te zijn. “Het bloemenmeisje” is opnieuw een volledig geslaagde proeve van bekwaamheid. De schrijfstijl en het woordgebruik zijn van hoge kwaliteit, juist ook door de eenvoud en de souplesse. Met krachtige zinnen schept Niewierra razendsnel de geëigende sfeer die voor de lezer die de streek in de Pyreneeën kent, zeer herkenbaar en voelbaar is. Maar alle lezers zullen met volle teugen genieten. De beschrijvingen zijn zeer beeldend.

De plot van het verhaal is razendknap in elkaar gevlochten. Vele, niet zelden nare elementen uit het menselijk gedrag komen in het verhaal naar voren. Verraad, egoïsme, eigenbelang, leugens, geldzucht, verlies, wanhoop en verzwijgen maar ook hoop en onbaatzuchtige liefde spelen een rol. Opnieuw valt op dat Anya Niewierra niet in vaste patronen schrijft maar in elk van haar boeken zeer oorspronkelijk is. En dat is slechts weinig schrijvers gegeven.

“Het bloemenmeisje” laat de lezer niet los. En de laatste scène zal nog lang op het netvlies blijven staan. Zó mooi!

Het kan niet anders en het is volkomen verdiend. Dit boek is buitengewoon en krijgt de maximale waardering van vijf sterren.

In het nabij Estoher en Prades gelegen prachtige bergdorpje Mosset is een levensecht “geurmuseum” genaamd “Tour de parfums”. Dat zal de schrijfster ook wel inspiratie hebben gegeven.