Ragnar Jónasson: Inktzwart

Het dunbevolkte IJsland (ruim 360.000 inwoners) kent ten minste drie thrillerschrijvers wier werk in Nederland is uitgebracht. Arnaldur Indridason timmert van hen het langste aan de(ze) weg. Zijn thrillers rond inspecteur Erlendur Sveinsson zijn zeer lezenswaardig. In 2014 las ik met veel genoegen de eerste vijf delen.                                                                                                                                                

Dan is er Yrsa Sigurdardóttir, die eveneens tot de top van de Scandinavische thrillerauteurs wordt gerekend. In 2015 las ik “Stuurloos”, een goed boek.

Een althans in Nederland nieuwe ster aan dit firmament is Ragnar Jónasson. Zijn eerste boek “Sneeuwblind” (oorspronkelijk geschreven in 2010) werd in januari 2020 zeer goed onthaald in ons land. De kenners zagen direct vol spanning uit naar het nieuwe boek. 

“Inktzwart” verscheen (al) op 14 juli 2020. Het is geschreven in 2011, en gaat verder met de uit het eerste boek bekende personages in het in het noorden van IJsland gelegen plaatsje Siglufjördur. 

Hoofdpersonen zijn de jonge rechercheur Ari Thór Arason, diens sympathieke chef commissaris Tómas en hun collega Hlynur Isaksson die door bijzondere oorzaken de kantjes eraf loopt in zijn werk.

Als bij het plaatsje Saudárkrókur de aannemer Elías Freysson vermoord wordt gevonden bij het vakantiehuis van de omstreden arts Ríkhardur Lindgren, komen Ari en Tómas in actie. Hun zoektocht brengt hen onder meer bij Svavar, Logi en Páll, collega’s van Freysson. Er blijkt van alles aan de hand. Enkele zaken kunnen het daglicht niet verdragen en roepen nieuwe vragen op. Intussen worstelt politieman Hlynur, mede door ontvangen dreigmails, met zijn verleden en raakt zijn carrière bij de politie op een zijspoor.

De jonge, landelijk bekende verslaggeefster van de televisienieuwsdienst Isrún reist vanuit Reykjavik naar het noorden omdat zij een belangrijke reportage denkt te kunnen maken. Haar baan bij de nieuwsdienst staat op de tocht door ellebogenwerk van een ambitieuze collega.

Enkele zorgelijke ontwikkelingen in het privéleven van Tómas en Ari zijn op subtiele wijze in het verhaal vervlochten. Bij de ontrafeling van de plot komt door toedoen van Móna, de echtgenote van de broer van Logi, een afschuwelijke gebeurtenis ter sprake.

“Omdat het kon.”   

Ragnar Jónasson heeft een aangename schrijfstijl waardoor het verhaal gemakkelijk te lezen is. De karakters zijn mooi (en verder) uitgediept. De spanningsboog is niet erg strak aangespannen, maar dat hoeft ook helemaal niet. De fraaie en levensechte sfeertekeningen maken het lezen tot een niet aflatend genot.

De plot is goed geconstrueerd en tegen het einde van het boek schakelt Jónasson door naar een hogere versnelling. Dan komen enkele mooie en intrigerende wendingen aan de orde.

Vermoedelijk omdat het boek onderdeel van een voortgaande serie is, blijft de lezer met enkele vragen zitten.

Komt het alsnog goed tussen Ari en Kristin? Volgt Tómas zijn echtgenote? Blijft Ari in Siglufjördur? Wat gebeurt er verder met Isrún? Het antwoord op de eerste vraag is (helaas) met kortstondig speurwerk op internet te gemakkelijk te vinden.

Deze vragen schreeuwen welhaast om een spoedig vervolg van de veelbelovende reeks.

“Inktzwart” is in ieder geval een zeer goed boek, en krijgt vier glanzende sterren.