Tine Bergen: Zullen we het liefde noemen?

In haar zeer goede psychologische thriller “Vissen praten niet” uit juni 2019 gaf de Vlaamse Tine Bergen blijk van een geheel eigen stijl van schrijven. In juni 2020 verscheen haar nieuwe boek “Zullen we het liefde noemen?”. Behoudt Bergen daarin haar stilistische originaliteit en oorspronkelijkheid?

Psychologe Esther Dedoncker leidt ogenschijnlijk een gelukkig leventje met haar man Stef, zoon Linus (8) en dochter Annabelle (5). Dat “geluk” vertoont al geruime tijd de nodige barstjes, die ineens scheuren worden als voor de deur van hun woning een vreselijk drama plaatsvindt. De auto van het gezin rolt van de hellende oprit af terwijl zoon Linus erin zit. De Passat komt tot stilstand tegen een bankje waarop iemand zit die daarbij het leven laat.

De politie in de persoon van inspecteur Joeri Ravels staat al snel op de stoep en bijt zich voor het gezin Dedoncker ergerlijk vasthoudend vast in de vraag of het wel een ongeluk was. Er blijken in het recente verleden diverse problemen te zijn geweest tussen het gezin en het slachtoffer van de aanrijding, de leraar Dieter Degraef. Linus heeft bij hem in de klas gezeten. De toch al broze relatie tussen Esther en Stef komt onder hoge druk te staan.

“Ze heeft eczeemplekken op haar handen en ellebogen. Stress die zich niet langer meer door haar huid laat bedwingen. Over een uur heeft ze haar eerste afspraak. Het is te laat om die nog af te bellen, hoe graag ze dat ook wil doen, zodat ze in alle rust onder de dekens zou kunnen kruipen om daar nooit meer onder vandaan te komen.”

En logischerwijs laten de gebeurtenissen ook de denkwereld van de jonge Linus bepaaldelijk niet onberoerd. Esther blijft met grote moeite overeind, niet in de laatste plaats dankzij de steun van haar hartsvriendin Kirsten.

Als het gezin uit de bocht dreigt te vliegen onder de aanhoudende druk van de politie, brengt de aantrekkelijke en kordate advocate Amélie Gerven enige stabiliteit terug door het contact met de politie te onderhouden.   

In korte terugblikken naar vroeger tijden komt de moeizame relatie van Esther met haar zus Klaar en haar vader ter sprake. In hoeverre die een rol speelt in haar huidige leven? De lezer ontdekke dat zelf. Het slot van het verhaal kent open eindjes die de lezer naar eigen believen mag invullen.

Tine Bergen is er wederom in geslaagd een boeiende psychologisch getinte thriller af te leveren. Haar schrijfstijl heeft een geheel eigen karakter en is zeer aangenaam. In korte kernachtige hoofdstukken dwingt zij de lezer met behulp van sobere, maar doeltreffende taal in het verhaal te blijven. De nieuwsgierigheid wordt voortdurend op een plezierige manier op de proef gesteld.

Het verhaal gaat onder meer over liefde, trouw, ontrouw, vertrouwen, wantrouwen en bestendigheid van relaties.

Uiteindelijk blijft één kernvraag over: wat is er nu eigenlijk écht gebeurd?

“Zullen we het liefde noemen?” kan in exact dezelfde lovende woorden worden getypeerd als “Vissen praten niet”:

“een vrij beknopte, maar zeer lezenswaardige thriller, vooral voor lezers die niet per se bloedstollende spanning en gruwelijkheden zoeken. Die ontbreken hier volledig, en dat is ook wel eens aangenaam.”

Het boek is van zeer goede kwaliteit en krijgt vier stralende sterren.