Sammie Clabbers: Lili, dromen van het verleden
Een roman van een zestienjarige debutante, dat is niet alledaags. Door een prima geredigeerd persbericht werd mijn interesse gewekt. Sammie Clabbers heet de schrijfster van wie in november 2021 “Lili, dromen van het verleden” in boekvorm verscheen met maar liefst 311 pagina’s.
Lili Anderson is tot verdriet en ontsteltenis van haar
jeugdvriend Felix Williams zonder afscheid van hem te nemen vertrokken uit haar
ouderlijke woonplaats Rockland. Verderop in het verhaal blijken de
achtergronden daarvan.
Lili gaat later studeren aan de fameuze universiteit van
Yale. Zij deelt daar een appartementje op de campus met Addison. Aanvankelijk
klikt het niet tussen hen, ondanks alle goede bedoelingen van Addison. Lili is
door haar jonge jaren in een kil gezin emotioneel onderontwikkeld gebleven en
dat speelt haar parten.
Tot haar verbazing en verbijstering ontmoet ze tijdens de
kennismaking met Jason, het vriendje van Addison, diezelfde Felix weer. Hij
reageert nogal afstandelijk, en ook daarvan blijken later de redenen. Doch het
contact met Felix verbetert alras, zij het dat beiden moeite hebben met het
uiten van hun echte gevoelens.
De dromen van het verleden uit de titel van het boek komen
langs in cursieve tekstgedeelten met flashbacks. Sommige onschuldig, andere buitengewoon indringend.
Langzaamaan wordt duidelijk dat Lili met enkele loodzware jeugdtrauma’s
worstelt. Die beïnvloeden haar leven en handelen in verregaande mate.
“Het schuldgevoel is
zo groot dat ik er bijna niet meer mee kan leven. En elke keer als mijn ouders
naar me kijken, voel ik verwijt. Elke keer als Nova (het zusje van Lili;
CK) naar me kijkt, zie ik pijn in haar
ogen.”
Het verhaal gaat vervolgens over het leven van het groepje
van zes (naast de genoemde jonge mensen ook het stel Tony en Lucy) in New Haven
en aan de Yale-universiteit. Het gaat niet zozeer over studeren als wel over
het aangaan van diepe relaties, het soms langs afgronden verkennen en waarderen
van elkaar, problemen met ouders en maatschappelijke status en bovenal de kracht
van echte liefde.
Sammie Clabbers heeft een verrassend soepele pen. Haar schrijfstijl is verfrissend en voelt zowel jeugdig als vaak ook al volwassen aan. Van dat laatste getuigt de volgende passage.
“Herinneringen zijn
een raar verschijnsel. Soms huilen we bij de gedachte aan hoe leuk iets was,
soms lachen we bij de gedachte aan hoe hard we ooit gehuild hebben.
Herinneringen zijn soms zo echt dat je ze bijna herbeleeft, andere zijn zo ver
weg dat het lijkt alsof het een eeuw geleden was. Ons brein maakt een eigen
interpretatie van de werkelijkheid. Het werkt als een harde schijf die alles
opslaat en bewaart. Maar de herinnering is slechts wat jouw brein ervan gemaakt
heeft en dat is wat er zo speciaal aan is.”
Het verhaal is goed opgebouwd en beziet de gebeurtenissen
vanuit het gezichtspunt van diverse personages. In eerste instantie lijkt het
een eenvoudige roman over het studentenleven met zijn wel en wee, maar al vrij
snel blijken er onder de oppervlakte intrigerende kwesties te spelen. Die
hebben grote invloed op de psychische gesteldheid en het handelen van vooral
Lili en Felix. De schrijfster heeft zich daar goed in ingeleefd.
De uitgave van het boek is verzorgd. Helaas heeft de
eindredactie nogal wat steekjes laten vallen. Die laat ik evenwel niet meewegen
bij het oordeel.
“Lili, dromen van het verleden” is een veelbelovend debuut.
Het boek laat zich lastig categoriseren, maar dat hoeft ook niet per se.
Sammie Clabbers heeft onmiskenbaar schrijftalent dat zeker nog
verder kan rijpen. Haar debuut is op zijn minst een goed boek en krijgt drie
stralende sterren.
Reacties
Een reactie posten