Franco Faggiani: De wind over het land

Ruim drie jaar geleden is hier de prachtige roman “Soms zou ik de wind willen zijn” van Franco Faggiani besproken. Die smaakte toen al naar meer. Daar kwam almaar niet van, totdat op 11 maart 2025 “De wind over het land” verscheen.

Gregorio Bajocchi del Drago is telg uit een adellijk geslacht. Zijn ouders zijn eigenaar van de immense wijnboerderij La Conventina in Oltrepò Pavese in Noord-Italië. Als Gregorio pas zestien jaar is, erft hij het landgoed na de schokkende dood van zijn vader Lorenzo. Zijn moeder is al eerder omgekomen bij een auto-ongeluk waarover Lorenzo zware schuldgevoelens met zich  meetorste. Gelet op de jeugdige leeftijd van Gregorio komt de bedrijfsvoering voorlopig in handen van Giulietta Bisio en het echtpaar Adelchi en Battistina Zanardi. Die kwijten zich voortreffelijk van hun taak.

Gregorio is vanaf zijn jeugd bevriend met de wat oudere Massino. Als Gregorio handel en economie gaat studeren, spreken de twee af dat Massino landbouwwetenschappen gaat studeren en de onderneming daarna zal gaan leiden.

Als Cora, een onbeantwoorde jeugdliefde van Gregorio, na vele jaren terugkeert op La Conventina met haar knappe pleegdochter Arya, vertelt Gregorio haar het verhaal van zijn ongelukkige huwelijk met de beeldschone Emma dat op onverwachte wijze in een scheiding eindigde. Zijn zoon Johann ging toen met zijn moeder mee naar Duitsland.

“Wat Emma had, zag ik als de ideale liefde, echt volgens het boekje. Liefde op het eerste gezicht, het leek een fantasie, maar dat was het niet. Ik raakte in vervoering door haar onmiskenbare schoonheid en haar bruisende persoonlijkheid. Emma was onstuitbaar. Ook in seksueel opzicht. En als je vijfentwintig bent, zijn dat de dingen die je aantrekken, en niet wijsheid, kennis en cultuur.”

Cora besluit tot vreugde van Gregorio te blijven. Zij wil in het kader van haar onafhankelijkheid een restaurant beginnen in Torre Alta, maar heeft daar geen startkapitaal voor. Gregorio helpt haar daarin ofschoon ze dat eigenlijk niet wil. Bij verrassing beschouwt hij dat als een huwelijksgeschenk voor haar. Cora vertelt vervolgens haar nare geschiedenis.

“Ik denk dat de liefde in wezen bestaat uit een heleboel ingewikkelde dingen die we moeten transformeren tot eenvoudige zaken, om ze te vermengen tot het deeg van ons dagelijks brood. Het is zorg, samen delen, begrip, saamhorigheid.”

Na het huwelijk van Gregorio en Cora ontwikkelt dochter Ariya zich goed. Als er een koper op het toneel verschijnt voor La Conventina, raakt Gregorio verscheurd door twijfel. Hij schuift de beslissing steeds voor zich uit. Massino is het niet eens met zijn besluit om tot verkoop over te gaan. En dan komt er een dramatische wending door een bericht van Johann over Emma. Cora slaat intussen haar vleugels verder uit met projecten in Londen en Amsterdam, waardoor ze veel weg is. Als Gregorio na een verrassingsbezoek aan Cora in Amsterdam ’s avonds weer naar huis rijdt vanaf vliegveld Turijn, mijmert hij mooi over de nacht en ochtend.

“De nacht omhult, ontkleedt, kalmeert en voordat hij vertrekt, schenkt hij het eerste concert dat de dag aankondigt, het vreugdevolle gezang van leeuweriken, tot verbazing van de dageraad.”

Franco Faggiani heeft een fraaie pen waarmee hij menselijke verhoudingen en problemen, maar ook natuurschoon en dramatische gebeurtenissen treffend en beeldend weergeeft. Het verhaal van “De wind over het land” is zeer sfeervol en onderhoudend, en draagt vele thema’s in zich. Het gaat over familie, vriendschap, gemeenschapszin, liefde, mededogen, wederzijdse hulp in moeilijke tijden, zegeningen en problemen van het ouder worden, machtsverhoudingen, dementie en nog veel meer. Het leven op het immense landgoed is invoelbaar beschreven. De intense vriendschap tussen Gregorio en Massino loopt als een rode draad door het verhaal en biedt daarbij de nodige stof tot overdenking.

“De wind over het land” is een zeer goed boek en krijgt vier fijngevoelige  sterren.