Boekrecensies van Charles Kuijpers

De nieuwe Börjlind  "De Samaritaan" is onderweg! Ineens realiseer ik me dat door de aanvang van deze blog in april 2018 de recensies van de eerste drie delen van deze fantastische serie hier niet zijn gepubliceerd. Daar gaan we wat aan doen! Hier is "Springvloed". Zij dateert uit de tijd van de beknopte recensies.   Scandinavië lijkt een onuitputtelijke bron van uitstekende thrillerschrijvers te zijn geworden. Begon het jaren geleden met Stieg Larsson (en dan laat ik Mankell c.s. nog buiten beschouwing), inmiddels zijn daar diverse andere schrijvers opgedoken die tot mijn favorieten behoren, zoals Lars Kepler, Hjorth Rosenfeldt, Jo Nesbo en Jussi Adler-Olsen. En blijkens de vele lovende recensies staan er nog meer in de wachtrij voor die kwalificatie. "Springvloed" is de eerste thriller van het schrijversduo Cilla en Rolf Börjlind en wordt aangeprezen als een debuut. Dat moge strikt genomen zo zijn, de schrijvers zijn al gelouterd in het scheppen

De nieuwe Börjlind  "De Samaritaan" is onderweg! Ineens realiseer ik me dat door de aanvang van deze blog in april 2018 de recensies van de eerste drie delen van deze fantastische serie hier niet zijn gepubliceerd. Daar gaan we wat aan doen! Hier is "De derde stem".  In 2013 debuteerden de in Zweden gelouterde scenarioschrijvers Cilla en Rolf Börjlind met de geweldige thriller “Springvloed”, welk boek terecht bejubeld werd en (ook) hier de uitzonderlijke vijf sterren vergaarde. Recentelijk verscheen hun tweede boek met als titel “De derde stem”. Uiteraard waren de verwachtingen van alle thrillerliefhebbers hoog gespannen. Evenals in “Springvloed” speelt de jonge Olivia Rönning een belangrijke rol, alsook de ex-politieman Tom Stilton. De douanebeambte Bengt Sahlmann wordt dood in zijn huis gevonden, hangend aan een touw. Al snel wordt duidelijk dat de zelfmoord in scène is gezet.  Dan wordt in Marseille de blinde vriendin Samira Villon van de circusartiest messenwe

De nieuwe Börjlind  "De Samaritaan" is onderweg! Ineens realiseer ik me dat door de aanvang van deze blog in april 2018 de recensies van de eerste drie delen van deze fantastische serie hier niet zijn gepubliceerd. Daar gaan we wat aan doen! Hier is "Zwarte dageraad".  In 2013 veroorzaakte het debuut “Springvloed” van Cilla en Rolf Börjlind een schokgolf in de al bepaaldelijk niet rimpelloze vijver van Scandinavische thrillerschrijvers. Dit prachtige boek werd in 2014 gevolgd door “De derde stem” dat bijna even goed als zijn voorganger was. De harmonische reeks gaat in 2015 verder met “Zwarte dageraad” van welk boek uiteraard veel werd verwacht door de liefhebbers. Hoe maak je die hooggespannen verwachtingen als schrijversechtpaar waar? Welnu, dat gaat aldus…….   De driejarige uit Ghana geadopteerde Emelie Andersson wordt al spelend in Arild vrijwel onder het oog van haar oma Judith op misselijkmakende wijze omgebracht. De ervaren rechercheur Sven Svensson is

Niet zonder reden zijn op deze blog reeds maar liefst vijftien boeken van Toni Coppers besproken. Zie het onderdeel “boekenlijst”. De schrijver behoort zonder enige twijfel tot de absolute top van de Vlaamse thrillerauteurs. De serie rond commissaris Liese Meerhout is van een constant hoog niveau met twee uitschieters van buitengewone kwaliteit, te weten “ De jongen in het graf ” en “ De moord op Arno Linter ”, die beide de maximale waardering kregen. Ook de twee “tussendoortjes” met Alex Berger “ De zaak Magritte ” en “ Val ” waren zeer goed.   In maart 2022 kwam het negentiende (!) deel van de Meerhoutreeks uit. In “Jacht” wordt de haven van Antwerpen geteisterd door zogenaamde uithalers die in opdracht van drugshandelaren de via de haven binnengesmokkelde drugs uit containers halen. Een fenomeen dat overigens ook in de haven van Rotterdam een immens probleem is. Het is een maatschappelijk thema dat vrijwel onoplosbaar is zolang het grootschalige gebruik van drugs voortwoekert. Het

Peter Wohlleben is na zijn studie bosbouw en zijn werk bij de dienst bosbeheer in Rijnland in Duitsland een bekende publicist geworden over de principes van natuurbescherming. Op 29 maart 2022 verscheen “De lange adem van bomen” over het immense belang van oerbossen voor de natuur en de beperking van de  klimaatverandering. De schrijver biedt een helder inzicht in de leef- en overlevingssystemen van bomen die wonderbaarlijk vernuftig werken. Zo bieden wortelsystemen bij groepen bomen hulp aan bomen in de groep die het minder goed gaat. Bomen vertonen daarin gedrag waarbij zij zich aanpassen aan veranderende omstandigheden. Vele kenmerkende, doch voor de leek minder bekende eigenschappen van bomen komen aan de orde. Zo verbruikt een boom wel 500 liter water per dag uit de bodem die weer in een kringloop terechtkomen. Bomen produceren suikers en houden ook een soort winterslaap waarin zij teren op aangelegde reserves. Aan bladkleuren is vaak af te lezen in welke conditie een boom zich

De Noorse thrillerschrijvers Jørn Lier Horst en Thomas Enger sloegen de handen ineen voor het schrijven onder de schrijversnaam Horst Enger van een trilogie rond hoofdinspecteur Alexander Blix en journaliste Emma Ramm, twee aansprekende karakters met een bijzondere band. Na “Nulpunt” (2020, 4*) en “Rookgordijn” (2021, 3,5*) volgde in maart 2022 het derde deel “Slagzij”. Het verhaal begint met een scène in een verhoorkamer van de politie. Alexander Blix is daarin de lijdende partij en wordt ondervraagd door Bjarne Brogeland van de Landelijke Recherche. De laatste is een kille man die Blix het vuur na aan de schenen legt over een recent ernstig voorval. Blix is onder het oog van Emma Ramm in een lastig parket geraakt door een actie zijnerzijds in een gevaarlijke situatie die hem plotsklaps tot verdachte heeft gemaakt.  Ook Emma Ramm wordt doorgezaagd over de gebeurtenissen door speciaal rechercheur Hege Valle. Langzaamaan ontrolt zich de voorgeschiedenis die tot de verhoren leidde. In de

Elke dag worden we met talloze taalkwesties geconfronteerd. De een gaat daar gemakkelijk en soms zelfs ongeïnteresseerd mee om, de ander zoekt veel uit om de onderste steen boven te krijgen.  Dagelijkse Kuijpjes over onze taal zouden de lezer wellicht alras gaan vervelen. Dus die komen er niet in groten getale. Twee recente belevenissen op taalkundig gebied zijn aardig genoeg om vandaag de revue te laten passeren. Onlangs kwam ik bij het lezen van een prachtig boek in een zin de woorden "de appels" tegen. Nu ging het daar niet om de vruchten, maar om bijeenkomsten waarbij de presentie van groepsleden wordt vastgesteld.   Dan wordt het woord uitgesproken met de klemtoon op de laatste lettergreep. In het oude Groene Boekje staat het appèl met accent. Dus leek het een foutje in het boek, er moest een accent grave op. Dat werd door de eindredacteur van het boek evenwel ontkend, en hij had gelijk! Zowel de vijftiende (2015) als de zestiende (2022) editie van Van Dale geeft het w