Steve Cavanagh: Verdraaid

De in februari 2020 verschenen nieuwe thriller “Verdraaid” van Steve Cavanagh doet zijn titel alle eer aan, het beeld van de lezer draait voortdurend.

Het verhaal begint met een herdenkingsbijeenkomst voor de overleden schrijver J.T. Lebeau. Dit is het pseudoniem van een buitengewoon succesvolle thrillerschrijver die ondanks vele naspeuringen naar zijn identiteit voor de hele wereld altijd anoniem is gebleven. Slechts enkele mensen weten of denken te weten wie hij in werkelijkheid is. Bij de uitgang van de locatie van de herdenking staat iemand te wachten met een pistool om een van de deelnemers aan de bijeenkomst te doden.

Dan verplaatst het verhaal zich naar een vrouw die bij afwezigheid van haar man in haar eigen huis in de spreekwoordelijke kustplaats Port Lonely vreemdgaat en bij toeval een groot geheim van haar echtgenoot ontdekt, althans denkt te ontdekken. Daaruit ontstaat bij haar en haar minnaar een duivels plan. 

Na een inbraak in het huis van bedoelde vrouw verschijnt de beminnelijke maar ook doortastende sheriff Abraham Dole op het toneel met zijn scherpzinnige assistente Melissa Bloch. Dole is in gedachten af en toe nog bezig met het dossier over de dood van een jonge vrouw tien jaar geleden. Er volgen allerlei verwikkelingen die hier niet nader beschreven kunnen worden omdat een leger spoilers op de loer ligt. De ontdekkingstocht is voor de lezer een regelrecht avontuur.

Steve Cavanagh heeft met “Verdraaid” een verdraaid sterke psychologische thriller geschreven waarin de waarheid nogal eens wordt verdraaid. De schrijfstijl is goed en beeldend. Er zijn terugkerende perspectiefwisselingen die het lezen tot een waar genoegen maken. Het verhaal is voortdurend boeiend en wordt extra levendig door de vele onverwachte wendingen die een ware zinsbegoocheling teweegbrengen bij de lezer. 

Het vraagstuk rond de ware identiteit van J.T. Lebeau, de schrijver die volgens de covertekst een moord doet voor een goed verhaal, blijft steeds intrigerend. De verrassingen zijn niet van de lucht. De karakters in het boek zijn goed uitgesponnen en gevarieerd. Het verhaal golft letterlijk en figuurlijk op en neer en houdt de lezer voortdurend in de ban. 

Zelfs de meest doorgewinterde thrillerlezer heeft geen idee hoe de plot in essentie in elkaar zit. Pas tegen het einde van het verhaal lijkt alles duidelijk te worden. En zelfs dan heb je nog twijfel.

Het slot van het boek is na de vele daaraan voorafgaande subtiliteiten lichtelijk teleurstellend door een overdosis geweld. Die valt een beetje uit de toon bij de hoofdmoot van de gebeurtenissen. 

Was het boek hard op weg naar een extreem hoge waardering, dat laatste aspect verhindert dat enigszins. Niettemin is “Verdraaid” een zeer goed boek dat vier flonkerende sterren verdient.