Ilja Gort: Godendrank

De bibliografie van Ilja Gort is inmiddels al tamelijk omvangrijk, en dat terwijl hij ook vele andere bezigheden heeft. Niet in de laatste plaats die van bedenker en maker van leuke ontspannen(de) tv-programma’s over culinaire cultuur in onder meer Italië en Spanje in betere tijden. En natuurlijk is Ilja ook samen met zoon Klaas wijnboer in Frankrijk met zijn eigen Chateau La Tulipe in de buurt van Bordeaux.

Voorheen vielen “De vrouwenslagerij”, “De geluksvogel”, “Chateau fatale”, “De vulkaan” en “De druivenfluisteraar” al zeer in de smaak. Deze maand (april 2020) verscheen het nieuwe boek van Gort, een lichte roman met als titel “Godendrank” en als ondertitel “Een wijnboer kiest voor de misdaad”. Het is een humoristisch verhaal met autobiografische vleugjes.

De in Amsterdam wonende Abel Jongbloed vat het plan op met zijn geliefde Angela te emigreren naar Zuid-Frankrijk om daar een wijnboerderij over te nemen en te gaan exploiteren. Hun volwassen dochters Ezra en Lara zullen in Nederland blijven.

Na een amusante zoektocht naar een geschikt object met een plaatselijke makelaar met aparte en irritante gewoontes lukt het Abel na vele bezichtigingen de ogenschijnlijk ideale wijnboerderij te vinden in de Chaude, een deel van de Languedoc. Maar schijn bedriegt…  

Grote teleurstellingen stapelen zich op, maar Abel is een zeer positief ingesteld man die bij elke tegenslag een nieuwe kans bedenkt. Hij is echter ook nogal naïef, en mag zich gelukkig prijzen met Angela aan zijn zijde. Zij denkt bij elk idee van Abel steeds een stap verder en redt hen daarmee meermalen van faliekante mislukkingen. Maar het komt niet altijd weer op zijn pootjes terecht ...

De relatie met hun plaatsgenoten komt tergend moeizaam op gang, doch burgemeester Jean-Claude is hen zeer behulpzaam om handige contacten te leggen.

Als Abel –geheel in de stijl van de streek Chaude-  bij een bijzondere dame een zwaar geweer genaamd berendoder heeft aangeschaft, gebeurt dit:

“De deur ging open. In een reflex kromde zijn vinger en in een geweldige explosie verdween een stuk van het plafond boven het hoofd van Angela en ze werd bedolven onder een wolk wit stof en brokken gips. Abel sloeg door de terugslag van de berendoder bijna achterover het raam uit. Angela stond stijf van schrik, bedekt met wit kalkpoeder, als een levend standbeeld in de deuropening. “Ik ben terug”, zei ze verbaasd.”

Het dubieuze vriendje Darryl van dochter Lara brengt financiële redding in de nood maar ook vele problemen. Het slot van het verhaal is knallend.

Ilja Gort heeft een sterk ontwikkeld gevoel voor humor. Dat brengt hij in ruime mate over het voetlicht in veel van zijn boeken. Zo ook hier, “Godendrank” is een heerlijke aaneenschakeling van amusante gebeurtenissen met af en toe een licht serieuze ondertoon. Gort heeft een soepele en lichtvoetige schrijfstijl. Hij gebruikt met regelmaat originele vaak komische uitdrukkingen die het lezen van het boek tot een feestje maken. De tegenpolen Abel en Angela worden fraai neergezet en hun dochters zijn levensecht.

De niet zelden norse Franse plaatsgenoten zijn grappig karikaturaal en roepen een echte Franse plattelandssfeer op. Het verhaal is goed gecomponeerd en vooral grappig. Een groot compliment is er voor de eindredactie die een weinig vertoonde prestatie neerzet!

“Godendrank” is een heerlijk boek dat de lezer vaak laat glimlachen én schaterlachen. Dat is altijd een gelukzalig gevoel, en dat is het dubbel en dwars in de huidige barre coronatijd. Het is dan ook een echte aanrader!

Het boek is in zijn genre zeer goed en verdient vier stralende sterren.