Koos Meinderts: Zebedeus en het ganzenbord van Wisse

Koos Meinderts (1953) is een begaafd woordkunstenaar. Hij is vooral bekend als de bedenker en schrijver van (een groot deel van de) teksten van de geweldige cabaretier en zanger Harrie Jekkers. Het prachtige lied “De man in de wolken” is daar één van de vele voorbeelden van. 

Meinderts is schrijver van meer dan dertig (kinder)boeken met veelal illustraties van zijn echtgenote Annette Fienieg. Zie daarvoor het (niet geheel bijgewerkte)  lemma in Wikipedia. Zijn eerste boek “De wonderlijke wereldreis van Zebedeus de Beer” verscheen in 1993 en zal tot veler vreugde in april 2024 in een lichtelijk herziene versie opnieuw verschijnen.

Die vreugde deel ik ook vanwege het nu te bespreken boek “Zebedeus en het ganzenbord van Wisse” uit juni 2023. Het is een prachtige uitgave met hardcover en fraaie sfeervolle tekeningen van Annette. Voor in het boek zit een uitklapbaar ganzenbord met de kern van het verhaal.

Het begin is mysterieus. Zebedeus krijgt per post een pakje met daarin een ganzenbord. Afzender is een zekere Wisse, van wie hij nog nooit heeft gehoord. Als de gans Zilver aan de deur staat, besluit Zebedeus samen de reis te ondernemen. Die brengt hem op vakje 6 voor een belangrijk beslispunt. Ze moeten de brug-van-heen-en-nooit-meer-terug over. Zebedeus is een geboren aarzelaar, maar komt in een gesprek met de brugwachter tot een verregaand en onomkeerbaar besluit.

“Zebedeus keek verlangend naar de overkant. Daar wachtte hem een onbekend avontuur. Hij voelde zich als een personage in een boek, halverwege het verhaal. ‘Haal op die slagboom,’ sprak hij zelfverzekerd, ‘ik wil weten hoe ik afloop.’ “

Daarna ontmoet onze Beer vele kleurrijke personages, zowel mensen als dieren. Hij beleeft de meest uiteenlopende avonturen die nu eens maar net goed aflopen en dan weer euforisch zijn. Over de identiteit van Wisse tast hij al die tijd in het duister. Daar komt natuurlijk een eind aan, al even geheimzinnig.

“Toen hij eindelijk zijn ogen weer opende, zag Zebedeus dat het begon te misten. Vanuit de vallei kroop de nevel omhoog , en algauw bereikte die de top van de berg en onttrok hem aan het zicht, alsof hij door een ragfijn laken werd toegedekt. Zebedeus voelde dat hij bij de hand werd genomen. Uur en dag waren gekomen. ‘Kom,’ zei een stem. Wisse, wist Zebedeus.”

Koos Meinderts heeft met dit boek een waar meesterwerk afgeleverd. Zijn schrijfstijl is even eenvoudig als doeltreffend. Elk woord is raak, en onmisbaar onderdeel van de taferelen die het verhaal zo mooi maken. De fraaie illustraties brengen de lezer als vanzelf in de boeiende fantasiewereld van Zebedeus en zijn metgezellen. Het is niet alleen een kinderboek, het geschikt voor vele leeftijden. De typering van het verhaal op de achterzijde is ijzersterk en niet te verbeteren:

“Zebedeus en het ganzenbord van Wisse is een lichtvoetig, maar ook filosofisch reisverhaal over het leven – een spel dat je niet kunt winnen, maar ook niet kunt verliezen. Je kunt het alleen maar spelen.”

Met zijn korte hoofdstukken is het ook een ideaal voorleesboek voor bijna alle leeftijden. Uit eigen wetenschap is mij bekend dat het verhaal zowel boeiend is voor als ontspannend werkt bij degene aan wie het laat in de avond wordt voorgelezen.

“Zebedeus en het ganzenbord van Wisse” is meer dan een zeer goed boek en krijgt viereneenhalve speelse ster.