Boekrecensies van Charles Kuijpers

  De onemanshows van Toon Hermans (1916-2000) zijn legendarisch. Talloze klassiekers zijn onvergankelijk. Naast zijn theateroptredens schreef Toon veel zoals hij ze noemde, versjes. Ook die zijn onvergetelijk en veelal tijdloos. Héél lang geleden stonden al de dichtbundels “Liggen in het gras” en “Fluiten naar de overkant” in mijn boekenkast. Ruim vier jaar geleden kwam de monumentale bundel “Helemaal Toon” aan de orde in het Kuijpje “ Humor is een manier van overleven ”. Een heerlijk boek. Kort geleden gaf mijn lief me een prachtig in hardcover uitgevoerd boekje met de Toon kenmerkende eenvoudige titel “Een versje voor jou”. Een in thema gerangschikte beknopte verzameling van korte en langere gedichten. Het boekje bevat een rijk geschakeerde serie versjes. Ze beslaan het hele gebied van luchtig met soms ook een kwinkslag tot diepgaand. Naast bekende werkjes staan er ook vele (mij) onbekende gedichtjes in het boek. Het lezen erin is een waar genot. Drie voorbeelden, waaronder een é

Tomas Ross (1944) is de uitvinder én grootmeester van het genre “faction”. Dat is een samenstel van een fikse hoeveelheid feiten gecombineerd met een dosis fictie. Ross is zeer productief. Vanaf 1980 schreef hij naast elf kinderboeken maar liefst 74 boeken. Daarvan zijn er enkele hier besproken, te weten “ Blonde Dolly ”, “ Doodskopvlinder ” (samen met Corine Hartman), “ Zwarte weduwe ” (ook samen met Corine Hartman) en “ De man zonder gezicht ”. In 2014, jaren voor de start van deze blog, las ik van Ross ook zijn intrigerende “De vrienden van Pinocchio”. Dat was geïnspireerd op de toentertijd rondzingende naargeestige affaire van Joris Demmink die inmiddels in de vergetelheid is geraakt. Op 23 mei 2024 verscheen Ross’ nieuwe boek “Het D-day complot”. Het verhaal speelt zich af voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog, dat zal geen verrassing zijn gelet op de titel. In 1936 gaat Jonas Muller alias Jonas Rädiker die in het Ginneken in Breda woont, op weg naar Freiburg. De lezer krijgt g

Op 6 november 2022 is op deze blog de buitengewoon goede dichtbundel “ Over leven ” van Tanja Helderman besproken. Aldaar gaf ik aan dat het bespreken van een dichtbundel het ultieme waagstuk is. Ook mijn ruim vijftig jaar bestaande belangstelling voor poëzie kwam kort aan de orde. Heden ten dage lijkt het er bijna op dat de zich dichter noemende woordkunstenaars zich vooral beijveren in het componeren van teksten die volstrekt onbegrijpelijk zijn voor de lezer ervan. Enige tijd geleden was de kennismaking met de poëzie van de in Zwijndrecht wonende dichter Kimm Mulder alias De Perkamentdichter dan ook werkelijk weldadig. Zie ook de website www.perkamentdichter.nl . Een korte, aangename kennismaking met enkele van haar gedichten op internet leidde al snel tot de koop van Kimm’s bundel “Déjà Nu”. Die titel is een leuke woordspeling op de bekende uitdrukking “Déjà Vu”, een uit de psychologie bekend begrip voor een verschijnsel dat de waarnemer al eerder denkt te hebben gezien, terwi

Het Literaire Juweeltje van juni 2019 “Zonder Jozef” bevat twee korte verhalen van Vonne van der Meer (1952). In het grijze verleden maakten haar romans “Eilandgasten” en "Avondboot" grote indruk. En in november 2022 is hier de novelle " Letselschade " besproken. Derhalve was mijn nieuwsgierigheid naar dit boekje groot. In “Zonder Jozef” draait het om een oud bijgeloof. “Een Jozef in de tuin is gunstig voor de verkoop van een huis, had ze ergens gelezen.” Na de dood van haar man Bauke besluit Inge haar te grote huis te verkopen. Als ze na haar verhuizing de kerststal wil neerzetten, ontdekt ze dat ze vergeten is Jozef weer op te graven in de tuin van haar vorige huis. Als ze dat vervolgens in het avonddonker doet bij afwezigheid van de nieuwe bewoners heeft dat verregaande gevolgen. In het tweede verhaal “Brood, zout, wijn” gaat het ook al om de verkoop van een huis. Leendert en Nele krijgen op oudjaarsavond via hun makelaar een bod op hun huis van een Engelsm

Meteen vanaf de verschijning van de eerste verhalenbundel “In de bovenkooi” van Maarten Biesheuvel in 1972 was ik fan. Een groot deel van zijn omvangrijke oeuvre heb ik ver voor de start van deze blog met be- en verwondering gelezen. Zijn vaardigheid om (zeer) korte verhalen te schrijven over de meest uiteenlopende onderwerpen was ongekend. Fictie, realiteit, aparte niet zelden zwarte humor, sombere gevoelens en absurdisme wisselden elkaar daarbij in hoog tempo af. Maarten was daarin uniek. Vanaf eind jaren zeventig smaakte ik het bijzondere genoegen Maarten en zijn vrouw Eva Gütlich meermaals te ontmoeten ten huize van een gezamenlijke kennis. Bij die gelegenheden hing er steeds een bijzondere atmosfeer in de kamer, waarbij wij niet zelden ademloos aan zijn lippen hingen. Een bijzonder mens, dat was hij tot zijn dood in 2020. Overigens heb ik Maarten en Eva na onze verhuizing uit Leiden in 1986 niet meer gesproken. In deze blog zijn twee postuum verschenen bundels besproken. In ma

De in 2013 op slechts 64-jarige leeftijd overleden Rascha Peper heeft een prachtig oeuvre nagelaten. Sinds kort ben ik dat aan het ontdekken. In 2017 maakte het waarlijk betoverende “ Waterscheerling ” grote indruk. Datzelfde geldt voor het prachtige “ Dooi ” dat ik vorig jaar las. In de serie Literaire Juweeltjes verscheen in oktober 2019 haar korte verhaal “Schaduwweduwe” dat eerder onder de titel “Vrijdag” in 2014 in de verhalenbundel “Een Siciliaanse lekkernij” stond. Hilde krijgt een opvallend bericht op haar mobiele telefoon, afkomstig van haar vriend Thomas Frühling. Althans zo lijkt het. Maar de realiteit is schokkend anders. “Het bericht is al een paar uur eerder ingesproken. ‘Dit is Marit Frühling’, zei een koele vrouwenstem. ‘Ik bel u om te zeggen dat u geen contact meer met mijn vader hoeft te zoeken. Hij is vanochtend overleden.’ Er ontsnapte haar een gedempte kreet. ‘Wat zeg je?’, riep Noud.” Het is het begin van een ontroerend verhaal over de bijzondere liefde tuss

In de onvolprezen serie Literaire Juweeltjes verscheen jarenlang elke maand een boekje met een kort verhaal of een leesfragment uit een boek van een bekende of soms wat minder bekende schrijver. De reeks is helaas per 1 januari 2024 beëindigd. Er staan in mijn kast nog vele exemplaren te wachten op lezing. Zie de foto onderaan dit stukje. “Bezoekjaren” van Joke van Leeuwen, het Literair Juweeltje van april 2019, speelt zich af in Casablanca. In een fraai getypeerd gezin aldaar neemt zoon Mehdi tegen het advies van zijn vader deel aan een betoging tegen het gezag. Hij verdwijnt vervolgens. Vermoedelijk is hij opgepakt door de politie. Datzelfde geldt voor twee andere personages. Het verhaal neemt een onverwachte wending die naast gedoseerde droefenis ook tot euforie leidt. Joke van Leeuwen is een zeer goede schrijfster. De korte impressie in dit Juweeltje bevestigt dat. Haar schrijfstijl is vloeiend en kernachtig. Het verhaal is een fragment uit haar gelijknamige  roman uit 2011 en is

Met zijn tweede roman “De onzichtbaren” won Frank Nellen tot veler verrassing de Boekhandelsprijs 2024. Het boek haalde ook de shortlist van de Librisprijs 2024 die uiteindelijk werd gewonnen door Rob van Essen met “Ik kom hier nog op terug”. Meer dan voldoende reden om het boek ter hand te nemen. Het verhaal speelt zich in hoofdzaak, maar niet alleen, af eind jaren tachtig in Kiev. Na een intrigerend intro in 1994 gaat het beeld terug in de tijd. De ik-persoon Dani vertelt over de komst in 1971 van Pavel in het dorpje Taranivka. Deze Pavel is een bijzondere jongen. Hij is zeer intelligent en leest veel. Uiterlijk valt hij op doordat hij maar één oog heeft, een helblauwe kijker. De schooljuffrouw Kravets is een plichtmatige en weinig bevlogen lerares. Bij een rekenles waarin zij leerling Igor op botte wijze confronteert met diens tekortkomingen, observeert Dani haar treffend. “Ik bestudeerde de rimpels om haar toegeknepen ogen, die kleine loopgraven die haar valsheid verrieden. Pav