Heleen van den Hoven: De speelgoedman

Na de uitstekende debuutthriller van Heleen van den Hoven “Het CARPA Complot” uit juni 2019 waren de verwachtingen vanzelfsprekend hooggespannen aangaande haar nieuwe boek. In een virtuele boekpresentatie op onder meer YouTube werd op 7 mei 2020 “De speelgoedman” ten doop gehouden.

Het verhaal draait in hoofdzaak om Inigo Dubbelman en Fee (Felice) Kastelijn. Zij werken beiden bij het transportbedrijf Dubbelman Logistiek, inderdaad een familiebedrijf met zijn oom Dirk Dubbelman als directeur. Inigo is een consciëntieuze, introverte man met een saaie uitstraling. Hij trekt zich het lot van Fee aan als Kevin Desmet, de ex-partner van Fee, pikante foto’s van haar verspreidt. Collega’s van Fee gedragen zich daardoor niet erg loyaal ten opzichte van haar. Fee waardeert de aandacht van Inigo zeer, en raakt geïnteresseerd in hem. Zij tracht hem beter te leren kennen. Slaagt zij daarin?

Inigo is een complexe persoonlijkheid. Hij is onder behandeling van psychiater dr. Sietze Metselaer vanwege uiteenlopende, niet zelden opmerkelijke klachten. Inigo weet heel weinig over zijn afkomst en doet onderzoek daarnaar, onder andere in Spanje. Zijn vader Antón Fernandez is lang geleden verongelukt. Over de toedracht is weinig bekend. Het inschakelen van privédetective Connie Maan brengt enkele feiten aan het licht, maar echt duidelijk wordt het nog niet. Als er op een vreemd tijdstip een moord gepleegd wordt, is het voor de rechercheurs Meijer en Bottelaar al snel duidelijk wie de dader is. Doch het blijkt minder simpel dan het lijkt.

Als Inigo een uitstapje naar Londen maakt met Fee, wordt een onderdeel van zijn jeugdtrauma plotsklaps een stuk duidelijker. Het graven in de geschiedenis van zijn jeugd levert allengs meer helderheid op. Het verhaal kent vervolgens vele en vaak zeer verrassende wendingen die de lezer niet voorziet.

Heleen van den Hoven heeft een vlotte pen. Met kernachtig en beeldrijk woordgebruik weet zij de lezer snel het verhaal in te trekken. De schrijfstijl is voorbeeldig. De gebruikte metaforen zijn natuurlijk en soms komt er een mooi geformuleerde wijsheid langs of wordt er elegant met taal gespeeld. Zoals bijvoorbeeld dit:

“Argwaan is daar een goed woord voor. Argwaan is verklaarbaar, vanwege wat hij heeft meegemaakt. Tegelijkertijd zit er het verfoeibare “waan” in, van waan die niet zinnig is.”

De plot van het verhaal is fraai geconstrueerd. De psychische klachten van Inigo blijken een wel heel bijzondere achtergrond te hebben. Deze leiden tot een complexe situatie met elementen van criminaliteit, list, bedrog en onbeheersbaar gedrag.  

Het verhaal is onderverdeeld in prettig korte hoofdstukken. De meeste ervan zijn geschreven vanuit het oogpunt van Inigo, en luiden in de derde persoon enkelvoud. Daarnaast behandelt een aantal hoofdstukken de gebeurtenissen vanuit het gezichtspunt van Fee. Daarin is Fee de ik-persoon. Wat de schrijfster tot deze verschillende benadering heeft gebracht, is niet duidelijk. Storend is het geenszins, het leidt hooguit tot wat meer voeling met de gedachtewereld van Fee. Maar de lezer gaat zich zeker ook laten opslokken door de problemen van Inigo die soms welhaast een gevoel van medelijden opwekken. De eindredactie van het boek is zeer goed.

De vele soms snelle perspectief-, tijd- en decorwisselingen vragen enige lenigheid en oplettendheid van de lezer, maar vereisen geen halsbrekende toeren.

“De speelgoedman” is als loepzuivere psychologische thriller werkelijk totaal anders dan de technisch gerichte thriller “Het CARPA Complot”, en is een treffend bewijs van de kennelijke veelzijdigheid van Heleen van den Hoven. Zij heeft met dit boek wederom een grootse prestatie verricht. 

Het verhaal is van buitengewone kwaliteit en krijgt vijf blinkende sterren.