Boekrecensies van Charles Kuijpers

 Het verhaal van de Trojaanse oorlog is in brede kring bekend. De “Ilias” en “Odyssee” van Homeros zijn klassiekers. De eerste gaat over de bedoelde oorlog (Ilias houdt verband met Ilos, de oude naam van Troje), de tweede beschrijft de bekende omzwervingen van Odysseus na afloop van de oorlog. De veelzijdige Engelsman Stephen Fry schreef “Troje”, een verhaal van liefde en oorlog, dat in november 2020 in Nederland verscheen.  In de aanloop van het verhaal komt de ontstaansgeschiedenis van Troje uitgebreid aan bod. Daarbij wordt de lezer bestookt met een waar mitrailleurvuur van namen die een rol spelen. De schrijver realiseert zich dat terdege. “Houd vol, beste lezer, houd vol. Een geografische en genealogische sneeuwstorm heeft deze bladzijden al met een dikke laag bedekt, maar er zijn   -   zoals altijd bij Griekse mythen- enkele essentiële draden in het wandtapijt, als je me de wisseling van metafoor wilt vergeven, die in heldere kleuren moeten worden uitgevoerd om de lijnen van

 De in september 2015 verschenen roman “Het uur van Zimmerman” is het debuut van de jonge in Berlijn wonende Nederlandse schrijfster Karolien Berkvens.  Hoofdpersoon in het verhaal is de weduwnaar Loet Zimmerman die na een al snel mislukte start als leraar veertig jaar als roostermaker heeft gewerkt op het Roggeveen Lyceum. Hij is een bijna obsessief gestructureerd mens bij wie alles om tijd en tijdvakken draait. Met zijn non-conformistische zoon Daniël heeft Loet een mooie en gevoelige relatie die door de schrijfster prachtig wordt uitgewerkt. Als hij aan het eind van het schooljaar met pensioen gaat, valt zijn afscheidsfeestje in overleg met rector Job Boerhaeve van het lyceum samen met de afsluitende borrel. Loet is een man die niet graag in de schijnwerpers staat en vindt het goed zo. Hij krijgt van Boerhaeve een korte toespraak en een vrij onbenullig cadeau waarvoor hij niettemin dankbaar is. Als hij na het feestje lopend naar huis gaat wordt hij overvallen door een zeventienjar

 A.L. Snijders, het pseudoniem van Peter Cornelis Müller (83), is de uitvinder en de onbetwiste koning van het Zeer Korte Verhaal. In het jaar 2008 raakte ik gebiologeerd door zijn werk bij het lezen van de beide delen van “Heimelijke vreugde”, verzamelingen van zkv’s. Die interesse is nooit meer overgegaan. Elke zondagochtend rond kwart voor negen leest Snijders een nieuw zkv voor op de radio bij NPO4. Dat doet hij na een kort veelal onderhoudend inleidend praatje met Niels Heithuis op ongeëvenaarde wijze. Onder meer die verhalen worden gebundeld uitgegeven. Het is een genot om ze te (her)lezen. Na “Vijf bijlen” (2009) en “De libelleman” (2015) kwam recentelijk “Het oog van de naald” (2018) uit mijn boekenkast. Er zijn overigens veel meer bundels van Snijders uitgegeven. Kijk maar op Wikipedia. Het lezen van zo’n bundel zkv’s (ditmaal 196 stuks in 250 bladzijden) geeft vele weken leesgenot. Het recept is uiteraard om niet meer dan enkele verhalen per dag te lezen. Eergisteravond

 Ildefonso Falcones (1959) is advocaat in Barcelona. Daarnaast schrijft hij monumentale, zeer lijvige romans over vooral de geschiedenis van die stad. Zijn doorbraak in Nederland kwam met “Kathedraal van de zee” in 2013. Het meest recente boek van Falcones   “De schilder van Barcelona” verscheen in september 2020 in Nederland. Het heeft een forse omvang. In maar liefst 655 dicht bedrukte bladzijden vertelt Falcones over de roerige periode 1901-1909 in Barcelona met een epiloog die zich afspeelt in 1932. Hoofdpersoon is de keramist en schilder Dalmau Sala. Hij werkt als creatief brein in de keramiekfabriek van don Manuel Bello. Sala is verliefd op de mooie Emma Tàsies die een vooraanstaande rol speelt in de strijd van de arme arbeiders tegen de rijke bourgeoisie en de katholieke kerk. Daardoor verkeert hij in een voortdurende tweestrijd tussen twee werelden.  Barcelona is een kruitvat waarvan de lont al brandt. De kloof tussen arm en rijk is extreem groot. Een grote groep vrouwen ui

 Professionele recensenten geven hun oordeel over boeken in het algemeen –in ieder geval ogenschijnlijk- goed onderbouwd. Van het nieuwe boek van de bekende psychiater Damiaan Denys over de problematiek in de geestelijke gezondheidszorg getiteld “Het tekort van het teveel” verscheen gisteren en vandaag een recensie in respectievelijk NRC Handelsblad en de Volkskrant. De meningen van beide recensenten wijken wel opvallend veel van elkaar af. In de NRC van 4 december 2020 wordt het boek besproken door Jamal Ouariachi onder de kop “Zweverig geleuter over het lijden”. In een gloedvol betoog wordt het boek min of meer de grond in geboord. Klachten over onder meer droge passages, mislukte pogingen tot literair taalgebruik (de aangehaalde voorbeelden spreken inderdaad wel tot de verbeelding) en rookgordijnen rond het vakgebied zijn bepaaldelijk niet licht. Het boek krijgt (dan ook) slechts twee ballen (NRC-synoniem voor sterren).    Hoe anders wordt ditzelfde werk beoordeeld in de Volkskr