R.J. Ellory: Een teken van leven

 Het is opvallend genoeg al vele jaren geleden dat ik iets van Roger Jon Ellory las. Na “Een stil geloof in engelen” (2009) en “Een mooie dag om te sterven” (2011; 4*) bleef het door het enorme aanbod van goede boeken van andere schrijvers voor mij stil rond Ellory, ofschoon vele werken van zijn hand verschenen. Het voorlaatste “De derde kogel” uit 2019 ligt hier nog ongelezen.

“Een teken van leven” verscheen in november 2021. Hoofdpersoon is een man met alleen een achternaam, en wel Stroud. Hij is in 1962 getrouwd met Julia Montgomery en heeft met haar een dochter, Eva. In 1966 strandt hun huwelijk al, omdat Julia een te sterke band met haar eigen familie heeft en haar vader David zijn schoonzoon niet kan uitstaan. Stroud houdt zielsveel van zijn dochter, maar hun contact is tot zijn verdriet mondjesmaat.

Stroud is oorlogsfotograaf geweest en heeft vele benarde situaties overleefd met zijn collega Vincent Raphael. Deze is om het leven gekomen bij een explosie in Jordanië zonder enig spoor achter te laten. Stroud wordt benaderd door zijn oud-hoofdredacteur bij The Times Marcus Haig die hem vertelt dat Raphael gesignaleerd is in Istanbul. Haig vraagt Stroud op onderzoek uit te gaan om vast te stellen of Vincent echt dood is. Na enige aarzeling stemt Stroud toe mede vanwege de riante beloning die hem in het vooruitzicht wordt gesteld.

In Turkije krijgt Stroud al snel het gevoel dat er meer aan de hand is dan hij te horen heeft gekregen. Hij wordt ernstig geïntimideerd door een functionaris en wordt genoodzaakt terug te keren naar Londen. Aldaar helpt de sympathieke Times-employé Nina Benson hem bij archiefonderzoek naar een naam die is opgedoken in een dossier over Raphael. De resultaten daarvan brengen Stroud naar Amsterdam en Leiden. Een daar aangetroffen nieuwe aanwijzing brengt hem naar het Berlijnse vliegveld Tegel. Daar beleeft Stroud hachelijke momenten en belandt na zware mishandelingen uiteindelijk in een medische kliniek.

Na een herstelperiode kan hij het niet laten en gaat door. De speurtocht leidt vervolgens naar Parijs en ook aldaar gaat zijn weg bepaaldelijk niet over rozen. In de ontknoping van het verhaal komt de ene na de andere verrassing in beeld. Het feitencomplex dat is voorgespiegeld, wijkt drastisch af van de realiteit, en velen dragen een masker. Een vleugje Parijse romantiek aan het slot laat de lezer voldaan achter.

R.J. Ellory is een veelgeroemde auteur. Hij heeft een soepele schrijfstijl en schrijft zeer toegankelijk. Er is ruime aandacht voor details zonder dat wordt  overdreven. De belangrijkste karakters worden mooi uitgediept en de beschrijvingen van de plaatsen waar de scènes zich afspelen, voelen authentiek aan. Het verhaal komt enigszins traag op gang doch dat past helemaal bij de structuur en de plot. De spanningsboog is licht aangespannen wat de lezer een prettig gevoel van ontspanning geeft. Daardoor is het veeleer een spionageroman dan een spionagethriller. Het boek ademt de sfeer van schrijvers als John le Carré en Daniel Silva, en dat is een groot compliment. Vele boeken van Silva van constante hoge kwaliteit rond meesterspion en schilderijenrestaurateur Gabriel Allon zijn op deze blog besproken, laatstelijk “Het nieuwe meisje”.

Met “Een teken van leven” heeft Ellory een boeiende spionageroman geschreven. Het is een zeer goed boek en verdient vier geheimzinnige sterren.