Boekrecensies van Charles Kuijpers

 Na “ Pastorale ” (2019; 4*), “ Winterhanden ” (1999; 4*) en “ Grip ” (2011; 5*) van stilist bij uitstek Stephan Enter was zijn roman “Compassie” uit 2015 aan de beurt. De verwachtingen waren na de prachtige genoemde boeken hoog. Werden zij bewaarheid? Helaas niet. Frank van Luijn is in dit boek de ik-figuur. Hij is bijna veertig jaar, en zijn leven kenmerkt zich tot dusverre door diverse relaties met vrouwen, welke relaties telkenmale niet bestendig bleken. Dat wordt mede veroorzaakt door de levensinstelling van Frank. Hij wil geen langjarige verplichtingen aangaan. Na de zoveelste verbroken relatie gaat hij internetdatingsites bezoeken. Ook dat levert weinig op. Juist op het moment dat hij ermee wil stoppen, valt zijn oog op een vrouw met een interessant gezicht. Deze Jessica Steenkamp blijkt een intelligente, intrigerende en gecompliceerde vrouw te zijn. De twee krijgen een merkwaardige relatie. Frank raakt gebiologeerd door haar persoon, maar er ontbreekt iets essentieels. “Mis

 Als een kind dood geboren wordt of kort na de geboorte overlijdt, leidt dat in gezinnen vaak tot diepe trauma’s en emotionele blokkades. Het gezinsleven gaat daar zwaar onder gebukt en de relatie tussen de ouders staat niet zelden onder hoogspanning en bezwijkt soms ook onder de zware last. Jelte Krijnsen beschrijft in zijn kleine maar indrukwekkende boekje “Broertje dood” hoe dat gebeurde in het gezin waarin hij opgroeide. Jaren na dato ontdekt hij door een toevallige vondst dat hij een broertje Peter heeft gehad die op de dag van zijn geboorte in 1979 is overleden. Vader en moeder Krijnsen hebben er nooit over gesproken met Jelte en zijn andere broer Theo. Zij hebben het niet goed kunnen verwerken, al zeggen ze dat dat wel zo is. In oktober 2002 heeft Jelte tijdens zijn verblijf op Rhodos diepgaande gesprekken met Griekse vrienden over rouwverwerking. Hij besluit de geschiedenis van Peter te reconstrueren en achterhaalt in november 2002 de gegevens rond de dood en de crematie van

Gerard Nanne is een thrillerschrijver met een respectabele staat van dienst. Alhier zijn zes van zijn achttien tot dusverre verschenen boeken besproken. Laatstelijk was dat “ De dochter van Maria Kalkman ”. Diverse andere boeken van zijn hand besprak ik vóór de start van deze blog elders. Op 18 juli 2022 kwam de negentiende thriller van Nanne uit getiteld “Verzwegen”.  In de korte proloog wordt gewag gemaakt van een heftige gebeurtenis in augustus 1997. Daarbij lijkt het erop dat het jonge meisje Betty in de duinen wordt omgebracht, omdat zij ongewenst getuige van iets laakbaars is. Daarna verplaatst het verhaal zich naar het heden. De jonge journaliste Marga Oosthoek die voor het Lifestylemagazine werkt, heeft een relatie met de student Rolf Schuring. Bij een afspraak voor een interview met de bekende vrachtwagenchauffeur en thrillerauteur Auke van Drunen treft zij de man vermoord aan. Het immer aansprekende team rechercheurs met Jillian Blom, Felix Winner. Paula van Es en Sjoerd va

 De trilogie van de Spaanse schrijfster Eva García Sáenz de Urturi over de witte stad Vitoria in Spaans Baskenland stal vele harten. De thrillers “ De stilte van de witte stad ”, “ De riten van het water ” en “ De heren van de tijd ” waren meesterwerken. Dat de trilogie in mei 2020 in Nederland voltooid was, vond menigeen buitengewoon betreurenswaardig. Maar zie, na het historisch getinte uitstapje naar “ Aquitanië, land van water ” dat bij vele lezers naast leesgenot ook enige weemoed naar de witte stad opriep, kwam er zomaar een vierde deel over Unai. Op 19 juli 2022 verscheen “Het zwarte boek van de uren”, waarmee de serie geen trilogie ofwel drieluik meer is, maar op zijn minst een tetralogie. Een vierluik dus, en wellicht volgen er meer delen in de reeks. Het verhaal is gesitueerd in 2022, en deels in de jaren 1972 tot en met 1976. Hoofdpersoon en ik-figuur Unai Lopéz de Ayala is inmiddels geen inspecteur meer, maar profilerdocent aan de politieacademie. Hij krijgt een zeer merk

 Vorig jaar verscheen hier een bespreking van het prachtige boekje in dundruk “ Schip in dok ” , een eerbetoon aan de op 30 juli 2020 overleden schrijver van korte verhalen Maarten Biesheuvel. Voor een aantal wetenswaardigheden rond het leven en werk van Biesheuvel verwijs ik ter voorkoming van herhalingen naar die recensie . In maart 2021 verscheen bij Uitgeverij Brooklyn een verrassende bundel verhalen van Biesheuvel. Met als titel “Vroeger schreef ik” zijn vele na de dood van de schrijver gevonden verhalen samengebracht, aangevuld met eerder in diverse bladen gepubliceerde stukken. Het boek bevat maar liefst 56 korte en soms ultrakorte verhalen. Vele daarvan zijn weer Maarten Biesheuvel ten voeten uit. Absurdisme van extreem niveau, krankzinnige fantasieën, totaal onverwachte wendingen en een wereld die alleen Biesheuvel kon scheppen met zijn fraaie, eenvoudige én uiterst oorspronkelijke taalgebruik. Vele verhalen uit dit boek maken een onuitwisbare indruk, enkele zijn eigenlijk n

In boekenland gebeurt ongelooflijk veel, er is continu beweging. Diverse bronnen schenken daar al aandacht aan. Dat ga ik hier dan ook niet doen. Kuijpjes onder deze titel pikken af en toe een paar krenten uit de pap. Deze keer zijn het er vier in willekeurige volgorde. De nieuwe van Eva García Sáenz de Urturi komt eraan! Medio juli 2022 zal een nieuw boek verschijnen van de schrijfster met de prachtige Baskische naam. Vanaf 2019 maakte zij in Nederland furore met haar briljante trilogie over de witte stad Vitoria in Spaans Baskenland. " De stilte van de witte stad ", " De riten van het water " en " De heren van de tijd " kregen stuk voor stuk vijf sterren, en dat is nog nooit vertoond bij mij. Zelfs de fantastische serie van Cilla & Rolf Börjlind rond Olivia Rönning en Tom Stilton blijft daar (iets) bij achter. Opmerkelijk is dat het komende boek "Het zwarte boek van de uren" een volgend deel is in wat oorspronkelijk een trilogie was. Die aa

 Het prachtige “ Pastorale ” (2019; 4*) van Stephan Enter noopte tot een inhaalslag die in alle leesdrukte langzaam maar gestaag op gang komt. Het begon met zijn debuut, de verhalenbundel “ Winterhanden ” uit 1999 (4*), en nu is dan Enters derde roman “Grip” uit 2011 aan de beurt. Een groepje bevriende alpinisten heeft twintig jaar geleden een avontuurlijke klimtocht gemaakt op de zeer noordelijk gelegen Noorse Lofoten. De vier hebben een reünie afgesproken ten huize van twee van hen, Martin Beers en Lotte de Greve. Dezen zijn met elkaar getrouwd, hebben een dochter Fiona en wonen in Wales in de buurt van Swansea. Martin staat op de nominatie om hoogleraar te worden. Op weg naar Wales ontmoeten Vincent Voogd en Paul van Woerden elkaar op het station Bruxelles Midi, alwaar hun reis naar Wales met de Eurostar begint. Vincent is overgekomen uit het verre Tokyo, waar hij woont en werkt. “Paul was vanaf het eerste moment geïmponeerd, niet zozeer door Vincents acties of de anekdotes over