Marcella Kleine: Pas maar op voor de boze wolf

Al geruime tijd probeert de wolf een poot aan de grond te krijgen in Nederland. En dat lukt ook, er zijn inmiddels minimaal tien roedels gesignaleerd, vooral op de Veluwe en in Drenthe. De maatschappelijke discussie over dit fenomeen duikt met grote regelmaat op en is vaak fel van toonzetting. Voorstanders van het ongestoord laten van het dier wijzen erop dat het een beschermde diersoort is en dat de natuur op zijn aanwezigheid gedijt. Tegenstanders menen dat de wolf grote schade aanricht door het doodbijten van schapen en andere inheemse dieren, en ook een gevaar voor de mens, vooral kinderen, kan (gaan) vormen.

Uitgerekend vandaag staat in het AD een verhaal over door wolven de afgelopen dagen onder schapen aangerichte massale slachtingen in Friesland. Er leven volgens de krant op dit moment elf wolvenroedels in Nederland: zeven op de Veluwe en vier in het oostelijke grensgebied.

Rondom dit actuele thema schreef de in een dorp in Drenthe wonende schrijfster  Marcella Kleine de boeiende thriller “Pas maar op voor de boze wolf”. Arne en Imke wonen met hun kinderen Sterre (7) en Sam (4) in een boerderij. Zij houden daar schapen en twee paarden. Imke werkt ook in een zorginstelling.

Als er in de directe omgeving schapen worden doodgebeten, blijkt dat na zorgvuldig onderzoek het werk van een of meer wolven. Imke krijgt er nachtmerries van en vreest voor de veiligheid van zowel haar jonge kinderen als de dieren. Er gebeuren onverklaarbare dingen in huis, en Imke raakt meer en meer gestrest. Daarnaast lijdt ze voortdurend onder een trauma uit haar verleden dat zeer verregaande gevolgen heeft gehad.

Imkes zus Froukje is getrouwd met Benno, een activist die ongerepte natuur voorstaat. Als er twee schapen van Arne en Imke worden doodgebeten, is haar irritatiegrens bereikt. Haar verhouding met Benno bereikt een dieptepunt temeer omdat ze sommige acties van haar zwager als pure treiterij ervaart. En dan doet haar collega Werner ook nog eens uiterst verdacht.

Arne ontkomt in een nachtelijke patrouille ternauwernood aan de dood. De gebeurtenissen raken in een stroomversnelling. De plotwending aan het slot van het verhaal is zeer verrassend.

Marcella Kleine heeft een vlotte pen. Zeer vaardig beschrijft ze beeldend de spanningen en ellende die in de streek door de moordlustige activiteiten van wolven worden opgeroepen. De psychologische aspecten worden mooi uitgewerkt. De stress en paniek van Imke zijn levensecht en zeer voorstelbaar. Ze worden niet alleen veroorzaakt door de wolven, maar ook door een zeer nare gebeurtenis van een aantal jaren geleden. Kleine heeft dat alles heel mooi vervlochten tot één geheel, en mijdt beschrijvingen van gruwelijkheden grotendeels.

“Pas maar op voor de boze wolf” is een sterke, inhoudsrijke thriller. Het boek is zeer goed en krijgt vier natuurlijke sterren.