Peter Heerschop & Viggo Waas: Jeugd

In 2023 schreven Peter Heerschop en Viggo Waas met “Infarct” een indrukwekkend en ontroerend verhaal over de kracht van hun vriendschap en de rol ervan bij het herstel van Viggo na een zwaar herseninfarct in 2021. Op 3 september 2025 verscheen van hun hand “Jeugd” met als ondertitel: “Over vriendschap en het nooit écht volwassen worden”.

Het boek is de weerslag van een gezamenlijke brainstormsessie van Peter en Viggo op Texel. Zij waren daar zeven dagen aan het denken over een nieuwe theatervoorstelling over hun jeugd en de vele aspecten daarvan. De onderwerpen zijn uiterst gevarieerd en op vele onderdelen herkenbaar, hoewel ze hier en daar met behulp van vaak humoristische verzinsels vermoedelijk een loopje nemen met de autobiografische werkelijkheid.

Het is heerlijk leesvoer, geen zware kost maar toch soms vol ernst over de vele verschijningsvormen van het leven. De humor spat bij tijd en wijle  van de bladzijden af. Beide mannen komen min of meer –Peter wat meer dan Viggo- om beurten aan het woord, en de ander reageert dan af en toe met een grapje of een goedbedoelde sneer. Als Viggo over zijn geboortejaar 1962 schrijft, komen gebeurtenissen aan de orde die mij – tien jaar ouder- bekend voorkomen. En dan zegt Viggo:

“Het valt me op dat ik nog veel weet uit mijn geboortejaar. Waarschijnlijk was ik op nuljarige leeftijd al zeer geïnteresseerd in het wereldnieuws en vrij slim.”

Allerlei gebeurtenissen en herinneringen uit hun kinderjaren passeren de revue. Soms lichtvoetig, soms ernstig, altijd wetenswaardig en lezenswaardig. Ook zijn bespiegelingen te lezen die tot nadenken stemmen. Peter:

“Waarom zijn de kinderjaren –als alles normaal gaat- zo onbezorgd? Volgens sommige psychologen is de belangrijkste reden dat je als kind veel minder verleden hebt. Je draagt nog niet al te veel last. Je wordt niet gestoord door gedachten aan wat er allemaal is gebeurd, en wat ze allemaal van je willen. …… Je bent nog gewoon kind.”

Dan komt de periode van de middelbare school en de Academie voor Lichamelijke Opvoeding aan de orde. Over verliefdheden, studie, de rol van ouders en broers en zussen en nog veel meer. Peter over hond Pluto:

“ “Maar”, zei de arts, “we kunnen hem ook laten inslapen.” Ik hield mijn adem in. “Natuurlijk niet”, zei mijn vader, “als het zo gemakkelijk was, dan zat ik hier morgen met mijn vrouw.” ” 

Viggo over het WK Voetbal 1974:

“Nederland had in die wedstrijden vaak 130 % balbezit. In de wedstrijd Nederland-Uruquay vroeg de aanvoerder of ze een eigen bal mochten hebben om wat over te kunnen spelen.”

Peter over zijn interesse in politiek:

“Eind van de vijfde klas VWO begon ik me toch meer voor politiek te interesseren. Dat kwam omdat er in de heftige discussiegroepen een paar zeer mooie meisjes zaten.”

Heerschop en Waas zijn woordkunstenaars. Als geen ander kunnen zij boeiend en toegankelijk vertellen over de grote en kleine dingen des levens. De schrijfstijl is niet alleen onberispelijk, maar ook zeer gemakkelijk. Peter en Viggo zijn continu of in een dialoog verwikkeld of verteller van een item. De vele korte onderwerpen worden veelvuldig verluchtigd met een meestal originele kwinkslag. Het boek is ook een prachtige ode aan hun beider ouders en aan hun innige vriendschap die ontstond op de Academie voor LO.

“Jeugd” is een zeer goed boek en krijgt vier volwassen sterren.   

 

De theatervoorstelling “Jeugd” is het afscheid van Viggo Waas als cabaretier. Op 27 november gaan mijn lief en ik ernaartoe in Dordrecht.