Katrien Van Effelterre: De ondraaglijke zwaarte van het geluk

De Vlaamse schrijfster Katrien Van Effelterre heeft een fraaie serie thrillers geschreven rond een speurdersduo. Achtereenvolgens “Levend aas”, “Restafval”, “Doodsengel” en “Onder controle” werden in den brede hoog gewaardeerd.

In maart 2020 verscheen haar eerste roman “De ondraaglijke zwaarte van het geluk”. Een intrigerende titel die onmiddellijk vragen oproept bij de lezer. Waar gaat dit boek over?

Drie personen spelen in het verhaal om beurten de eerste viool.

Michael Dieudonné is een psychiater met groot aanzien in de wetenschappelijke wereld. Hij heeft daar wel regelmatig verschil van inzicht met zijn “vakgenoot” Wilfried Bellings. Voor zichzelf heeft Michael het gevoel gekregen dat hij steeds minder van het leven begrijpt. Dat hindert hem echter niet in zijn praktijk als psychiater waarin hij zijn patiënten behandelt met veel wijsheid. Zij dragen hem op handen en dat is begrijpelijk door zijn benadering van de zeer diverse problematiek. Privé heeft een wrede speling van het lot rond zijn ontluikende liefde voor een Noorse vrouw hem zwaar getekend.

Janette Olyslagers leidt een voor de buitenwacht gelukkig leven met haar man Bart Wimpels en hun jonge dochters Sterre en Flora. Janette is lerares Frans aan een middelbare school. Zij ergert zich aan de directeur van de school Leonard Legerstee en ervaart het leven thuis én op school steeds meer als een sleur.

De derde hoofdpersoon is advocate Erika Kramer. Zij maakt in haar praktijk opmerkelijke dingen mee die haar tot nadenken over de zin van het leven en de weg naar geluk aanzetten. Erika is vrijgezel en goed bevriend met Janette ofschoon zij in veel opzichten van elkaar verschillen.

“Allebei trouwden ze na hun afstuderen met hun vriendje, maar alleen Janette was erin geslaagd haar huwelijk in stand te houden. Een ander in het oog springend verschil was dat Janette twee kinderen had, terwijl Erika er bewust had van afgezien een eigen productielijn op te starten.”

Gezamenlijk filosoferen ze over de mogelijkheden om het vinden van geluk te bevorderen. En dat heeft verrassende gevolgen.

Michael Dieudonné ontvangt in zijn praktijk mensen met zeer verschillende problemen. Ook Erika meldt zich aldaar omdat zij onzeker is over het beïnvloedbare deel van zowel haar zakelijke als haar persoonlijke toekomst. Uit haar gesprek met Michael:

“Mensen hebben een intrinsieke waarde, los van al hun talenten en beperkingen. Pas als je daarvoor openstaat, en die diepste kern wil ontmoeten, kan je gelukkig worden.” “Mmm”, knikte Erika, en ze leek zich nu helemaal ontspannen te voelen. “Misschien moet ik die wijsheid maar eens in mijn datingprofiel schrijven. Dan komt er zeker geen enkele kerel meer op af”, lachte ze.

Het onderwerp van het boek is het bestaan, de maakbaarheid en de haalbaarheid van het échte geluk. Wendingen van allerlei aard houden de lezer aan het verhaal gekluisterd. En de afloop? Lees en weet!

Katrien Van Effelterre heeft in haar thrillers al blijk gegeven van een zeer goede, afgewogen schrijfstijl. De zinnen zijn dankzij voortreffelijk woordgebruik beeldend en goed leesbaar. In deze roman voegt zij daar nog een fraaie dosis fijnzinnigheid aan toe. Toegankelijke filosofische gedachten buitelen over elkaar en ook de humor speelt een plezierige rol. Die is verfrissend en soms even eenvoudig als origineel.

“De vorige visleverancier was een echte kwal geweest, zei ze toen.”

Het verhaal is van begin tot eind intrigerend. De lezer vraagt zich regelmatig af wanneer de volgende verrassing komt. Goed afgewogen is de gezonde dosis seks in het verhaal die nimmer platvloers wordt en steeds beschaafd en licht terughoudend is beschreven.

Het thema van het boek is de zoektocht naar de zin van het leven en de rol van geluk: onbereikbaar en voor iedereen anders. Of tóch?

De slotsom van het verhaal blijkt uit de laatste alinea:

“Michael Dieudonné glimlachte. Misschien dat hij er ondertussen toch iets meer van begreep, van dat waanzinnige toneelstuk dat “leven” heette.”

De eindredactie van het boek heeft wel steekjes laten vallen doch dat wordt niet in de waardering betrokken.

“De ondraaglijke zwaarte van het geluk” is een zeer lezenswaardige roman en verdient als zeer goed boek vier stralende sterren.