Toni Coppers: Jacht

Niet zonder reden zijn op deze blog reeds maar liefst vijftien boeken van Toni Coppers besproken. Zie het onderdeel “boekenlijst”. De schrijver behoort zonder enige twijfel tot de absolute top van de Vlaamse thrillerauteurs. De serie rond commissaris Liese Meerhout is van een constant hoog niveau met twee uitschieters van buitengewone kwaliteit, te weten “De jongen in het graf” en “De moord op Arno Linter”, die beide de maximale waardering kregen. Ook de twee “tussendoortjes” met Alex Berger “De zaak Magritte” en “Val” waren zeer goed.  

In maart 2022 kwam het negentiende (!) deel van de Meerhoutreeks uit. In “Jacht” wordt de haven van Antwerpen geteisterd door zogenaamde uithalers die in opdracht van drugshandelaren de via de haven binnengesmokkelde drugs uit containers halen. Een fenomeen dat overigens ook in de haven van Rotterdam een immens probleem is. Het is een maatschappelijk thema dat vrijwel onoplosbaar is zolang het grootschalige gebruik van drugs voortwoekert.

Het verhaal begint met de brute overval op de in de haven werkzame Sanne Aerts die daarbij op een afschuwelijke manier aan haar einde komt. De meedogenloze Albanese drugsbende van Arkan Bogdani heeft daar de hand in. De modus operandi lijkt ten zeerste op een recente eerdere moord.

Bij het onderzoek zien we weer het oude, vertrouwde team van Liese Meerhout terug. Voor de Copperskenners spreken de namen Michel Masson, Fabian Steppe, Maite Conincx, Nourredine Naybet, Frank Torfs, Laurent Vandenberghe, Tania Verhoeven en last but not least de criminologe in opleiding Daphne de Jong boekdelen. Als vanzelfsprekend zijn in de privésfeer ook Nelle en Matthias Sandberg weer van de partij.

Er blijkt een vete te zijn ontstaan tussen de Albanezen en de bende van Dominic Ruiz alias De Spanjaard naar aanleiding van de diefstal van een partij drugs van de Albanezen zes jaar geleden. Die keiharde strijd gaat gepaard met veel geweld en vreselijke martelingen met een bepaald patroon. Bogdani is duidelijk op zoek naar informatie en eerwraak. Als zijn broer Emir op straat wordt geliquideerd, laait het vuur nog veel hoger op.

Een oom van Daphne speelt een opmerkelijke en onpeilbare rol. En daardoor loopt Daphne vanaf een bepaald moment ook groot gevaar. De slottaferelen van het boeiende verhaal spelen zich af in Friesland.

Een tijdje geleden bedacht iemand rond Toni Coppers (of hijzelf?) de uitdrukking “Coppers lezen is verslavend”. Deze slogan die de voorkant van het boek siert, geeft de werkelijkheid uitstekend weer. Als je eenmaal aan de boeken van Coppers begint, ben je blijvend fan ervan. De schrijfstijl van de auteur is bijzonder soepel en beeldend. Moeiteloos wordt de lezer het verhaal ingetrokken. Moeilijke woorden zijn met een lampje te zoeken, en het verhaal is steeds gelardeerd met een lichte aangename portie typisch Vlaamse woorden en uitdrukkingen. Die zijn ook voor Nederlandse lezers glashelder in hun betekenis. De personages zijn onverslijtbaar en blijven in hun ontwikkeling steeds menselijk en boeiend. Privébeslommeringen en psychologisch gedreven keuzes krijgen fraai gedoseerde aandacht.

De plot van het boek is (helaas) realistisch in zijn uitwassen en het geweld in de drugshandel. Die worden waar mogelijk alleszins beschaafd beschreven, ook al zijn ze bij tijd en wijle weerzinwekkend. Het slot brengt een onverwachte wending die de gedachten van de lezer volledig doorkruist. De gedurende het verhaal opgevatte medelevende of waarderende gevoelens voor enkele personages blijken volkomen onterecht te zijn ontstaan. En ook dat is de kracht van Coppers. Hij portretteert met grote vanzelfsprekendheid gewone mensen die je buren zouden kunnen zijn. Maar ze hebben duistere kanten.

“Jacht” is weer een échte Coppers, en dat wil zeggen: een gemakkelijk leesbaar, spannend boek met interessante personages (zowel bekend als nieuw) en een mooi verhaal met een boeiende plot en verrassende wendingen.

Het boek is (alweer) zeer goed en krijgt vier helder stralende sterren.