Boekrecensies van Charles Kuijpers

“Wat als jouw man een seriemoordenaar blijkt te zijn?” Deze onheilspellende zin siert de cover van de thriller “Stillhouse Lake” van de Amerikaanse schrijfster Rachel Caine. (Ook?) in privé is zij een nogal bijzondere dame, zo lijkt het bij het lezen van de korte flaptekst van het boek over de auteur. Gina en Melvin Royal leiden met hun kinderen Lily (10) en Brady (8) een gelukkig en onbekommerd leven totdat er iets gebeurt waardoor hun leven op onvoorstelbare wijze in een draaikolk verandert waaruit geen ontkomen mogelijk lijkt. Door een bizar toeval wordt ontdekt dat Melvin een dubbelleven leidt. Hij is niet alleen huisvader maar ook moordenaar van jonge vrouwen die hij vreselijk toetakelt. Als Gina thuiskomt met haar van school opgehaalde kinderen, staat de politie haar op te wachten bij de plaats delict. De confrontatie is allesbehalve vriendelijk en meelevend. Als Gina met veel moeite de politie en justitie heeft kunnen overtuigen van haar onschuld in deze en

Sander Bax is hoofddocent literatuurwetenschap aan de Universiteit van Tilburg. In februari 2019 verscheen zijn boek “De literatuur draait door” met als ondertitel “De schrijver in het mediatijdperk”. Het boek trekt meteen de aandacht van de lezer met de onvergetelijke aanvaring tussen Connie Palmen en Saskia Noort over het begrip “literaire thriller”. Lees haar  hier terug of kijk het fragment terug op http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/63473 “De mediatisering van de literatuur die het onderwerp is van dit boek, wordt regelmatig beschouwd als dé oorzaak van de crisis waarin de literatuur zich volgens de cultuurpessimistisch aangelegde essayisten bevindt.” (blz. 28) Het gaat om het verschijnsel dat massamedia steeds meer invloed krijgen op de literatuur en de schrijvers. Als echte wetenschapper gaat Bax in het kader van de probleemafbakening eerst op zoek naar de meest passende definitie van het begrip “literatuur”. Dat is nog niet zo eenvoudig, diverse opvatt

Bart Debbaut is een Vlaamse schrijver van thrillers die door de genreliefhebber absoluut gelezen moeten worden, zo bleek destijds al bij zijn derde boek “ De Facebookmoorden ” uit 2010.  Het aanbod van nieuwe goede thrillers (en andersoortige boeken) is evenwel dermate groot dat het (te) lang duurde voordat weer een boek van Debbaut aan bod kwam. En dat werd zijn achtste (!) boek, “Relikwie” uit 2016. Het lag al heel lang te wachten op lezing. Er zijn twee verhaallijnen. De eerste beschrijft de handelwijze van een seriemoordenaar die er een intens genoegen in schept vrouwen te doden en dan een weerzinwekkend merkteken achter te laten. Zijn denkwereld is die van een doorgedraaide maar ook zeer gehaaide psychopaat die geniet van machtsspelletjes. Hij heeft een obsessie voor muziek en gedichten, en maakt een hoog-intelligente indruk. Het begint met de moord op een leidster in een kindercrèche, ter plaatse direct na sluitingstijd. En voorlopig komt er geen eind aan… De tw

Dit boek uit 2010 verdient hernieuwde aandacht vanwege het actualiteitsgehalte. Dit is mijn korte recensie uit 2011. Voor een fervent Facebookgebruiker is alleen de titel van het boek van Bart Debbaut al intrigerend. En dan blijkt het boek ook nog een zeer bijzonder verhaal te bevatten! Origineel opgezet doordat de lezer vanaf het begin weet wie de dader van de gruwelijke Facebookmoorden is. In fraai afgewisselde hoofdstukken worden de acties van de dader en de aanvankelijke en langdurige onmacht van de politiespeurders treffend in mooie stijl beschreven.  De dader Hans Devriendt gebruikt een door hem aangemaakte pagina op Facebook met de pakkende naam "Wraak is de enige uitweg" zowel om uitleg te geven over zijn daden als om dwaalsporen uit te zetten voor de recherche. Hij hanteert daarbij simpele digitale methoden om niet getraceerd te worden en slaagt daarin goed. Het thema van het boek is helaas zowel uiterst actueel als van alle tijden. Je krijgt ui

Op 29 mei 2018 vond er een zeer opmerkelijke gebeurtenis plaats in Kiev, de hoofdstad van Oekraïne. De bekende, uit Rusland gevluchte kritische journalist Arkadi Babtsjenko werd voor de deur van zijn appartement doodgeschoten met drie kogels in zijn rug. De journalistieke wereld was verbijsterd. De bizarre werkelijkheid werd een dag later onthuld. Op een persconferentie   in Kiev over de moord wandelde Babtsjenko tot ieders ontsteltenis plotsklaps de zaal binnen en verklaarde doodleuk: “ik leef nog.” De “moord” bleek in scène gezet te zijn door de geheime dienst van Oekraïne.  Zie voor een uitgebreider relaas hierover bijvoorbeeld https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/moord-op-russische-journalist-arkadi-babtsjenko-in-scene-gezet-om-opdrachtgevers-moordplannen-te-pakken~b7b9605e/ Dit gegeven en de vliegramp met de MH17 waarover ook de hoofdpersoon van het boek, de journalist Grigori Moerasjko kritische artikelen schreef, vormen de basis van de roman “Mooi doodliggen” van A

De roman “De geluksvogel” uit 2013 van de bekende wijnboer Ilja Gort is een bewerking van zijn eerdere verhaal getiteld “Het Merlotmysterie”. Harold Wechter is een Nederlandse reclameman die droomt van het wonen in Frankrijk. Na de verkoop van zijn reclamebureau heeft hij aldaar een wijnchateau gekocht met de spreekwoordelijke naam Chateau Bellerève. Zijn probleem is dat zijn vriendin Fiona niet uit Amsterdam weg wil. Harold heeft in wijnboer Régis Boudin van Chateau Vieux Canon een boezemvriend gevonden. Régis beschouwt hem ook onvoorwaardelijk als een persoonlijk adviseur en volgt blindelings de ideeën van Harold. De Fransman maakt zowel zeer goede als matige wijn. Zijn Vin Meilleur wordt onder de bezielende leiding van marketeer Harold met de naam Essence du Terroir op de markt gebracht en wordt een groot succes. Dan komt Harold met een opzienbarend idee. Hij adviseert Régis een camping te beginnen. De laatste pakt dat op even primitieve als voortvarende manier a

In januari 2018 werd de eersteling van de Engelse schrijfster C.J. Tudor getiteld “De krijtman” als een regelrechte hype in de markt gezet. De meningen over het boek waren verdeeld. Ik heb het niet gelezen maar de interesse in het volgende boek van Tudor was wel gewekt. En dat boek verscheen in juni 2019 met als titel “De terugkeer”. Het boek wordt een thriller genoemd en ook de flaptekst wijst in die richting. Maar is dat echt zo? De proloog is nogal onheilspellend. Twee politieagenten in het dorpje Arnhill treffen in een huis twee afschuwelijk verminkte lijken aan. Het lijkt erop dat moeder Julia Morton eerst haar zoon Benjamin heeft omgebracht en daarna zelfmoord heeft gepleegd met een jachtgeweer. De resultaten zijn uitvoerig beschreven waardoor de proloog niet erg geschikt is voor lezers met een zwakke maag. Na de proloog valt het overigens reuze mee op dit punt. Joe Thorne, de ik-figuur in het boek, komt na 25 jaar terug in het dorpje waar hij zijn jeugd heeft