Bella Mackie: Hoe vermoord ik mijn familie?

Thrillers met humor zijn tamelijk zeldzaam. In oktober 2018 was het amusante en spannende verhaal “Salami” van Rudy Soetewey een fraai voorbeeld van dat genre. Vorig jaar juni verscheen er weer eens een. De titel “Hoe vermoord ik mijn familie?” roept al een vragende frons op. Schrijfster Bella Mackie slaagt er paradoxaal genoeg in de lezer volop te laten glimlachen, terwijl de hoofdpersoon Grace Bernard een wel zeer uitgebreid antwoord geeft op de vraag in de titel van het boek.

Het idee van het verhaal is origineel. Grace, dochter van Simon en Marie, zit met Kelly in een cel in Limehouse Prison. Ze is tot 16 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor een moord die ze niet heeft gepleegd. Maar ze is allesbehalve brandschoon. Terwijl in haar strafzaak een hoger beroep loopt met hulp van advocaat George Thorpe, beschrijft ze hoe ze wél een aantal familieleden heeft omgebracht. Het is bedoeld als een bekentenis die moet worden geheimgehouden tot na haar overlijden.

De modus operandi bij de moorden is steeds verschillend en soms bijna vermakelijk. Vanzelfsprekend wordt daarover ter vermijding van spoilers zelfs geen tipje van de sluier opgelicht, het moet een verrassing blijven voor de lezer. De slachtoffers hebben allen een band via de familie Artemis. Grappig daarbij is dat Artemis in de Griekse mythologie de godin van de jacht was. Er is iets in de familie Artemis dat Grace is gaan tegenstaan en haar moordlust opwekt.

“Ik moet nog vertellen hoe Simon overleed. Ik weet dat de laatste dode in romans normaal gesproken de klap op de vuurpijl is, de belangrijkste en meest dramatische. Dat is deels de reden dat ik er nog niet over heb geschreven. Want dit is geen roman. Ik heb het niet zo georganiseerd dat zijn dood de schokkendste zou zijn. Ik heb hem niet uit een heteluchtballon geduwd of bij zonsondergang van Waterloo Bridge gegooid. Misschien had ik zoiets moeten proberen, voor de dramatiek, maar ik houd niet van nodeloze stunts.”

Aan het eind van het boek duikt plotseling haar broer Harry op die alles reeds in de gaten had, en zijn verhaal doet over de dood van vader Simon Artemis.

Bella Mackie heeft een goede, soepele schrijfstijl. Haar taalgebruik is eenvoudig en doeltreffend. De structuur en de plot zijn verfrissend en lichtvoetig ondanks het ogenschijnlijk zware onderwerp. Een afgewogen dosis humor maakt het lezen tot een waar genoegen, het is eens iets heel anders dan de meeste thrillers. Natuurlijk is het allemaal enigszins vergezocht, doch dat is ook meteen de charme van het boek.

“Hoe vermoord ik mijn familie?” is mede door zijn originaliteit een zeer goed boek en krijgt vier levensgevaarlijke sterren.