Theo van Rijn: De tattoospijtoptant

Deze maand (november 2022) verscheen een alleraardigst boekje van de hand van Theo van Rijn, bekend van Uitgeverij Letterrijn. Het werkje met de intrigerende titel “De tattoospijtoptant (en 31 andere verhalen met een knipoog)” bevat 32 ultrakorte verhalen. De meeste ervan tellen minder dan twee bladzijden op bescheiden formaat met ruime druk.

De verhaaltjes (deze term is geenszins denigrerend bedoeld, maar ziet louter op de omvang ervan) gaan over velerlei dagelijkse dingen, maar ook meer dan dat. Van Rijn schrijft soepel en vlot en dat is ook het meest geëigend in dit genre. De stukjes zijn zeer gevarieerd en vaak amusant. De schrijver bekijkt de aspecten des levens indringend en scherp. Niet zelden bevat een verhaaltje een originele kwinkslag en een onverwachte wending. Bij tijd en wijle komt ook een taalvondst voorbij.

Het titelverhaaltje van de bundel is in al zijn eenvoud van grote schoonheid. Het gaat over de bijzondere reden waarom de voorgenomen verhuizing van René, de op 33-jarige leeftijd overleden zoon van de schrijver aan wie het boekje is opgedragen, uit Leidschendam naar Amsterdam op het allerlaatste moment niet doorgaat. De kwintessens mag de lezer zelf ontdekken.

Ook de 31 andere verhalen zijn zonder uitzondering het lezen waard. Het boekje is ideaal om af en toe even enkele verhaaltjes te lezen. Het heeft maar één nadeel: het is uit voordat je het weet. Doch dat is een compliment, dat moge duidelijk zijn. Het schrijven van korte verhalen is al geen sinecure, en dat geldt des te meer voor ultrakorte verhalen zoals in dit boekje. Het is immers altijd lastig om in weinig woorden veel te zeggen.

Van harte aanbevolen!