Paul van Loon: Dolfje Weerwolfje

 De immer met een mysterieuze zonnebril getooide schrijver Paul van Loon schiep in 1996 zijn bekendste geesteskind. Met het eerste deel “Dolfje Weerwolfje” legde Van Loon de basis voor een succesvolle serie kinderboeken (aanbevolen vanaf 8 jaar) van inmiddels maar liefst vierentwintig delen.

In februari 2023 verscheen de zestigste (!) druk van het boek met fraaie illustraties van Hugo van Look. Het was door medewerking van de Stichting Geef een boek cadeau! voor een luttel bedrag in de boekhandel te koop. Deze opa van 70 jaar vond het hoog tijd zijn kennis over Dolfje bij te spijkeren. In 1994 genoot hij al van het heerlijke liedje van V.O.F. De Kunst over de jonge held op de Griezel CD. Maar de omstandigheden rond Dolfje kende hij nog niet. En daar is op een leuke manier de nodige verandering in gekomen.

Dolfje Spaan woont sinds zijn derde jaar om bijzondere redenen in huis bij de ouders van Timmie. De twee hebben een onvoorwaardelijke vriendschap die hen en vooral Dolfje vele malen redt in netelige situaties. Om middernacht aan het begin van zijn zevende verjaardag overkomt Dolfje een gedaanteverwisseling die hem daarna regelmatig parten speelt en hem vaak in moeilijkheden brengt. Bij volle maan wordt hij een weerwolf. Timmie steunt hem door dik en dun. En ook de vader en moeder van Timmie krijgen al snel begrip voor de situatie.

Als Dolfje trillend als een espenblad zegt dat hij een spook heeft gezien als er aangebeld wordt, komt vader Willem in actie. De humor is dan niet van de lucht.

“Misschien is het wel een inbreker” “Inbrekers bellen meestal niet aan. Schat”, zei moeder. “Ai, das waar”, zei vader.

En als vader gewapend met een pook gaat kijken wie er voor de deur staat, volgt een nieuwe kwinkslag.

“Maak je geen zorgen, jongens”, zei moeder. “Willem de Onbevreesde kan elk spook aan. En ik kan het weten, want ik ben met hem getrouwd.” Ze giechelde.

Dolfje en Timmie beleven allerlei avonturen waarin fraaie personages opduiken. Mevrouw Krijtjes is de boze buurvrouw die weerwolven haat. Opa weerwolf is bijna altijd een weerwolf, zelfs zonder volle maan. En Noura is de beste vriendin van Dolfje en zelf ook een weerwolfje.

Het boek eindigt met een ijzersterke cliffhanger:

Dolfje rende een hoek om. Daar greep iemand hem beet. Twee handen drukten hem tegen de grond. Er werd iets over hem heen gegooid.

Als dat niet meteen noopt het volgende deel te gaan lezen, weet ik het niet meer.

Paul van Loon heeft een sublieme schrijfstijl voor opgroeiende kinderen. Hij gebruikt steevast korte zinnen die eenvoudig en beeldend zijn en de lezer/het lezertje direct het verhaal in sleuren. Ten langen leste is mij nu uit eigen wetenschap bekend dat Dolfje Weerwolfje eigenlijk voor alle leeftijden geschikt is.

Een sterrenwaardering blijft achterwege vanwege gebrek aan kennis van het totale spectrum van kinderboeken. Maar: het is gewoonweg heerlijk om eens te lezen! 

Ook voor jongere ouderen 🤣