In memoriam "VPRO Boeken"
Eind 2019 kwam het onheilspellende bericht dat de
omroepbazen hadden besloten het zondagochtendprogramma “VPRO Boeken” van de
buis te halen. Een protestbrief van een zeer groot aantal schrijvers, uitgevers
en andere boekenliefhebbers bracht daar, zoals te verwachten was, geen
verandering in. Want het gaat in dit steeds verder afglijdende land nog maar om
één ding: de kijkcijfers. Denk maar eens aan de inmiddels bijna lachwekkende
strijd tussen de programma’s “Op1” en “Jinek”. Die worden trouwens ook steeds
minder interessant. In de wedloop om gasten binnen te halen worden concessies
gedaan.
En wat is nu na het verdwijnen van het prachtige “VPRO
Boeken” de nieuwe stand van zaken? De zendtijd op de zondagochtend is vooralsnog
ingenomen door “André Rieu: Welcome to my world”. Tja, prima voor de
kijkcijfers natuurlijk …
Bij de aankondiging van het verdwijnen van “VPRO Boeken” en
het ook al hoogstaande programma “Vrije geluiden” werd vol bravoure gezegd dat
er een veelomvattend cultureel programma voor in de plaats zou komen. Dat
programma met de naam “Mondo” was gisteravond 11 januari 2020 voor het eerst te
zien.
Toegegeven moet worden dat presentatrice Nadia Moussaid het
voortreffelijk deed. Haar kwaliteit was al eerder opgevallen bij haar
invalbeurt tijdens het zwangerschapsverlof van Eva Jinek.
Maar het gaat natuurlijk om de inhoud van het programma.
Daarover zullen de meningen zoals zo vaak verdeeld zijn.
Het thema van de
uitzending was: “hoe ‘woke’ moeten kunstenaars zijn?”. Voor mij was het, nog
los van het plotseling binnensluipende woord “woke”, een vorm van spitsroeden
lopen. Dat kwam door de keuze van de gasten. Er zaten enkele mensen aan tafel
die zich bedienden van moeilijke taal om hun opgeblazen karakter te tonen.
Zo
hoorden we een schrijver diverse keren praten over “ambiguïteit” en ook het
woord “ambigu” ontbrak niet. Een andere gast, kennelijk ook een schrijver,
putte zich uit in nauwelijks begrijpelijke zinnen en vergelijkingen.
Met weemoed denk ik terug aan het om zeep geholpen VPRO
Boeken. Daar werd in over het algemeen glasheldere taal op een ontspannen wijze
gesproken met twee schrijvers over hun nieuwe boek.
Na gisteravond mis ik het
meer dan ooit. Maar ook deze noodkreet is zinloos, ik weet het. Het slaken
ervan is wel voor even bevrijdend.
Mooi stukje, ik mis het programma ook. Zo jammer.
BeantwoordenVerwijderengrt Annette